En dat was dat

We zijn er weer. Thuis. Na bijna 3 weken rondgetoerd te hebben door het land van de buren zijn we gistermiddag laat thuis gekomen. De eerste en de tweede was zijn opgevouwen en weggeborgen en de derde vakantiewas staat te draaien. 

Na een paar weken tentje en toiletgebouwen en kromme haringen en zand in je slaapzak is het best weer heel lekker om in een echt bed te liggen. Gewoon, languit en met een dons waaronder je je gewoon kunt bewegen in plaats van ingepakt in een mummieslaapzak. 

Maar toch. 

Ik mis het. Ik heb het altijd al gehad dat ik de eerste dag (of misschien was het ietsje langer vroeger) na de vakantie in een postholiday dip zat. Ik mis het zand in mijn slaapzak, ik mis het uitzicht vanuit ons tentje in Brønnøysund, is mis het ontdekken van iedere keer weer nieuwe leuke plekjes en het afgepeigerd zijn na alweer een berg opgelopen te zijn. I know. Ik moet niet zeuren. We hebben een fantastische vakantie gehad en nu zijn we weer gezond en wel hier. En de vakantie is nog niet over. 

Waar we allemaal geweest zijn? We hadden eigenlijk helemaal geen planning. Het idee was om in ieder geval naar Noorwegen te gaan. En de berg met het gat in Brønnøysund leek ons wel wat en de zeven zusters in Sandnessjøen. En daaromheen zouden we wel zien. 

We begonnen met een rit over een deel van de Vildmarksvägen, van Strömsund naar Gäddede. We hadden ook het filmpje op de site gezien en ik had er wel hoge verwachtingen van. Maar nee. Het was een beetje grijzig weer en er waren een hele hoop bomen. En ik bedoel echt een heeeeeele hoop bomen. Na alweer een bocht denk je iedere keer 'daar reed ik net toch ook al', omdat het er zo hetzelfde uit ziet. We zijn net voorbij Stora Blåsjön de grens over gegaan en ik verzin het niet: daar werd het meteen anders, spannender. De weg werd smaller, we reden hoger en op de meertjes lag ineens ook ijs. 

Toen door naar Torghatten, een snelle klim naar het gat en op naar de zeven zusters in Sandnessjøen. De camping waar we daar stonden, vind ik een aanrader: Sandnessjøen Camping. Een aardig, zij het ietwat praatgraag, mannetje dat je graag helpt met goeie tips voor hikes op de zeven zusters en bovendien een camping heeft op een fenomenaal mooi plekje aan zee. Wij hadden het geluk dat het heel mooi weer was op de dag van onze hike, anders zou het een glibberig gedoetje zijn geworden! Om de Tweeling te beklimmen (alles in het nette natuurlijk), moet je eerst over een rotserig en stenig pad naar het plateau met de waterval. Daarna is het steil naar de top. De tocht staat aangegeven met moeilijkheidsniveau zwart zagen we achteraf. Er zijn ook makkelijkere zusters. Just like in real life! 

Via een typische city-doorgangs-camping in Bodø zijn we doorgereist naar de Lofoten. Alweer de vierde keer voor ons op de Lofoten en toch zie en ontdek je iedere keer weer nieuwe plekjes. Denk dat als we daar een jaar zouden zijn, dat er nog steeds massa's mooie nieuwe plekken en hikes te ontdekken zijn. Skagen camping is voor ons de go-to campsite. Heel vriendelijke en behulpzame staf, ligt heel mooi aan het strand en met bergen in de 'achtertuin' en je kunt er je eigen plek uitkiezen. Ondanks dat het regende, hebben we een mooie hike gemaakt bij Fredvang, heerlijk broodje zalm gegeten bij Anitas sjømat en massa's mooie plekjes (her)ontdekt. 

Als je over land van de Lofoten weer naar het 'vasteland' gaat, kan je rechts afslaan naar Narvik of linksaf richting Alta. Op naar wonderful Tromsø it was! Onderweg hebben we overnacht in het Lapphaugen Turiststasjon. Wat mij betreft weer een absolute aanrader. Omdat het toen wel erg regende en we al laat waren, hebben we in een hutje overnacht. Prima, mooi onderhouden hutje met keurige toiletvoorzieningen op een redelijke afstand. En de volgende ochtend wakker worden in een wereld waar de zon voorzichtig van achter de wolken tevoorschijn kwam, was een heerlijke verrassing. 

En toen Tromsø. Wat een magnifieke heerlijke ongelofelijk toffe stad!!! In de stralende zon kwamen we aan en er was meteen die avond feest in de stad want het nieuwste schip van Viking Cruises werd gedoopt! Het heerlijke van deze stad is dat het een échte stad is met alle voorzieningen die je je maar wensen kunt, gave musea, gezellige terrasjes aan de haven, een mooie moderne en grote bibliotheek en een landmark kathedraal to name but a few. En vlakbij de stad kan je zo de stadsberg oplopen! En nog massa's andere hikes, maar wij zijn Fløya opgelopen en werden beloond met een geweldig uitzicht op de stad. 

Na Tromsø via Narvik (niks te doen op een regenachtige zondag!) weer naar Brønnøysund gereden. Dit keer voor een langer verblijf, op de camping aan de voet van de berg met het gat. Even een paar dagen relatieve rust op een mooie camping. Behalve dat we zelf de berg op geweest zijn (en rond en nog een keer op en nog een keer rond), hebben we ons ook kostelijk vermaakt met het aanschouwen van alle passagiers van de Hurtigruten die op excursie naar de berg kwamen. In full-on arctische kledij kwamen ze vanaf de steiger de camping oplopen. Mutsen, dikke jassen en camera's op de buik terwijl wij genoten van het mooie zonnige weer in ons tshirtje. En dan moest het spul ook weer terug in de motorbootjes om naar het grote schip te gaan. Een spektakel! 

We zijn de Kystriksveien RV17 helemaal afgereden naar Steinkjer. Naar mijn smaak begint het echt mooie op deze weg pas vanaf Brønnøysund naar het noorden. Daarna is het redelijk vlak en je rijdt ook niet meer zo dicht langs de kust. 

Onze 'eigen' camping in Trondheim was vol. Er waren zoveel evenementen dit weekend in de buurt dat het al helemaal volgeboekt was. Dus toen kwamen we op een camping in de buurt uit: Vikhammer Camping. Oh my goodness, dat was eens maar nooit weer. Tja, dat kan je hebben als je het allemaal on-the-fly doet: een super suffe camping er tussen. Er waren geen fatsoenlijke tent plaatsen, we hebben uiteindelijk een plekje gevonden tussen de caravans en de campers. Het toiletgebouw was totaal ontoereikend voor het aantal gasten en er werd tot diep in de nacht over de tent gereden met te lawaaiige auto's. We zijn de volgende ochtend snel vertrokken! Even nog door 'ons' Trondheim gezwierd en toen op naar huis. 

Ik vind het heerlijke van zo weg zijn dat we met ons 3 in onze eigen vakantiebubbel leven. Geen gedoe maar er-op-uit. Ontdekken. Vieren. Genieten. Niet dat we thuis niet vieren, maar dat is toch anders. En dan is het gedoe dichterbij. Want guess what we in de stapel post vonden toen we terug kwamen?

Juist. Een brie van de Belastingdienst. Net als vorig jaar na de vakantie. Maar daar over in een volgend blog meer.