De kriebels

We zijn er weer. Misschien heb je het niet eens gemerkt dat we weg waren, maar nu zijn we in ieder geval weer op Rödön.

We hebben 2,5 week door Noorwegen gezworven. Met tent en fourage in de auto op zoek naar goed weer en mooie plekjes. Voor deze zomervakantie hadden we besloten om in plaats van rechtsaf naar Noord-Noorwegen te gaan, dit keer linksaf te slaan. We hadden zelfs een aantal 'deze-plaatsen-willen-we-waarschijnlijk-wel-zien' lijstje gemaakt: lopen in Rondane, Lillehammer, Bergen, Geiranger, Balestrand, Kristiansund, Nigardsbreen om maar wat te noemen. Echt moeilijk is het niet om mooie plekjes te vinden in Noorwegen. Ondanks dat wij inmiddels stinkend verwend zijn met mooie plekken in de nabijheid.

Rondane bood weer de fantastische vergezichten op de Jotunheimen, de bakkerij in Lom heeft écht heel erg lekkere kanelbullar en dan heb ik het nog niet eens over het langlaufen op de Sognjefjell! Bergen bood ons in ieder geval op 1 droge dag en een héleboel wegomleggingen. Lillehammer is echt een gave stad met alles wat je je maar wensen kunt en in Geiranger hadden we een magnifiek mooie plek voor onze tenten én schitterend weer. Het kayakken in de fjord was ook iets om absoluut nog een keer te doen. In Balestrand kwamen we de eerste Nederlanders op toer tegen en de tocht naar de Nigardsbreen gletsjer was gladdig door het spetterige weer. Kristiansund en Molde waren héél erg nat en Trondheim in het laatste weekend van juni is vol. Pas toen we er waren herinnerden we ons dat het vorig jaar ook zo was dat alle campings en hutjes vol waren omdat er een mega hondententoonstelling is in dat weekend.

What the heck, dan rijden we toch door naar het noorden! Op naar Torghatten in Brønnøysund. We hebben daar 2 zowat tropische dagen gehad, geklommen, gebadderd, geklauterd, gezwommen, gekanood en gekrabd. Daar waren voor het eerst de irritante kleine, kriebelmugvliegbeestjes. Ze laten zich door geen muggenspul op afstand houden en sla je er 10 dood, dan komen er 100 voor terug. 


Ondanks dat verder noordelijk heel erg aanlokkelijk was, zijn we toch weer terug naar Trondheim gereden. Met het werk dat wacht (en de poes en diverse wassen) leek het verstandig om weer richting het zuiden te gaan. Yep. Verstandig.... 
Is het dan weer lekker om thuis te zijn? Poes vindt van wel. Poes is als een koningin verzorgd door 's werelds beste kattenoppassers (de spellingscheck geeft aan dat kattenoppassers niet bestaan en dat het rattenoppasseks is... right....). Ondanks dat, is Bo sinds we terug zijn niet uit onze buurt te slaan en miauwt en kroelt ze om ons heen. En tuurlijk is het best heel luxe om het 'toiletgebouw' dichtbij te hebben. En dat er een tv-rum is. 


Het gevoel van vakantie, van samen weg zijn, op avontuur, geen idee hebben waar je die avond gaat slapen of wat je gaat doen de volgende dag, gewoon erop vertrouwen dat het allemaal wel goed komt, dat is wat voor mij de luxe is van vakantie hebben. 


Natuurlijk hebben we allang nagedacht over volgende vakanties. En waarheen. En we hebben ideeën. Zowel voor vakantie(s) als voor de rest. Avontuur. 


En ondertussen vertrouw ik erop dat het allemaal goed komt. Wat zeg ik, het is al goed, heel goed zelfs. Alleen die kriebels, maar ook dat komt goed. Ik vertrouw erop!