Poeh heh, dat was me het dagje wel. Of liever, de afgelopen 24 uur waren nogal uuuuuh spectaculair. To say the least.
Gisteren op weg naar huis is onze UFU opgebrand. Uitgebrand. Helemaal verbrand. Vuur, vlammen. Niks meer van over.
Wij zaten er toen gelukkig niet meer in, maar stonden te shaken aan de kant van de weg.
Wat er gebeurde? We weten het nog steeds niet precies. De brandweer en politie ook niet. Op weg naar huis vanuit het dorp was er geen enkele indicatie dat er iets verkeerd was. Totdat er op een gegeven moment een beetje witte rook vanaf het dashboard kwam. Met de aparte geur die mee kwam, maakte dat wel dat Mik en ik allebei direct op onze qui-vive waren. (ben ik anders ook hoor, als ik achter het stuur zit)
Auto snel op veilige plek bij een inrit geparkeerd, Mik en ik eruit, de tassen eruit gehaald. Zelfs de tas met de twee broden die ik in de lunchpauze nog gekocht had. Toen ik daarna checkte, waren er geen vlammen of iets te zien. Wel steeds meer rook en langzaam maar zeker ook meer grijze rook. Natuurlijk subiet de brandweer gebeld en er kwam inmiddels ook een heel lieve meneer van het huis dichtst bij aan hollen met brandblussers. De brandweer was er na 15 minuten. Voelde als heeeele lange minuten. UFU was inmiddels helemaal in de vlammen. En plof overal, van de airbags en een beteuterde Mik zei nog "oh daar gaat mijn basketbal". Yep. En een hele stapel CD's die er in lagen nog van onze vakantie.
Maar wij gelukkig helemaal veilig!
Grote oproer natuurlijk met mega firetruck (met knappe brandweermannen), politie erbij en auto's die langzaam voorbij reden. Iedereen was super behulpzaam en aardig. Marco kwam heel lief en slim Mik met de fiets ophalen zodat Mik niet langer in al het gedoe hoefde te blijven. Ik heb met de politiemensen alle zaken afgehandeld en ben toen shakey naar huis gelopen. Kreeg van alle kanten aanbiedingen om naar huis gereden te worden hoor, maar wilde zelf lopen om een beetje de shakes uit mijn benen te kunnen lopen.
En gisteravond begon al meteen het grote geregeld. Auto stond nog steeds in Zweden geregistreerd met Zweedse verzekering. En laten de Zweden nou net geen helden zijn (en dan druk ik me heel diplomatiek uit!) met administratie, communicatie en alles wat officieel is en nog meer op -ie eindigt. Daar zijn we voorlopig nog niet mee klaar....
Dankzij onze geweldige familie en met hulp van onze onvolprezen huurbaas is er inmiddels een nieuwe auto gekocht. Yep, weer een Opel. I know, maar deze is van 2015 en UFU was van 2004. UFU was overigens nog maar 4 weken geleden nog voor een beurt geweest bij de garage en helemaal gecheckt!
Maar dat dus. Hoop dat zoiets ons nooit meer zal gebeuren.
Volgende week mogen we onze nieuwe bolide ophalen. Eindelijk echt helemaal in Noorwegen, nu is ook onze auto Noors!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten