We hadden net Stefan op bezoek. Stefan is de afgevaardigde van onze huurbaas. Hij had in de afgelopen tijd zoveel klaagmail gekregen over de nieuwe buren, dat hij toch eens wilde komen praten.
Ja uuuh, wat beleven jullie nou als storend? Hoe ervaren jullie het dat er nieuwe buren wonen? Geloof dat ik dat ook al een keer of 10 in de mail heb uitgelegd, maar goed.. Stefan wilde het live horen. Ja maar, de buren moeten wel gewoon kunnen drummen. Maar níet om 8 uur 's avonds Stefan! Ah, oh ja. En de marathon training? Ja, ze moeten wel kunnen spelen. Maar niet door het huis denderen alsof ze een stel dinosaurussen zijn toch? Ah, nee... daar kon Stefan zich dan ook wel weer iets bij voorstellen.
Toen kwam hij stralend met zijn voorstel: een diskussionsmöte met alle buren. Dat was goed. Want dan konden we allemaal ons zegje doen. En duidelijk maken wat ons stoort en hoe het zou moeten zijn. Alsof we dat al niet 10-tallen keren gedaan hebben! Stefan was lichtelijk verbouwereerd dat ik dat idee meteen van tafel veegde. Ik zei hem dat wij er nu moe van zijn om met ze te praten en dat ze niet het diskussions type lijken, gebaseerd op onze laatste 'ontmoetingen'. Ik verwacht van een huurbaas dat hij dat soort dingen (die ook duidelijk in het contract staan) met de huurders regelt en dat wij er verder geen last van hebben.
Niet heel onredelijk toch?
Stefan noemt dat de eerste stap. Hij gaat nu weer met ze praten. En ze vertellen hoe het zit. En als dat niet lukt... dan wil ie een diskussionsmöte.
Ik zet in op Marco's donkere blik.
2 opmerkingen:
Hebben we hier een typisch Nederlands-Zweeds cultuurverschil te pakken? Niemand is de baas, iedereen moet het met elkaar eens zijn?
Verantwoordelijkheid nemen. Kordaat optreden. Dat is wat ik mis bij onze huurbaas. Onze Zweedse buurvrouw (die zit in ons team :-) zei ons idd dat het wel iets Zweeds is om zo lauwloenen te reageren. Maar goed, We gaan het zien.
Een reactie posten