Nu is het dan december. Eindelijk december. Het leek alsmaar nog zo lang te duren voordat het zover zou zijn en nu is het nog maar 2 weken en dan gaan we verhuiskamperen!
Er zijn inmiddels 3 kijkers in ons appartement geweest. En er schijnen er nog meer te willen komen. Krokoms Bostäder houdt er een ondoorzichtig, typisch Krokoms systeem op na. Niemand weet precies hoeveel punten ze hebben, maar als je dan je interesse hebt gemeld voor een appartement aan Krokoms Bostäder krijgt de top-5 van aangemelde mensen de gegevens om een bezichtiging te kunnen boeken. Heb deze info overigens niet van Krokoms Bostäder zelf. Die vinden het zelfs na 4 jaar nog doodeng om direct met ons te communiceren.
Maar goed, de top-5 dus. Er zijn inmiddels 3 mensen langs geweest om te komen kijken, eentje zelfs al 2 keer. En vanavond kreeg ik nog een sms van een dame of ik maar subiet terug wilde bellen om een bezichtigingsafspraak te maken. Nope. Dat wil ik niet. Met een sms op zo'n toon wacht ze maar mooi even af. Nou kan het zo zijn dat als de dame die al 2 keer is langs geweest morgen aan Krokoms Bostäder aangeeft dat ze het appartement wil huren, dat het dan geregeld is. Ik hoop er eerlijk gezegd op, want dat 'open huis' gaat wel een beetje vervelen.
Met het pakken zijn we nu ook begonnen. We waren al even aan het ruimen geweest natuurlijk, maar echt inpakken was er nog niet van gekomen. En eerlijk is eerlijk, als we met het tempo van vandaag nog 1,5 dag inpakken (max 2 misschien) dan zijn we klaar. Yep, zelfs met ál ons servies en alle andere snuisterijen.... komende week nog een trip naar de lokale dump in Krokom en dan zijn we zo goed als klaar om te vertrekken.
Mik zei me net nog dat hij niet kan wachten om te verhuizen. Dat gedoe die laatste dagen hoeft niet zo nodig. Vandaag heeft hij voor zijn allereerste juf hier een speciaal afscheidskadootje meegenomen en voor de 3 leerkrachten van de laatste 2 jaar hebben we gisteren pepernoten gebakken en zelf puntzakken gemaakt om ze in mee te nemen. Op die puntzakken had Mik allemaal dingen geschreven die speciaal zijn voor de betreffende leerkracht. Als we Miks verhalen mogen geloven, zijn de cadeautjes stralend ontvangen en ook dit hadden ze nog nooit meegemaakt. Nogal wiedes want wie bakt er hier op Rödön nou nog meer pepernoten...
Komende zondagochtend vertrekken we voor onze snelle roundtrip naar Øyer. Nou ja, we moeten eigenlijk naar Lillehammer naar de immigratieafdeling van de politie, maar we mogen gelukkig al in onze nieuwe gezellige huurhut verblijven. Onze huurbaas zou zorgen dat het er lekker warm is wanneer we zondagmiddag laat aankomen. We nemen slaapzakken en matjes mee en maandagochtend vroeg gaan we dan op bezoek bij de politie. Volgens mij heb ik alle juiste papieren klaar liggen voor ze en zou het een fluitje van een cent moeten zijn om ons registreringsbevis te krijgen. Dat bevis hebben we dan weer nodig op 21 december als we naar de Skatteetaten gaan om ons officieel in Noorwegen te laten registreren.
Kortom, hoop regelarij maar vooral ook hoop lol en zin in ons nieuwe avontuur!
Het zit er nu eindelijk echt aan te komen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten