Vandaag was het dan zover: met de mannen naar de kapper.
Mam, mijn lok moet dus zo heh. Er mag echt niets af. Of misschien zo'n ieniemienie klein stukje. Want het is mijn haar. Dus zo moet het heh. En niet anders. Had ik je al gezegd hoe mijn lok moet mam?
Nee schat. Een lok? Wil je een lok? Hoe wil je die hebben dan. Dus.
Bij de kapper moest ik mee om de kapster te vertellen hoe meneer het hebben wilde. Gelukkig hebben we een kapster die haar pappenheimers snel doorziet. Ze heeft eindeloos aan Miks lok gefrunnikt en ondertussen wel 10 keer gevraagd of het zo goed was. Mik zat ondertussen stil te stralen want hij zag zijn lok mooier en mooier worden.
Toen de kapster even weg liep om gel te pakken, fluisterde Mik me toe "ik vind dit de beste kapster van de hele wereld mam, maar dat mag je haar niet vertellen hoor! Dat is ons geheimpje!".
Zonder muts en mét lok is Mik daarna de grote wijde wereld weer in gelopen. Stralend. Met zijn nieuwe kapsel.
Creator of a #newnormal, lover of life and first time Siberian husky owner / Life is too short to wake up with regrets
Posts tonen met het label het is mijn haar. Alle posts tonen
Posts tonen met het label het is mijn haar. Alle posts tonen
woensdag 7 januari 2015
donderdag 1 januari 2015
Groot, groter, gel in het haar...
De eerste keer met Mik naar de kapper. Ik weet het nog als de dag van gisteren. Damn, dat klinkt wel oud als ik dat zo lees. Maar er is niks aan gelogen, ik weet het echt nog als de dag van gisteren. Het was op IJburg bij Marco's (what's in a name). Mik was toen 2 en was de eerste keer te verbijsterd om er iets van te maken. Hele lieve kapster hoor. En Mik heeft met open mond haar een half uur bestudeerd en ging ook weer zwijgend daar de deur uit.
En toen kwam de volgende keer bij de kapper. Dat was toen we in Nieuw-Zeeland woonden. De eerste (en enige!) keer dat ons ooit is verzocht om een winkel te verlaten in verband met het geproduceerde volume. Mik was, tja, ik weet niet eens hoe ik het moet omschrijven. Wild is denk ik het woord dat het dichtst in de buurt komt.
Maar nu? Nu is het een heel ander verhaal. Nu wordt er na het haren wassen eerst eindeloos gekamd en geborsteld. En lokken gefabriceerd. En ik moet er dan niet ook nog aan willen komen, want de lok moet blijven zoals hij is. De kapper? Mag wel, maar op de tijd dat meneer het aangeeft. Ach, geef die jongen eens ongelijk. Mik heeft schitterend haar, en natuurlijk mag Mik zelf zeggen wat hij met zijn haar wil.
Zolang we komende week maar naar de kapper gaan.
En toen kwam de volgende keer bij de kapper. Dat was toen we in Nieuw-Zeeland woonden. De eerste (en enige!) keer dat ons ooit is verzocht om een winkel te verlaten in verband met het geproduceerde volume. Mik was, tja, ik weet niet eens hoe ik het moet omschrijven. Wild is denk ik het woord dat het dichtst in de buurt komt.
Maar nu? Nu is het een heel ander verhaal. Nu wordt er na het haren wassen eerst eindeloos gekamd en geborsteld. En lokken gefabriceerd. En ik moet er dan niet ook nog aan willen komen, want de lok moet blijven zoals hij is. De kapper? Mag wel, maar op de tijd dat meneer het aangeeft. Ach, geef die jongen eens ongelijk. Mik heeft schitterend haar, en natuurlijk mag Mik zelf zeggen wat hij met zijn haar wil.
Zolang we komende week maar naar de kapper gaan.
Abonneren op:
Posts (Atom)