Mam, mijn lok moet dus zo heh. Er mag echt niets af. Of misschien zo'n ieniemienie klein stukje. Want het is mijn haar. Dus zo moet het heh. En niet anders. Had ik je al gezegd hoe mijn lok moet mam?
Nee schat. Een lok? Wil je een lok? Hoe wil je die hebben dan. Dus.
Bij de kapper moest ik mee om de kapster te vertellen hoe meneer het hebben wilde. Gelukkig hebben we een kapster die haar pappenheimers snel doorziet. Ze heeft eindeloos aan Miks lok gefrunnikt en ondertussen wel 10 keer gevraagd of het zo goed was. Mik zat ondertussen stil te stralen want hij zag zijn lok mooier en mooier worden.
Toen de kapster even weg liep om gel te pakken, fluisterde Mik me toe "ik vind dit de beste kapster van de hele wereld mam, maar dat mag je haar niet vertellen hoor! Dat is ons geheimpje!".
Zonder muts en mét lok is Mik daarna de grote wijde wereld weer in gelopen. Stralend. Met zijn nieuwe kapsel.
.jpg)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten