Het kriebelde bij Marco al een hele tijd. Die keek de sneeuw al weken uit de lucht. Natuurlijk wilde ik ook wel graag dat het écht winter werd, maar Marco kent nu echt alle weersvoorspellingssites in Zweden uit het hoofd.
En ja hoor, vandaag was het dan zover. Na de spectaculaire julavslutning bij SFI waren we in no time thuis om ons aan de overkant van de weg op ons 'eigen' langlaufspoor te storten. Eerst natuurlijk wel even gekeken of er geen Rödön profi's rondskieden daar. Want ja, dan sta je daar met je spiksplinternieuwe gear. Beetje te stuntelen bij het aandoen enzo.
Was een hemelse rust op het spoor. Nou ja, er was eigenlijk nog helemaal geen spoor, maar dat mocht de pret niet drukken. Langlaufen is toch gewoon een kwestie van lang laufen op de sneeuw? En op de weg was er een smal spoortje van een auto die daar eerder die dag gereden had. Mooi beginnetje!
Enigszins overmoedig zijn we daarna het echte spoor opgegaan. Er was al een enthousiasteling voor ons geweest, want we zagen een faint spoor. Toen we bezig waren, kwam er een meneer op een sneeuwscooter om een spoor te maken. Maar dat was de enige Rödöniet die we gezien hebben. Ik ben nog best een beetje wiebelig hoor, maar ik vind het wel superleuk! Was blij dat ik niet al mijn dikke kleren aangetrokken had, want je krijgt het er lekker warm van!
En echt, ik was heel blij dat er geen andere mensen waren want het moet er best een beetje beginnerig uitgezien hebben. Jaja.. I know, eerste keer enzo, maar toch. Ik wil het meteen kunnen. We zijn alle drie wel zo enthousiast dat we graag morgen weer gaan!
Wel eerst even spotten of er geen anderen zijn.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten