Walking on water, again

Met deze temperaturen was het natuurlijk een kwestie van tijd: de wandelweg op het Storsjön, vlakbij de stad is nu ook geopend. Ze hebben een paar palen in het ijs gejekkerd met de welbekende rode Andreaskruizen erop zodat je weet dat het daar in ieder geval safe lopen is. 

En weet je? Was hier helemaal niet schichtig. Voelt als any other voetpad om daar te lopen. 

There's no place like home

Wat een luxe om nu nog van de vakantie te kunnen genieten. Helemaal met zulk weer! Na een extreem tranquil ochtend zijn we vanmiddag via het spannende pad naar ons meer gegaan. En wat een mooi meer is het toch! 

Ondanks de dooi dagen van vorige week ligt er nu een schitterend ijsvloertje voor zover het oog strekt. Waar we gisteren in Ottsjö nog een beetje schichtig waren, hebben we hier een heel end op het ijs gelopen. En hier kom je natuurlijk ook gewoon bekenden tegen. Mik steeg zowat op omdat we Melker tegenkwamen. Die had net met zijn broertje en ouders een tochtje gemaakt en was nu  nog even aan het rotzooien op het ijs voordat ze naar huis gingen. Melker stond in recordtijd bij zijn moeder om te vragen of Mik alsjeblieft alsjeblieft alsjeblieieieieieft mocht komen spelen. 

Dus 10 minuten later liepen Marco en ik samen op het ijs. Heerlijk nog even gepierewaaid en na een uurtje Mik bij Melker opgehaald. 

There's no place like home!