Gek is dat. Het voelt niet alsof ik nu een fulltime job heb hier, maar toch ben ik dan weer blij als het weekend is. Uitslapen, beetje pierewieten in huis, beetje pierewieten buiten. Het maakt dat mijn hoofd even uitrust. Mijn lichaam wat minder, want vanavond is het dan eindelijk weer zover: staat heftige gympa op het program!
Zo verhuizen naar een ander land, da's ook wel soort van een fulltime job zo in het begin. Zorgen dat alle formaliteiten geregeld zijn. De taal onder de knie krijgen. Nieuwe mensen leren kennen, Je weg ontdekken in de omgeving. Het is allemaal leuk, nou ja.. bijna allemaal, maar ook best vermoeiend. Nu na onze eerste 3 maanden hier begin ik dat een beetje te voelen. Of misschien mág ik het nu van mezelf voelen.
We kennen de omgeving inmiddels best. De taal gaat elke dag een stukje beter en de meeste formaliteiten zijn wel geregeld. En toch kosten sommige dingen hier gewoon nog wat meer energie.
Ja tuurlijk, da's ook een van de redenen waarom we verhuisd zijn. We wilden met ons 3 iets nieuws opbouwen. En dat doe je nou eenmaal niet in een week. Of twee. Zelfs niet in drie. Daar heb je tijd voor nodig.
En nu ik zo de rust heb in het weekend, voel ik dat ik mezelf die tijd ook moet geven. Niet alles kan al geregeld zijn nu, voor zover je ooit klaar bent met regelen. En elke dag leer ik weer iets.
Vandaag leer ik (nog maar weer een keer) dat ik mezelf de tijd moet gunnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten