Hoe lang is nieuw nieuw.

We zijn er.

Poeh.

Verhuizen is best wel inspannend. Dinsdagavond waren we nog bij de kerstafsluiting van Miks langlauf, het is nu vrijdag en we zitten ingericht en wel in ons nieuwe supercosey huis in Noorwegen.

Woensdagochtend heeeeeel vroeg zijn we de auto ingerold. Poes was te verbouwereerd in haar hokje om ook maar een kick te geven, totdat we daadwerkelijk onderweg waren. Krabbend en wel met af en toe een miauw wilde ze even laten weten dat ze het toch wel apart vond: zij in een hokje, ingeklemd tussen allemaal huisraad en Mik hobbelend door nachtelijk Jämtland. Denk dat we op het stuk in Zweden welgeteld 5 auto's zijn tegengekomen. De sneeuw was redelijk goed geveegd overal, maar het is toch wel heel goed opletten met overstekende herten, vossen en opvliegende uilen. Die laatsten kan je niet aanrijden (UFU kan nog steeds niet vliegen) maar je schrikt wel als je ineens zo'n wentelwiek vlak voor je ziet gaan.

Het stuk door Noorwegen was beetje tricky door de inmiddels drizzelende sneeuw die meteen bevroor. Af en toe er even uit om te krabben en na 8,5 uur rijden waren we er, bij ons nieuwe thuis op Ensby. We werden stralend en heel warm verwelkomd door onze nieuwe landlord Simen.

De verhuizers kwamen ongeveer een uur nadat wij aangekomen waren. Was nog een heel avontuur om de vrachtwagen de oprit op te krijgen. De eerste honderd meter ging wel prima, maar daarna de bocht die omhoog gaat (en met sneeuw op de weg), dat was te gortig voor de wagen. Gelukkig heeft Simen wel vaker met dat bijltje gehakt en die heeft met zijn fourwheel drive de verhuizerd de berg op getrokken.

Nah ja, dan is het vooral dozen sjouwen en alles een plek zien te geven in huis. Het is cosey en compact leven in dit kotje dus het vergt enige creativiteit om te zorgen dat alles een logische plek krijgt. Maar is uiteindelijk prima gelukt hoor. Gisteren hebben we meteen een hele berg afval (onder andere vergane verhuisdozen en planten die dood waren gegaan op de rit) weg gebracht naar de dump. Mooi ritje naar Gausdal, ondanks het grijze weer ziet het er cosey uit met alle kerstverlichting en sneeuw enzo.

Vanmorgen hebben we ons naar Hamar begeven om het formele gedeelte bij Skatteetaten te doen. Een week of wat geleden zijn we bij de politie geweest voor ons registreringsbevis, vandaag moesten we bij Skatteetaten het hele procedé nog eens dunnetjes overdoen. Anita van de Skatteetaten was er niet een van de chitchat, ze dicteerde over de desk welke papieren ze wilde hebben (of we ook een contract van Miks school hadden.... uuuuuh, nee) en verdween toen een dikke 10 minuten om alles te gaan kopiëren. Ik heb haar ondertussen nog wat mails met nog meer info gestuurd en toen ze terug kwam informeerde ze ons dat we net na nieuwjaar onze Noorse persoonsnummers in de bus zullen krijgen. Check!

Vanmiddag heerlijk hier in en om het huis gepierewaaid. Al zijn we er pas 3 dagen, het zit al in de routine om elke dag met Tanja de huskypup te gaan lopen. Nee, niet wij... dat is Miks ding. Simen en Mik hebben de afspraak dat Mik altijd mag komen om te vragen of Tanja mee uit mag. En ik kan me niet voorstellen dat Simen ooit nee zal zeggen.

Het is goed hier. Een hoop geregel, gesjouw en gedoe. En het is het allemaal waard. Betrapte mezelf er vandaag op dat ik me afvroeg hoe lang het nieuwe nieuw zal voelen. Nu is bijna alles nieuw, de weg naar ons huis, de weg in huis (nee, het voelt echt al wel als thuis), de weg naar de stad, naar Hamar. De procedures, waar regel je precies wat. Hoe lang zal het duren voordat die weg even vertrouwd voelt als de weg van Rödön naar Östersund? Hoe lang zal het zijn voordat we precies weten dat regel je daar en dit fix je bij die persoon.

Het nieuwe voelt nieuw en dat voelt merendeels goed en spannend en avontuurlijk en heerlijk. Heeeel af en toe een klein kriebeltje van hoe zou dat nou gaan, maar weet je? Alles komt altijd goed en we hebben hier zoveel verschrikkelijk lieve mensen om ons heen die ons met alle liefde helpen dat ik mezelf gewoon af en toe moet knijpen om te voelen of dit echt is of niet.

Het leven is mooi. Nieuw is mooi! Ik geniet en zal waarschijnlijk ook vanavond weer heeeeeeeeeerlijk slapen! Trusten vanuit een kersterig en oerknus huis in Noorwegen!