Aangifte

Voordat ik vrijdag naar huis ging, heb ik eerst aangifte gedaan. Aangifte tegen Krokoms Hälsocentral, de distriktssköterska en de fysio.

Geen idee of die mogelijkheid ook in Nederland bestaat, maar in Zweden werkt het in ieder geval zo dat je een aangifte kunt doen tegen een persoon en/of instantie die naar jouw mening niet naar behoren heeft gehandeld in de zorg.

In eerste instantie was ik zo woest op de fysio in Krokom dat ik überhaupt geen fysio meer in mijn nabijheid wenste. Maar de dappere dame in het ziekenhuis in Östersund heeft me er na een dag al van weten te overtuigen dat niet alle fysio's zo hardhandig aan de gang gaan.

Waarom ik zo woest was op de fysio in Krokom, en niet te vergeten op de distriktssköterska?
Geheel volgens het hier geldende protocol heb ik eerst met de distriktssköterska gebeld om te melden dat ik pijn in mijn rug had. En - zoals algemeen bekend - zegt de distriktssköterska dan: neem een paracetamol (of Alvedon zoals het hier heet) en als het niet overgaat dan ga je maar naar de fysio. Naar mijn mening had de distriktssköterska eerst een checklist af moeten gaan. Hoeft helemaal een lange checklist te zijn, maar in ieder geval een korte check op de gezondheidshistorie van de patiënt. Had ze dat gedaan, dan was er direkt een alarm afgegaan: ah, deze patiënt heeft recent borstkanker gehad, wellicht slim om direct een doktersafspraak te maken. Maar goed, dat gebeurde dus niet.

Dus toen was ik bij de fysio. De fysio leek haast te hebben en ging met allerlei manoeuvres en manipulaties aan de gang. Auw! Alleen al als ik er maar aan denk dan doet het nog pijn. Ook hier had de fysio naar mijn mening een check moeten doen op mijn gezondheidshistorie. En me daarna niet meer aan moeten raken en me door moeten sturen naar de dokter.

Ok en ik dan? In mijn oeverloze naïviteit ga ik ervan uit dat als je met zorgprofessionals van doen hebt, dat je daar in veilige handen bent. Dát er inderdaad gecheckt wordt wat je ziektehistorie is. Dat je niet iedere keer weer zelf je hele dossier hoeft te vertellen in een management summary.

Dus nu heb ik, met hulp van de kurator in de rehab kliniek, aangifte gedaan. In een formulier heb ik bovenstaand (in het Zweeds ja) verteld. En ook verteld waar ik denk dat er verbeteringen doorgevoerd moeten worden in het systeem. Door wat er met mij gebeurd is, was ik echt scarily close  to verlamming. Dat mag niet nog iemand hier overkomen.

Het gaat mij er niet om dat de respectievelijke mensen aan de schandpaal genageld worden. Het gaat mij er wél om dat er veranderingen gemaakt worden in het proces. Dat men in deze gezondheidskliniek véél bewuster omgaat met patiënten en dat men minder gefocussed is op het weghouden van mensen.

Ik heb geen idee wat er nu gaat gebeuren. Voor mij voelt het in ieder geval als een pak van mijn hart dat ik deze aangifte verstuurd heb.