Posts tonen met het label ik doe het zelf wel. Alle posts tonen
Posts tonen met het label ik doe het zelf wel. Alle posts tonen

donderdag 3 september 2015

In je moerstaal

In Zweden bestaat het fenomeen Les in je Moedertaal. Dat houdt in dat je als kind les kunt krijgen in je moedertaal (modersmålundervisning). De gemeente waar je woont regelt deze vorm van onderwijs. Een hartstikke mooi concept. 

Vorig jaar vonden we het nog niet zo aan de orde. Het leren van Zweeds stond toen voor ons allemaal hoger op de agenda dan het onderhouden van het Nederlands. Maar dit jaar is het een ander verhaal en hebben we ons er meer in verdiept. Ook Krokom biedt onderwijs in het Nederlands aan. Het wordt in Krokom gegeven, eens in de 2 weken op woensdagochtend anderhalf uur. Vervoer er naar toe en weer naar de eigen school moet je zelf regelen. 

Het concept vind ik prima. En ik vind het ook heel mooi dat Krokom de mogelijkheid biedt. Maar wij kiezen ervoor om het zelf te doen. Mik begon al helemaal verontwaardigd te kijken bij het idee dat hij misschien wel 2,5 uur (1,5 uur plus reistijd) zou moeten missen van zijn eigen school hier op Rödön om naar Nederlandse les te gaan in Krokom. 

Zeker omdat we afgelopen zomer al met Mik gewerkt hebben, hebben we allebei het idee dat wij prima zelf moedertaal onderwijs aan Mik kunnen geven. En wat is er een hoop leuks aan werkbladen en projecten beschikbaar online! Heb al een heel lesprogramma samengesteld tot aan de herfstvakantie. Elke vrijdagmiddag van 1-3 gaan we aan de gang met het Nederlands. Overigens, we praten thuis natuurlijk gewoon Nederlands met ons 3. Behalve als er vrienden over de vloer zijn, dan is de voertaal Zweeds. 

Mik kan bijna niet wachten. Ooooh ik heb zo'n zin in vrijdag. Wanneer is het vrijdag? Is het al vrijdag? 

Bijna Mik. Bijna. 

Is dat met een lange ij of een korte ei? 

woensdag 7 januari 2015

Doet u mij maar een lok, kapper

Vandaag was het dan zover: met de mannen naar de kapper.

Mam, mijn lok moet dus zo heh. Er mag echt niets af. Of misschien zo'n ieniemienie klein stukje. Want het is mijn haar. Dus zo moet het heh. En niet anders. Had ik je al gezegd hoe mijn lok moet mam?

Nee schat. Een lok? Wil je een lok? Hoe wil je die hebben dan. Dus.

Bij de kapper moest ik mee om de kapster te vertellen hoe meneer het hebben wilde. Gelukkig hebben we een kapster die haar pappenheimers snel doorziet. Ze heeft eindeloos aan Miks lok gefrunnikt en ondertussen wel 10 keer gevraagd of het zo goed was. Mik zat ondertussen stil te stralen want hij zag zijn lok mooier en mooier worden.

Toen de kapster even weg liep om gel te pakken, fluisterde Mik me toe "ik vind dit de beste kapster van de hele wereld mam, maar dat mag je haar niet vertellen hoor! Dat is ons geheimpje!".

Zonder muts en mét lok is Mik daarna de grote wijde wereld weer in gelopen. Stralend. Met zijn nieuwe kapsel.