Na een week van studiedagen en heel veel scholen bezoeken en een beetje een aansluitend schema in elkaar knutselen, was het dan vandaag eindelijk tijd voor mijn eerste schooldag van dit jaar.
Het schema is best aardig gelukt al zeg ik het zelf: met mijn 14 studenten uit 5 landen op 10 verschillende scholen verspreid door heel Östersund heb ik nu een keurig schema van 5 dagen van 8 tot half 3 of half 4. Pauze schiet er af en toe wel een beetje bij in omdat ik dan weer naar een volgende school moet rijden. Goed voor de broodnodige afwisseling zeg maar.
Vandaag dus mijn eerste dag weer terug in de schoolbanken. Begon meteen stevig met NO (bio, scheikunde en natuurkunde) met Nigeria. En hij was de vakantievibes nog niet helemaal kwijt zeg maar. Oh verhip ja, aantekeningen? Moet ik iets opschrijven dan? Oh. Waar gaat het eigenlijk over? Maar wat betekent dat? Is het al pauze. Geduld. En een ferme hand. Hopen dat het ooit gaat werken bij hem. Daarna matte (wiskunde) met een heel lief verlegen meisje uit de laatste klas van de grundskola, de 9e. Nou is matte niet mijn allersterkste onderdeel maar gelukkig heb ik vorig jaar al wat ervaring op kunnen doen toen ik mentor was voor Uganda in de 9e.
Het verlegen meisje was gelukkig niet zo verlegen als iedereen haar had afgeschilderd tegen me. En na het eerste uur matte zei ze stralend dat ze nu voor de A gaat. Het hoogst haalbare betyg. Oh ja vroeg ik? (beetje ambitie is goed!) Wat was je slutbetyg vorig jaar? Een E. Right. Geduld. En vooral de ambitie en het enthousiasme hoog houden.
Daarna door naar een van Östersunds 'stadsscholen' voor taalles aan 3 meiden in de F:an (de kleuterklas). Een van de dames kende ik al van vorig jaar. Pientere tante maar totaaaaal niet in de markt om ook maar 1 woord Engels te spreken. Niet thuis, niet met mij. Met niemand. En ook vandaag niet dus. Ze zwaaide dan nog net wel (met links, dus die classificeer ik dan maar als een Engelse wave) maar daarna dook ze met een vriendin achter de bosjes om zich te verstoppen. Tja, dwingen kan en wil ik niet dus ik heb haar vriendelijk gedag geroepen en ben met de 2 andere dames naar binnen gegaan. Een zeer praatgrage pientere tante die honderduit heeft zitten vertellen over hun 8-weken oude Cocker Spanish puppy. En toen het andere meisje eenmaal een beetje ontdooid was, begin die ook wel te praten. In het Zweeds weliswaar, maar ze gaf adequaat antwoord op al mijn in het Engels gestelde vragen. Is ook wat waard.
En toen naar de laatste school van vandaag om samen met Manchester uit de 2e Engelse les te doen. Zo'n eerste les is het vooral aftasten. Wat is het niveau van Engels, wat vind hij leuk om over te praten en om te doen. Nou, van enige verlegenheid was geen spoor te bekennen. Manchester heeft geen seconde zijn mond gehouden! En wil later politie professor worden. Of iets met Age of Empires. Daarover heeft hij me in het uur wat we hadden alles proberen te vertellen. Want het kon toch niet zo zijn dat ik niks van Age of Empires af wist.
Al met al een vermakelijke dag! Prima begin voor deze höst termin.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten