Wat een magnifieke eerste echte Kerst in Zweden is dit. En dan is het vandaag pas juldagen! Morgen is er nog een kerstdag!
Nadat Mik gisterochtend ineens de slag van het schaatsen te pakken had, hebben we eerst nog 2 uur in de sneeuw gespeeld voordat we 's middags naar Cecilia en Wouter zijn gereden. Was nog een uitdaging om UFU van zijn plek te krijgen want de sneeuwschuivende bulldozer had een behoorlijke wal opgeworpen achter ons parkeerplekje! Met de buitenkaarsen al aan was het een heel mooi kersthuis waar we warm ontvangen werden. Wat zijn we bevoorrecht dat we zulke lieve buren hebben!
Met warme glögg, pepparkakor en homemade chocolate natuurlijk eerst om 3 uur naar Kalle Anka gekeken. Er zijn tradities die gewoon gezellig zijn en dit is er wat mij betreft 1 van! Volgend jaar kijken wij weer naar Kalle Anka, Ferdinand en de rest! Daarna hebben we genoten van een heerlijk feestmaal van slowcooked lam, rode kool en walnoot/appel/spruitjes salade. Aangezien we geen bierfans zijn, hebben wij het bij lekkere julmust gehouden.
En geloof het of niet, de neef van Sinterklaas kwam langs! Bij Cecilia en Wouter kwam Tomte langs! Mik vond het best een beetje spannend en heeft zich heel serieus gekweten van de taak van Tomtes helper. Want er lagen ook cadeautjes onder de kerstboom. Waar Sinterklaas altijd alles weet, kan zijn neef er ook wat van want Tomte weet dat ik inmiddels helemaal into yoga ben en ik heb een jaar yogaklassen bij Studio Stark gekregen!
Dit zijn van die avonden die voorbij vliegen. Met een warm en rozig gevoel liepen we om half 9 door -24 naar onze auto. UFU was zelfs van binnen een beetje bevroren, maar we zijn veilig thuisgekomen hoor. Mik is met zo'n gelukzalige glimlach in slaap gevallen! Dit was wel een heel feestelijke kerst die van Mik wel een week had mogen duren zei hij!
We zaten net op de bank na te genieten met een kopje thee, toen zowel Lolo als de AuroraApp zeiden dat er noorderlicht te zien moest zijn. Dat was om 9 uur. Ik ben eerst naar buiten geweest en heb in totale verrukking het schouwspel staan aanschouwen en daarna is Marco met camera naar buiten gegaan. Dan voel je niet meer dat het -24 is hoor, het is echt zo ongelofelijk mooi! En dat op nog geen 100 meter van ons huis!
En dit was pas julafton.... ik voel me zo bevoorrecht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten