En nu ben ik zomaar alweer 2 dagen thuis. Nou ja, zómaar. Maar wél thuis! Veel mensen vragen me "hoe voelt dat?", "hoe is het om weer thuis te zijn?".
Het voelt luxe. En ook als hard werken. Het is heerlijk om weer in ons eigen bedoeninkje te zijn. Het ruikt weer als thuis, het voelt weer als thuis en je kunt je dag indelen zoals je het zelf wilt. Heerlijk!
Maar...
Ik loop ook weer te hard van stapel. Het is een proces van trial and error. Oeh, ja, toch iets teveel gedaan vandaag. Pats boem, in slaap. Maar we hebben wel mooi die nieuwe skis voor Mik kunnen kopen bij de uitverkoop van de skishop. Oeh is wel heel gezellig om ook dat nog even samen te kijken. Mmmh.. toch wat later dan gedacht en bekaf.
Maar ach, het bed hier is heerlijk. Ik slaap als een blok en heb naar mijn idee alweer een heleboel 'gewone' dagelijkse dingen kunnen doen.
Is ook goed voor de revalidatie.
Morgenochtend voor mijn laatste weekje naar de revalidatie kliniek. Verder blijft het hopen dat de uitslag van de patholoog snel komt zodat de volgende fase van de behandeling ook gepland kan worden. En ondertussen thuis steeds beter worden in het mezelf in acht nemen. Zoals het fysio opperhoofd in de revalidatie kliniek zegt, wat je nodig hebt is: goed eten, goed slapen en goed rusten.
Ik ga nu weer even oefenen met dat laatste!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten