De Russen!!!

In alle vroegte werd ik gisterochtend door mijn twee mannen 'wakker' gezongen. Na superlieve cadeaus en een vroegig ontbijtje waren we om half 9 op weg naar Åre. Als extra verjaarscadeau sneeuwde het ook nog eens! Gelukkig waren we voorbereid met onze 5 lagen kleren want met -15 en een stevig briesje was het aan de frisse kant.

Eenmaal in Åre hoefden we alleen onze skipassen te halen en toen kon het feest beginnen. Geduldig wachtend in de rij voor de skipassendame, werd ik niet omringd door zangerig Zweeds maar door opgewonden Russisch. Eigenlijk wist ik ook wel dat het Russen waren, want je herkent ze meestal al aan hun fleurige hoekige ski-jassen, vierkante kapsels en dametjes met hele grote bontkragen op hun jas en hun sneeuwlaarzen. Nee, geen skiboots voor de ladies want de dametjes gaan niet skiën natuurlijk. Da's zonde van de nagels en de keurige haren.

Afijn, met de skipassen op zak en een parkeerplek vlakbij de piste kon ons skiavontuur beginnen! De Russen waren out in force gisteren (en vandaag vast ook nog) want bij de eerste lift stonden de vierkante jassen al pontificaal dwars op het pad te delibereren. Geen idee waarover, maar ze stonden in ieder geval typisch in de weg. Met mijn nieuwe skiboots en Marco's nieuwe skis was het een feest om de pistes af te gaan. Het was wel koud - and I mean KOUD! - maar ook heerlijk om weer daar te skiën.

Eenmaal op een andere piste was het een sport om slalommend om de wilde Russen naar benee te gaan. Of liever, het was een kwestie van mere survival om niet op een corpulente Oosterbuur te knallen.

Bij een aantal liften stonden liftmannen die we nog kenden van onze vorige keren in Åre. Er zijn er die zeggen dat Åre veel te commercieel is. Dat het veel te druk is. Dat Åre niet Zweeds is, Ik vind het heerlijk daar. Tuurlijk, het is soms druk. Druk als je het vergelijkt met andere plekken hier in Jämtland. Maar het is ook heerlijk om mensen te kijken. Al moet ik toegeven dat ik op de Russen snel uitgekeken was.

Åre blijft altijd een heel speciaal plekje voor mij en voor ons houden. Daar heeft Mik op zijn 4e zijn eerste echte ski avonturen beleefd. Daar zijn wij verliefd geraakt op Jämtland.

Daar kan geen Rus wat aan veranderen!

Blauw, rood, diep donker rood!

Een weekend niet geskied, is een weekend niet geleefd. Of zoiets. Zou zomaar een Jämts gezegde kunnen zijn. Of misschien wel een Rödöns gezegde. En gelijk hebben ze, want het was een heerlijke dag in Bydalen! Waar ik skiën geleerd heb in Spaarnwoude (seems ages ago!) en daarna voor het eggie in Åre, is hier skiën toch wel heel erg lekker. 

De vårvinter liet zich ook vandaag weer van zijn (haar?) vriendelijke kant zien. Na de eerste afdaling voelde het al alsof we daarna in tshirt naar beneden konden! Dankzij Fia en Marianne hebben we vandaag nog meer pistes in Bydalen ontdekt. En geleerd hoe grappig het is om op de transportband van de ene backen naar de andere backen te gaan. 

Nu ben ik wel blij om weer thuis te zijn, want die nieuwe kekke K2 boots moeten nog even aan mijn voeten wennen. Of mijn voeten aan de K2 boots, is maar net hoe je het zien wilt. 

Als het meezit gaan we woensdag misschien nog wel een keer skiën. Doe ik dinsdagavond de boots vast aan... dan zitten ze woensdag helemaal als gegoten, toch? 

PS de buren zijn weer thuis. We hoopten dat ze de hele Paas weg zouden zijn, maar nee dus. Ze gluurden naar ons vanuit hun keuken toen we terug kwamen, maar toen wij terug keken waren ze - floeps! - zo uit de keuken verdwenen! De auto's staan inmiddels niet meer voor de deur, maar er wordt nog altijd gerend, gedraafd en gedrumd. Ach. We tellen af. Kan nooit langer dan 2 maanden en een beetje duren voordat ze definitief weg zijn! 

Vieren

What a difference a day makes. We vroegen ons al af of de bulldozerboys al op vakantie waren, maar nee hoor... in de loop van de ochtend kwam onze bulldozervriend vrolijk het pleintje op tuffen en heeft een end in de rondte geschoven. 

En toen werden we vanmorgen wakker met een stralend blauwe lucht in een witte wereld. Om te vieren, gewoon dat het zaterdag is, en dat we hier 8 maanden wonen, en dat het leven goed is, zijn we vandaag naar Bydalen gegaan om nog lekker even te skiën. We hebben het wel heel luxe, want Mik mocht uit 3 verschillende skigebieden kiezen: Åre, Trillevallen of Bydalen. En het werd dus Bydalen. Met ons gingen er nog wel meer mensen heen. Voor Jämtse begrippen reden we bijna in een file, 5 auto's voor ons en ook nog eens 3 achter ons op het laatste stuk naar Bydalen! Met al die nieuwe sneeuw was het prima skiën. 

Om half 3 weer stralend naar huis gereden. Met uitzichten zoals deze onderweg. We konden vanaf Hallen helemaal het kerkje van Rödön zien liggen! Zou dit de laatste keer geweest zijn dat we geskied hebben deze winter? Ik ben benieuwd.... 

We gaan op reis en nemen mee..........

Vandaag was het dan eindelijk tijd voor de langverwachte fjällresan, ofwel de friluftsdag: de Rödön variant van het schoolreisje.

Een paar weken geleden hadden we al een brief gekregen waarin stond dat we ons tussen 9.15 en 9.30 in Trillevallen moesten melden bij de Värmestuga. Daar zou de moeder van Felix de liftkaarten uitdelen. Met wat geregel was het zo georganiseerd dat alle kinderen van de hele school (alle 63) in een auto van een van de ouders mee konden rijden. Wij vertrokken om 8 uur, met een volgepakte auto naar Trillevallen. Je neemt op zo'n schoolreis toch net iets meer mee dan alleen een zak snoep.

We waren net voor de grote drukte in Trillevallen. Je zag al een aantal kinderen nieuwsgierig bij de auto uit staan kijken naar hun vrienden en vriendinnen. Mik werd meteen door Elias omhelst bij het uitstappen. Nadat wij onze skigear hadden gehaald bij de shop, was het zoeken naar Felix' moeder. Ah nee, het was toch meester Magnus die de kaarten had. Ook goed. Nog even bij meester Magnus geverifieerd waar we om half 12 geacht werden te lunchen met school. In de värmestuga? Ja. En waar is die? Uuuuuuh, daar. Ook duidelijk. En off we went. Maar ja, waarheen? Want leuk zo'n nieuw skigebied, we hadden geen idee van welke pistes waar lagen. 

De respectievelijke juffen en meester Magnus dwaalden een beetje opgewonden en al zwaaiend rond naar deze en gene zonder enige centrale organisatie. Ach, toen zijn we maar naar een onschuldig uitziende lift gegaan en daar eens geprobeerd hoe de piste was. Meer dan prima kan ik zeggen! Wat een super skigebied hebben we vandaag ontdekt! En in schitterend weer ook, alhoewel het vanmiddag wel een beetje winderig werd en daardoor ook fris. 

Zo rond half 12 gingen we met al onze gear naar de door meester Magnus aangewezen värmestuga. Geen mens van onze school te bekennen. Mmmh... even zoeken en toen bleek dat we weer helemaal terug konden stiefelen want het meester en juffenspul had zich verzameld op een andere plek. Na de lunch nog heerlijk geskied en rond een uur of 2 vonden we het wel welletjes. 

Een grappige uitvinding, zo'n friluftsdag met school. Het was wel een beetje georganiseerd. Maar eenmaal in Trillevallen was het: hej då och vi ses för hamburgare sen. Het was gezellig, mooi weer en we gaan zeker terug naar Trillevallen om te skiën!