Zo kwaad

Zo kwaad als ik me nu voel, ben ik heel lang niet geweest. Kan me eigenlijk niet herinneren dat ik zo kwaad was dat ik helemaal tril van binnen.

Watskeburt?

Vorig jaar in september kreeg ik brief van de Belastingdienst Toeslagen dat ik nog een bedrag moest betalen. Ik snapte toen niet (en nu nog steeds niet) waarom, dus ik heb een bezwaar ingediend. Keurig volgens de regelen der kunst zoals beschreven in het dictaat van de Belastingdienst. Overigens vind ik het wel een beetje apart dat de Belastingdienst je een toeslag oplegt, dan mag je bezwaar indienen en dan gaat de Belastingdienst zelf kijken of ze je bezwaar gegrond achten. Iets van slager en eigen vlees keuren?

Op 10 november vorig jaar kreeg ik een brief van Kantoor Utrecht dat ze iets meer tijd nodig hadden maar dat ik uiterlijk 23 januari 2015 uitsluitsel van hen zou krijgen. OK. So far so good. Deze brief vond ik, zeker voor Belastingdienst brieven, behoorlijk heldere communicatie.

Op 12 november vorig jaar kreeg ik toen een brief van Kantoor Utrecht dat ze mijn bezwaar toch maar liever doorstuurden naar Kantoor Buitenland in Heerlen. Niks over een datum waarop ik uitsluitsel zou krijgen, dus ik ging er nog steeds maar vanuit dat dit 23 januari van dit jaar zou zijn.

En nu vandaag 17 februari kreeg ik een brief van Kantoor Enschede dat ik gewoon het bedrag moet betalen. En dat ik de uitslag op mijn bezwaar al gekregen zou hebben.

Soit. Nog niet iets om heel kwaad om te worden toch? Behalve dan dat het slordig is dat ik geen uitslag op mijn bezwaar heb gekregen. En dat ik het teveel vind wat ik moet betalen. Maar OK. Omdat op 23 februari het bedrag al op de rekening bij de Belastingdienst moet staan (jaja, dan houden ze zich ineens wel aan deadlines... wie schreef dat ook alweer van 23 januari?), dacht ik dat het slim was om even te bellen en om opheldering te vragen.

Dankzij de goede tip van Truus het vaste nummer van de Belastingtelefoon Buitenland gevonden en ik werd verrassend snel te woord gestaan. Door een meneer die niet van treuzelen hield. Nadat ik hem mijn BSN gegeven had, mocht ik dan nog net mijn vraag uit de doeken doen. Na 2 keer toegeblafd te zijn "wat is het beschikkingsnummer!", veranderde de toon van het gesprek drastisch. Nadat ik enigszins timide het nummer oplepelde, vertelde de Blafferd dat het systeem van de beschikkingen eruit lag. Uuuuh... ja dus? Bel morgen maar terug, misschien doet het systeem het dan weer. Misschien ook niet, want gisteren lag het er ook uit.

Right!

Tuurlijk.

Ik bel morgen wel terug.

Om me weer af te laten blaffen. En misschien wel weer voor niks.

In een helder moment vroeg ik of de Belastingdienst aan terugbelafspraken doet. Blafferd bevestigde dat men dat fenomeen inderdaad kent. Nou leek het mij slim als ze mij zouden bellen als het systeem het weer doet. Nou, dan had ik toch buiten Blafferd gerekend. Op agressieve toon werd me gezegd: ik vertel het u nog 1 keer rustig en dan beëindig ik het gesprek. Oh? Uh?

Dus ja, de Belastingdienst doet aan terugbelafspraken. Maar alleen als Blafferd er zin in heeft.

Met dit hele telefoontje ben ik dus geen fluit opgeschoten. En ik ben wel enorm kwaad door de behandeling van Blafferd. Heb zijn naam overigens voluit geschreven in de 2 klachtenformulieren die ik zo op de post doe naar de Belastingdienst.

Maar goed. Weet nog altijd niet waarom ik dus nu wel zou moeten betalen.