Zo blij om weer naar huis te gaan na de vakantie, Zo fijn om weer mijn eigen taal te horen. Zo blij om weer in mijn eigen bed te kunnen slapen,
Zo werkt het niet bij mij.
Ik heb genoten van ons weekendje weg. Ook al regende het toen we vertrokken, regende het toen we zaterdagochtend naar het fort liepen en regende het toen we vanmorgen Trondheim weer uit reden. Ik had eindelijk weer een beetje het gevoel op avontuur te zijn. Met mijn 2 favomannen heerlijk ronddwalen in de stad. Geen plan hebben, gewoon maar zien waar je uit komt. En in een klein tentje onderweg ergens thee drinken. Mensen kijken. Genieten van de onverwachte dingen die je tegenkomt.
Vrijdagavond liepen we nog even de stad in (toen was het droog!) en ik werd helemaal blij van de zilte zeelucht die je tegemoet komt naarmate je dichter bij de haven komt. Ik ging er bijna van huppelen! Zaterdag hebben we ons een hele tijd vermaakt met al het gedoe aankijken bij de kade waar de 2 Hurtigruten boten afgemeerd lagen.
Het voelt rijk om zo te kunnen pierewaaien. Nu snap ik wel dat het niet realistisch is om levenslang aan de pierewaai te blijven. En Mik zei al helemaal verontwaardigd dat hij écht geen school wil missen. Maar na zo'n heerlijk weekend weg weet ik alleen nog maar zekerder dat ik niet zo van het honkvaste ben.
Er is nog zoveel te ontdekken!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten