Ik snap het niet

Een week geleden waren we aan het inpakken. Aan het uitzoeken wat we wel en niet mee wilden nemen voor onze gave trip. Een week geleden checkten we het weerbericht voor Heiloo en schreven we het programma voor de Toppidrettsveka voor de zekerheid nog even op. Een week geleden slingerden we de stofzuiger door het huis en zocht Mik de dvd's uit voor in de auto. Een week geleden zou ik vanavond de wekker om 05.00 uur zetten zodat we op tijd konden vertrekken.

Een week geleden nog maar?!

En wat een week is het geweest. Een week vol met liefde, hagelslag, kroketjes, strand, nostalgie, vlokken, gezelligheid, nog meer liefde, lachen, shoppen, beetje regen, heel veel zon en nog véél meer liefde en gezelligheid.

Ik snap niet dat het nog maar een week geleden is dat we vertrokken. Nou ja, bijna zouden vertrekken.

En toen kwam de vrijdag. De vrijdag van heel vroeg op Schiphol zijn. De vrijdag van er zit toch niet per ongeluk iets scherps in mijn handbagage. De vrijdag van ik heb toch geen grote verpakkingen met vloeibaar-iets in mijn koffer zitten. De vrijdag van ze hebben hopelijk wel een beetje een goed humeur bij de security. Die vrijdag. Eergisteren was dat pas. Snap ik ook niet. Maar goed. Die vrijdag kwam dus.

We reisden dit keer met alleen maar handbagage. Smooth as silk ging het op de heenreis. In no time waren we door alle checks heen. Maar nu dus de terugweg. We waren heel erg op tijd en gelukkig stonden er nog geen rijen.

Eigenlijk begint het al bij de poortjes waar je je boardingpas moet scannen. Marco ging heel vlot en Mik en ik samen bij het andere poortje ook betrekkelijk vlot maar toen stond Marco ineens in een ander 'compartiment' dan wij. Gescheiden door een zwarte lijn. En een kwaaie juf: "oh je mot ook baj mukaaahr blajvun". Uuuuh. Ok juf. En ze deed de lijn even open zodat Marco bij ons kon komen staan. Heb haar nog heel aanminnig bedankt maar ze moest haar gal nog even kwijt bij Marco. We zijn maar zo snel mogelijk door gelopen. Maar niet nadat ik haar nóg een keer gezegd had dat ik het zó lief van haar vond dat ze ons 'geholpen' had.

En toen the main event: de scanner met bijbehorend gedoe. Een meneer voor ons duurde eindeloos. Hij moest alsmaar nóg meer dingen uit zijn koffer grabbelen en apart in een bakje leggen. En toen nóg meer en nóg meer. Toen dat naar het zin was, moest hij zich nog half uitkleden voordat hij in het scan apparaat mocht gaan staan. Daarna mochten wij. We hadden ook maar snel een hele hoop uit onze tassen gegrabbeld en in bakjes gelegd. Better safe than sorry. So far so good.

Ben overigens verbaasd dat tegenwoordig echt iedereen gefouilleerd wordt. Of was het alleen omdat het vrijdag was? En nog voor 7-en? En dat wij in de rij stonden? Anyway. Onze eerste koffer doorstond de scan, maar de tweede niet! Pfff... wat zou daar dan toch voor ongerechtigheid in kunnen zitten? Die half ontklede meneer stond nog voor me in de rij bij de dame die alle uitvallers moest checken. Terwijl hij zich stond aan te kleden, moest ie ook nog koffers en tassen open maken. Kon toch nooit veel meer in zitten, in die tassen dacht ik. Maar dat had ik mis.

En toen was ik aan de beurt. Of ik ons blauwe koffertje maar even open wilde maken. Het voelde alsof ze naar me keek van 'oh ja hoor, daar heb je er weer zo een'. De dame: "mevrouw heeft u iets vloeibaars in uw koffer zitten?". Bij mijn weten niet. Alleen de vuile was. Alle nieuwe aankopen, plus de hagelslag zaten in de andere koffer en die stond al safe bij Mik en Marco. De dame pakte zo'n scan stick. Zo een die ze ook laten zien in van Border Security programma's. Nope, geen drugs. Het was veel erger!

Pruimenjam!!!!

Jawel, pruimenjam staat hoog genoteerd op de lijst van gevaarlijke stoffen. Het is vloeibaar en mag dus niet mee. Nou ja, tenzij je het zou inchecken. Maar de dame wist niet of dat nog wel kon. Aha, dus wellicht zou het kunnen ontploffen, maar ze hebben liever dat het in het ruim ontploft dan in handbagage?

Ik snap het niet.

Maar goed, beteuterd en dus zonder pruimenjam zijn we 1,5 uur later in het vliegtuig naar huis gestapt. Het is fijn om alleen met handbagage te reizen, maar die security check op Schiphol? Ik zal het nooit leren denk ik.