UPDATE 27 februari 2017
Ik dacht dat ze het niet bonter konden maken, maar dus wel!! Dankzij een attente Facebook vriendin werd ik gewezen op dit krantenartikel. Drie keer raden over wie dit gaat.
En nee, ik laat dit niet zomaar gebeuren. Zijn ze nou helemáál!
Heb eerst de journalist gemaild. Puur informatief. Eens van hem horen wat de gebruikelijke procedure is voor het publiceren over een geval, zonder de hoofdpersoon te horen. Journalist Fredrik was heel attent en mailde direct terug. Rook wellicht een smeuiig verhaal. Ja, het is gebruikelijk hier dat ze een verhaaltje maken van dit soort 'openbare' onderzoeken. Prima, zei ik, maar dan wil ik je wel even het hele plaatje geven. Plus wat feitelijke onwaarheden uit het stukje halen.
Daarna heb ik de Region Jämtland Härjedalen gemaild. Ik had ze vorige week al gemaild, na mijn ontdekking dat ze mijn verhaal 'zomaar' op hun website hadden gezet zonder mij te informeren.
Daarna heb ik de Nationale Gezondheidsinspectie gemaild. Zij doen, op basis van mijn eigen aanmelding en de resultaten van het onderzoek van Region Jämtland Härjedalen nog eens een eigen onderzoek naar het hele geval. Daar is nu nog een extra hoofdstuk bijgekomen: hoofdstuk Communicatie.
Communicatie met een hele grote C!
----------------------------------------------------------------------------
Het is inmiddels al weer een tijdje geleden dat ik door al het gedoe met de fysio, en beyond, aangifte heb gedaan. Aangifte tegen de Hälsocentral en hoe het allemaal gelopen is.
En eindelijk is er weer een update. Toevallig keek ik gisteravond nog eens op de website waar alle Lex Maria aanmeldingen staan (zo heet zo'n aangifte) en tot mijn grote verbazing las ik daar over mijzelf! Niet met naam en toenaam, maar met dit verhaal kon het niet missen dat het daadwerkelijk om mijn aangifte ging. Nou snap ik best dat ze dit soort dingen op het internet willen zetten. In het kader van openheid en informeren van de goegemeente enzo. Maar dat je dat doet zonder dat je degene waar het om gaat informeert, vind ik wel gortig!
Ik heb gisteravond meteen een mail gestuurd naar mijn contactpersoon bij de inspectie. Daarin heb ik mijn grote verbazing uitgesproken over het feit dat ik op het internet over mezelf lees, zonder dat ik door hen geïnformeerd was over de uitkomst van mijn aangifte. Vanmorgen had ik meteen een mail terug. Niet van mijn contactpersoon, maar van haar chef.
"Ja, uuh, dan was er misschien sprake van een misverstand in mijn geval. want het is gebruikelijk dat we het onderzoek doen, dat het openbaar wordt gemaakt en dat dan de spullen worden doorgestuurd naar de nationale inspectie".
Tuurlijk, prima. Máár: waarom ben ik op geen enkel moment in het onderzoek gevraagd? En als dat al niet gebruikelijk zou zijn, waarom ben ik na het onderzoek niet eerst geïnformeerd over de uitkomst en dat er dán gepubliceerd wordt?
Op die vragen had de chef niet gerekend. Of geen antwoord. Want nu kreeg ik een antwoord van de chef läkare, de opperdokter die mee had gewerkt in het onderzoek. Ja, hij dacht dat ik niet betrokken wilde zijn verder bij het onderzoek, maar misschien was dat fout gedacht, kreeg hij nu het idee. Hij kreeg sterk de indruk dat er echt een misverstand in de communicatie met mij was, maar dat was alleen in de communicatie met mij. De normale procedure is dat de aanmelder in ieder geval gevraagd wordt om de resultaten van het onderzoek te bespreken. Dus voordat er ook maar iets ergens gepubliceerd wordt. En soms is het ook zo dat de aanmelder in het onderzoek betrokken wordt om vragen te beantwoorden.
Bij mij is er niks van dat alles gebeurd. Eigenlijk een beetje hoe het hele gebeuren überhaupt begonnen is:
- er zijn procedures
- waarin communicatie ook een belangrijk onderdeel is
- procedures worden vergeten
- en communicatie blijft dan dus ook achterwege
Wat is het toch met die Zweden dat ze communiceren soms zo lastig vinden? Het soms gewoon vergeten?
Ik ben misschien een overcommuniceerder, maar ik wil wel weten waarom ze hier gedaan hebben wat ze gedaan hebben. Zowel in mijn contact met de Hälsocentral als in het onderzoek dat er naar mijn ervaringen is gedaan.
Ik heb de chef en de opperdokter nu gevraagd of ik alsnog het onderzoeksresultaat mag lezen. En daarna is het klaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten