Gistermiddag hebben we het 'grote mensen feestje' voor Miks verjaardag gevierd. Niet in ons oh zo gezellige, maar ook oh zo kleine apartementje. Nee, we zijn naar Lolo gegaan. Lolo is een hartelijke dame met grijs haar die heeeeeeeeeerlijk kan bakken. Lolo heeft op zo'n 20 minuten lopen bij ons vandaan een oergezellig cafeetje wat in de weekenden van 13.00 - 16.00 open is.
Nou wil het toeval, of misschien is het helemaal geen toeval, dat Lolo een zoon heeft die fotograaf is. Zoonlief woont met Boliviaanse vrouw en dochtertje in La Paz. Via Facebook en via mail heb ik inmiddels al uitgebreid gekletst met Anders en dat was heel gezellig. Anders verlangt best een beetje naar hier dus was eigenlijk blij met onze foto's van Rödön, maar ook eigenlijk helemaal niet want dan werd zijn heimwee alleen maar aangewakkerd.
Toen we gisteren net aangekomen waren bij Bryggstun, heb ik nog even met Lolo gekletst. Ook over Anders en over haar kleindochter. Lolo was er eigenlijk wel blij om, om over Anders en Valentina te kletsen, maar ook eigenlijk niet want dan werd haar verlangen naar haar zoon en zijn familie alleen maar aangewakkerd.
Ik heb mijn arm om Lolo heengeslagen. En daarna heeft ze me al snuffend alle taartjes en al het lekkers laten zien wat ze voor gisteren gemaakt had.
Het was een mooi grote mensen feest.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten