Inflyttarträff

We zijn net terug uit Östersund. In het raadhuis werd vanavond een Inflyttarträff georganiseerd. Voor alle nieuwe mensen die in de afgelopen maanden hier zijn komen wonen. Nu waren wij wel een beetje spionnen, want officieel wonen we natuurlijk niet in Östersunds kommun, maar in Krokoms kommun. Maar als goede (en nieuwsgierige) buren hebben we ons aangemeld en mochten we komen.

Het raadhuis was mooi verlicht met allemaal buitenkaarsen. We mochten door de grote ingang naar binnen en op de eerste verdieping had men een heel buffet ingericht. Er liepen al wat mensen wat te drentelen en naarmate het dichter naar half 6 ging, werd het steeds drukker. Ik had gedacht dat zo'n Inflyttargebeuren voor mensen is die van buitenslands komen, maar het viel me op dat de Zweden die van elders hierheen zijn gekomen in de meerderheid waren. De gemiddelde leeftijd lag overigens wel ver boven de 50.

Met een verrukkulluk stukje zalm, lekkere piepertjes, goed sausje en heerlijke salade op onze respectievelijke bordjes schoven we de conferentiezaal binnen op de eerste verdieping. Mik vond het reuze spannend dat we in het huis van de burgemeester waren. Dat we de burgemeester niet gezien hebben, vond Mik niet zo erg omdat hij Birger een hand heeft gegeven.

De inhoud van de presentaties was, hoe zal ik het zeggen, anders dan we gedacht hadden. Het begon er al mee dat het niet goed te verstaan was omdat het een geroezemoes van jewelste was, de microfoon het niet goed deed en de boxen alleen maar voorin de zaal vlakbij de spreker stonden. En de toeristische informatie was niet van dien aard dat we die niet allang gelezen hadden voordat we hierheen kwamen. Ik had gedacht, we horen uitgebreid over de nieuwe stadsdelen, wanneer gaat men beginnen met Storsjö Strand, interessante openingen op gebied van werkgelegenheid en nog wat meer van die handige handvatten. Maar nee dus.

De intentie was hartstikke goed. En het eten was heerlijk. En de lichtjes in de stad waren mooi.