Nog even een keer naar het strand in IJmuiden (IJmuiden?? Ja... IJmuiden, leuk daar hoor), na 6 jaar nog een keer naar de Apenheul, eindelijk dan toch dat rondje lopen rond de Ouderkerkerplas nadat we paar weken geleden al 'for old times sake' rond de Ankeveense Plas waren gelopen. En zo nog een paar.
En natuurlijk komt dan ook het uur U dichterbij. Het uur waarover al meer dan eens gesproken is. Of soms heel tekenend aan voorbij gegaan is omdat jullie of ik het er niet over wilde(n) hebben. Want afscheid nemen, daar ben ik slecht in. Heb het in mijn werkende leven hier in Amsterdam al vaak genoeg kunnen oefenen. Hoeveel keer heb ik afscheid genomen bij KPN en Telfort? Ik ben de tel inmiddels kwijt (alle afscheidscadeaus zijn overigens ingepakt hoor, die gaan allemaal mee!). En we zijn natuurlijk naar Nieuw-Zeeland gegaan en weer terug gekomen.
Maar nu voelt het anders. Georganiseerder, minder afhankelijk van visum en daarbij behorende drukdoenerige en interessanterige mannetjes en we weten nu vooraf in ieder geval hoe ons plekje er daar uit ziet.
Neemt niet weg dat die laatste dagen zo voor vertrek raar zijn. Een zaterdag als iedere andere, maar toch ook weer niet. Zo'n kriebeltje in mijn buik en een stemmetje in mijn achterhoofd dat alsmaar nog dingetjes roept die ik niet moet vergeten voordat we vertrekken. Eigenlijk mag het hele circus van mij nu wel gewoon beginnen.
Nee, wacht even! Toch ook weer niet..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten