De Zweden staan volgens mij bekend als een milieuvriendelijk volk. Men is gek op recyclen, men informeert deze en gene over alle mogelijke energiebesparende maatregelen en men doet zijn best om zo milieuvriendelijk mogelijk te recreëren.
Nu verbaas ik me er al een tijdje over dat je overal, echt zelfs voor het kleinste dingetje een tasje in je maag gesplitst krijgt. En ons boodschappenkratje? Daar baren we zelfs na al die maanden hier nog steeds opzien mee. Als we bij Willy:s onze boodschappen afrekenen via de selfscan kassa's, schiet er altijd een juf op ons af met de vraag "Hoeveel tasjes heeft u nodig?". Nee dank je, we hebben geen tassen nodig. Je voelt de opperste verbazing iedere keer weer.
En dan de post. Voor ieder wissewasje stuurt men hier een brief. Een brief om te vertellen dat men je een brief gaat sturen voor de volgende afspraak in het ziekenhuis. Een brief om te vertellen dat men je een factuur - met de post - gaat sturen. Een brief om te zeggen dat je een brief kunt aanvragen om te zeggen dat je geen brief meer wilt ontvangen, maar een mailtje. Nu vind ik het tot op zekere hoogte best handig om een brief te hebben met de details van de volgende afspraak in het ziekenhuis, maar ik zou er ook prima aan kunnen wennen om dat allemaal digitaal te doen.
Ik ga zo nog even ons oud papier wegbrengen. En onze lege flessen op kleur sorteren. Dan stop ik ze in een plastic tasje, om op weg te gaan naar het recycling station.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten