Ik ben er. Erg naar verlangd en nu ben ik er.
Na een uitgebreid afscheid met omhelzingen (voorzichtig!) en lieve woorden werd ik om 11.15 op een bed de taxi ingeschoven. Marco was er gelukkig bij en spurtte daarna direct naar UFU om de achtervolging in te zetten naar Remonthagen. Nou deed mijn taxi er 'iets' langer over want er moest eerst nog een grijze taart naar haar appartement op de eerste verdieping gereden en daarna gehesen worden.
Afijn eenmaal op Remonthagen stond Marco daar al uitgebreid met de fysio te praten. Ik werd naar een grote eenpersoonskamer (incl eigen badkamer) gereden waar nog twee mensen van het team stonden om me welkom te heten. En achter mijn bed hangt een whiteboard waar ze heel lief in het Nederlands Welkom Jojanneke op hadden geschreven!
Eenmaal op 'mijn eigen bed' stelde iedereen zich nog een x keurig voor. Hoop vragen, hoop info. De werkdagen beginnen in ieder geval om 8 uur met ontbijt in de eetzaal. Dat is ongeveer 30 meter lopen bij mijn kamer vandaan. Daar staat een groot buffet en er staat plenty staf die je helpt. Daarna is het trainen/praten (planningsgesprekken, gesprekken met specialisten etc) tot 12.15. Dan is het lunch. En dan is het middagprogram van 13-16. En deel middagprogram kan ook rusten zijn heh. 'Mijn' arts is vanmiddag ook al geweest en de hoofdverpleegkundige. Allemaal massa's vragen, info en nog meer info.
En om 4 uur serveren ze hier al het middageten. Marco en Mik waren vanmiddag gezellig hier dus er werd goed gecontroleerd of ik wel genoeg gezonds at. Nou moet ik zeggen dat ik van de lunch al had zitten smullen op mijn kamer. Mocht voor 1 keertje hier eten omdat ik toen pas net aangekomen was. Het ziekenhuis had al vooruit gebeld dat ik er nogal bijzondere eetgewoontes op nahield, maar ik had
mijn bordje helemaal leeg! En bij het avondeten was het heel gezellig dat mijn mannen er waren.
Nu kan ik zeggen dat ik moe ben. Het hele move gebeuren, het settelen hier en de lingering irritatie dat mijn benen het nog steeds niet zo doen als ik zou willen. I know, het is nog maar zo kort geleden blablabla, maar toch.
Rusten. Zoals een goed patient betaamd in een revalidatiekliniek. Ik ga nu rusten.
Siging off for tonight you guys.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten