Eindelijk is de zomer weer een beetje terug hier! We konden het bijna niet geloven toen we de weersvoorspellingen zagen afgelopen woensdag. Waar in de afgelopen weken de voorspelling er heel vaak naast heeft gezeten, was het de afgelopen dagen spot on! Zon! Blauwe lucht! En dus tijd voor ons tent experiment.
Het is een tijd geleden dat we voor het laatst met zijn 3 in de tent hebben geslapen. En nu we wonen in een land waar je in het wild mag kamperen, hadden we Mik aan het begin van de zomervakantie al beloofd dat we een keer de hort op zouden gaan, met de tent. Met deze weersvoorspelling durfden we het gisterochtend dan eindelijk aan.
Al het gedoe vooraf vind ik al gezellig. Gewoon vakantiegedoe. Wat neem je mee, wat neem je niet mee (want alhoewel zo'n rugzak veel vakken heeft, ik leg altijd teveel klaar om mee te nemen), waar gaan we precies heen, dat soort gedoe. Met stralend weer en opgewekt gemoed vertrokken we gisterochtend naar ons plekje in Vålådalen. Marco en ik allebei met zo'n 14 kilo in onze rugzak en Mik met 2 moesten we even zoeken om het begin van onze route te vinden. Mik heeft de hele weg zijn bessenpluk apparaat in de aanslag gehouden, want je weet het niet in het bessenpluk seizoen: je kunt ze zomaar tegenkomen! Uiteindelijk een geinig plekje gevonden bij het Nulltjärn. Iets minder in de middle of nowhere dan we hadden gedacht, maar toen we eenmaal aan de andere kant van het meer waren, hadden we the place to ourselves.
En toen begon het echt leuke. Aldus Mik. Tent opzetten. Tent inrichten. En voorbereiden voor uuuh, ja nou, de rest van de middag eigenlijk. Want we waren er al om 2 uur en toen hadden we nog een hele middag. Massa's met bessen geplukt (die liggen nu nog klaar om schoongemaakt te worden): gele bosbramen. Ooit gegeten? Ik hou me aanbevolen voor goeie jam recepten.
Na een traditioneel grill diner en de zonsondergang, zijn we redelijk op tijd de tent ingedoken. En tja, daar begint het. Ik vind het gedoe er omheen allemaal hardstikke gezellig. Heerlijk om zo buiten te zijn. Een beetje te oeroezen in de natuur. Vuurtje stoken, noem maar op. Maar dan dat slapen! In de tent. Op de een of andere manier lig ik altijd of scheef of op hobbels. Of allebei. Eerlijk is eerlijk, Marco heeft heel lief aangeboden om op mijn plek te gaan liggen, maar dat heb ik afgeslagen. En met de wind die gisteravond waaide, leek het of er van alles rond de tent scharrelde. De mannen hadden nergens last van en waren snel onder zeil. Ik heb het donker zien worden. En dat zegt wel wat in de Scandinavische zomer. En dan wordt het koud. Dit keer was ik voorbereid, met een extra fleeceplaid mee en nog 4 verschillende laagjes en een muts op zag ik het bijna weer licht worden. Ben af en toe wel even weggedommeld hoor. Maar dat slaapgedoe in de tent, dat is niet mijn favo onderdeel van de tent experience.
Maar als je dan 's morgens uit je tent kruipt en dit is je uitzicht, dan zeg ik toch wel: het was meer dan de moeite waard. Wanneer gaan we weer?
