Geen held, wel jarig

Wat een feest om hier jarig te zijn! Tuurlijk, elke verjaardag is een feestje. En helemaal als je 'm in gezondheid kan vieren. Maar nu zo mijn eerste verjaardag hier voelt toch wel nog specialer. 

Vanmorgen eerst ontbijt op bed gekregen van de mannen. Mét een lintje om mijn theemok (nou ja, om het oortje dan heh). Daarna in álle rust gebadderd en ons klaar gemaakt voor mijn verjaardagsuit: naar de bergen! 

Waar Rödön al een heel mooi plekje is, blijven we toch ook wel heel erg aangetrokken door Åre en het gebied daar omheen. Trillevalen, Våladalen, Ottsjö. Allemaal droomplekjes zowel in de zomer als in de winter. En grappig joh, bijna zodra we Åre kommun binnenreden, leek het weer winter. De wereld werd witter en witter. En de middenstreep minder en minder zichtbaar. Overigens doen ze hier niet aan code geel, groen, paars of oranje. 

In Ottsjö hebben we ons op het ijs vermaakt. Maar boy, ik ben echt geen held. Als ik het maar een beetje hoor kraken, sta ik in record snelheid weer op het vasteland. Jaja, krakend ijs is goed ijs. Of zoiets toch? Nou, het kraakt dan maar ergens anders dan waar ik loop want ik word er reuze onrustig van! De mannen waren een stuk stoerder. Alhoewel ik later wel in hun voetstappen gevolgd ben hoor. 

Heerlijk zo'n verjaardag. Geen kringetje in huis maar glijden op een meer van ijs. Geen gehol met taart en andere dingetjes maar een heerlijke hamburger in Trillevallen. 

Dat er nog maar veel van zulke verjaardagen mogen volgen!