maandag 3 november 2014

De zonnegroet bij volle maan

Na het experiment van de gympa vorige week, was het vanavond tijd voor het volgende avontuur. Doe al een jaar of wat yoga thuis, met Adrienne (find what feels good, just luuuuv it!). Na aanmoediging van Cecilia dus vanavond naar een yoga groep. Met Cecilia als yoga lerares.

Met mijn yogamatje in de ene hand en een dekentje en bidon water in de andere liep ik onder een stralende sterrenhemel naar school. De gymzaal van Miks school wordt uitgebreid gebruikt door de Rödön Sportklub voor de beruchte gympa, voor innebandy en dus ook door Cecilia voor yoga. De kaarsjes waren al aan toen we binnenkwamen en de mensen die er al waren, praatten van weeromstuit heel zacht. Na de broodnodige administratie, begon het gebeuren.

Eerst ademen, nou ja.. dat moet je natuurlijk wel blijven doen. Anders houdt ze niemand meer over in de yoga groep. Maar goed, ademen dus. En relaxen. En dat allemaal met relaxende muziek op de achtergrond. Moest ik wel een beetje aan wennen. Zit je toch ineens met allemaal mensen die je niet kent een beetje in kleermakerszit relaxed te zijn. En de mevrouw naast me zat zo dichtbij dat ik haar maag hoorde knorren... Met een tingel tegen een mooi schaaltje werd de volgende manoeuvre aangekondigd.

De zonnegroet, een heleboel downward dogs en nog allemaal andere kunstige yoga bewegingen later had ik het lekker warm en voelde mijn lichaam relaxed. De maag van de mevrouw naast me knorde wel nog steeds.Met Ave Maria en nog wat onbekende deuntjes op de achtergrond hebben we de sessie afgesloten met lekker relaxed liggen. Mijn Sanskriet is nog niet zo vloeiend dat ik de officiële naam weet.

Had geen rood verhit hoofd. Voel me wel lekker relaxed. Maar om nu te zeggen: volgende keer duik ik weer in de groep... Ik weet het zo net nog niet. Woensdagavond is er weer gympa. Wellicht is een 2e keer easier?

Namaste!




Geen opmerkingen: