Wat is tijd toch een wonderlijk iets. Ik heb me er echt weken, wat zeg ik, maaaaanden op verheugd dat mam hier met ons Kerst zou vieren. En nu zit mam alweer in het vliegtuig naar huis.
Vorige week donderdag was het een stralende rit naar Tegefjäll om vroeg in te checken in ons huisje. Daarna snel door om mam van het vliegveld te halen in Trondheim. Mam had gelukkig een vlotte vlucht en we waren op tijd terug in ons kleine maar fijne hutje. Toen we aankwamen was het overigens nog spiegelglad. Blij toe dat er snel een berg sneeuw is gevallen want dat maakte het risico op benen breken een stuk kleiner!
Mik en Marco hebben vijf dagen op heel veel verschillende pistes in Tegefjäll en Björnen geskied. En mam en ik hebben gekeken en bewonderd hoe profi het eruit ziet bij ze. Daarnaast hebben we druk gepierewaaid in de omgeving. Heb dingen gedaan die ik nog nooit gedaan had in de 2,5 jaar die we hier nu wonen: naar de Åre chocoladefabriek geweest en heerlijke chocolaatjes geproefd, we zijn samen in de Åre Bergbana geweest, En natuurlijk hebben we geshopt.
Ik ben zoooooooooooooo blij met het superlieve verjaarscadeau wat ik van mijn liefste moedertje heb gekregen: nieuwe skistokken! (aangezien zoonlief mijn andere skistokken heeft ingepikt....) En dat terwijl mam zich nog wel een beetje zorgen maakte of ik al wel weer moest gaan skiën. Gelukkig heeft mam nu live mee kunnen maken dat ik me echt heel erg goed voel, dat ik er goed uit zie. Gezond bedoel ik, niks zieks meer aan me te zien! Het zou dus zomaar kunnen dat ik volgende week op mijn verjaardag van de bergen afsuizel, op mijn skis, met mijn nieuwe skistokken!
Ik voel me een heel bevoorrecht mens dat ik zo'n speciale moeder heb die de reis naar hier weer helemaal alleen ondernomen heeft. En die deze week in Åre op ontdekkingstocht is geweest in het gaafste wintersportdorp in Zweden.
Maar ik zal toch ook weer blij zijn als ik weet dat mam weer veilig thuis is, in one piece.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten