Jongens

Het is een vrij eenvoudig ritme waar we hier in leven. Doordeweeks gaat de wekker bij mij om 6.45. En na mijn dagelijkse aankleed- en optutritueel maak ik het ontbijt voor de mannen. Rond 7.20 wek ik Mik. En dat doe ik best heel lief, al zeg ik het zelf. Het is niet dat ik de kamer binnen banjer en de dons van hem aftrek en de ramen open zet. Nee, gewoon, gezellig, na een "goeiemorgen schat" en een aai over de berg die bijna altijd rechts boven in het bed ligt, kwam Mik er altijd wel uit.

Tegenwoordig is dat anders. Nu is het zo dat er dan een gegrom onder de dekens vandaan komt en dat meneer verder wenst te slapen. Als Mik dan eenmaal zover is dat hij eruit komt, dan is het daarna doorwerken om te zorgen dat we om 8 uur op school zijn. 

En na school is er dan tijd tekort om alle dingen te doen die Mik nog in zijn hoofd heeft. Helemaal na het eten. "Zullen we nog even een spelletje doen?" of "Mam, we kunnen best nog even schaatsen toch?" of .. nou ja, you name it. Alles beter dan naar bed gaan. 

Who needs sleep when you can go out and play hockey? 

Geen idee of dat anders is bij meisjes, maar ik weet wel dat ik er dichtbij ben om bij deze jongen 's morgens de dons een keer van hem af te trekken. Goeiemorgen schat!