Ondoorgrondelijk

Er zijn van die verrassingen die grappig zijn. Onbegrijpelijk, maar wel grappig. Niet te vatten hoezo of waarom, maar het doet je wel grinniken. Over wie ik het heb? 

Yep, de Belastingdienst. Leuker kunnen ze het niet maken, alhoewel...

Ik checkte net mijn Nederlandse rekening en zag daar tot mijn stomme verbazing dat de Belastingdienst afgelopen week een aanzienlijke som gestort heeft. Teruggaaf met daarbij een niet te traceren nummer als kenmerk. Heb alle correspondentie die ik hier van de Belastingdienst heb er nog eens op nagezocht, maar geen enkele brief heeft ook maar een kenmerk dat een beetje in de buurt komt. 

Ik zou zeggen dat ik niet op mijn achterhoofd gevallen heb, maar ik ben alláng de draad kwijt hoe de Belastingdienst rekent met mensen die geëmigreerd zijn. Welke regels ze dan aanhouden en hoe vaak die regels veranderen. De brieven die ze sturen zijn gedateerd in de toekomst en er lijken gewoon brieven kwijt te raken waardoor: 

1. Teruggaves totaal onverklaarbaar lijken

2. Je daarna als complete verrassing weer een heleboel moet betalen

Ik durf er eigenlijk niet aan te komen, aan het geld van de Belastingdienst. Het is een soort van rondpompen van Euros lijkt het. Nu zijn de Euros weer even op mijn rekening gezet, maar ze kunnen daarna weer met dezelfde vaart terug naar de Belastingdienst omdat ze dan hebben bedacht dat je weer iets moet gaan betalen. 

Ondoorgrondelijk. 

Morgen ga ik mijn kristalheldere bezwaarschrift schrijven. Niet tegen de teruggaaf, maar tegen de - overigens ook totaal onbegrijpelijke - aanslag die eerder deze week kwam. 

Zou toch wat zijn als de Belastingdienst nu gewoon een maandelijkse storting op mijn Nederlandse rekening zou doen. One can always dream... 

Ik word hier zo verdrietig van!

Misschien is verdrietig niet eens het juiste woord. Denk dat wanhopig, kwaad - nee woest meer in de richting komt.

Watskeburt?

Op 7 januari 2016 hebben we de laatste brief van onze vrienden van de Belastingdienst ontvangen. De definitieve berekening Toeslagen. Een keurige verhandeling over hoe ze de definitieve berekening gemaakt hebben en het heugelijke bericht dat we geld terug zouden krijgen. Mooi.

Nu hebben we vandaag, 25 april 2016 wéér een definitieve berekening toeslagen gekregen. Met daarin alleen het bericht dat ze nieuwe informatie hebben gekregen. Verder niks. En of we alsjeblieft maar even een aanzienlijke som willen betalen.

Say what?

1. Hoe definitief is definitief?
2. De summiere gegevens die in de brief van vandaag staan, komen precies overeen met de gegevens in de brief van 7 januari j.l. Met andere woorden, er valt uit niks af te leiden dat er nieuwe gegevens zouden zijn.

Kortom, het hele circus van bezwaar formulier downloaden, andere formulieren kopiëren en alles in een hele dikke envelop naar Heerlen sturen begint wéér!

Ik word hier zo verschrikkelijk woest van!

En moe. Doodmoe!

De aftrekbare kosten van mijn fiscale partner

Alles in het nette natuurlijk.

Hebben ons net ingespannen om een heel boekwerk van onze vrienden van de Belastingdienst door te werken. De vrienden zijn na 8.459 brieven over 2013 - en daarvoor - inmiddels gevorderd tot jaar 2014. Dat is op zich al een applausje waard. Een paar weken geleden kregen we een boekwerk met zo'n 68 vragen (onderverdeeld in a t/m t per vraag) toegestuurd. De Belastingdienst zou de Belastingdienst niet zijn als ze er niet een enorm indrukwekkende toelichting hadden bijgedaan. De toelichting alleen besloeg al zo'n 110 pagina's. Allemaal bedrukt in lettergrootte 8!

Marco en ik zijn er eens gezellig voor gaan zitten vanmorgen.

Kiest u voor heel 2014 voor behandeling als binnenlands belastingplichtige was een vraag die 16 keer voorkwam in het boekwerk.
Of ik in heel 2014 een fiscale partner had hebben ze me, voor de zekerheid denk ik dan?, ook zo'n 20 keer gevraagd.
En dan ben je bij vraag 63 en dan moet je de antwoorden van vraag 15 gaan overnemen. Waarom heb je dan in vredesnaam vraag 63 bedacht?
Soms hadden ze het een beetje spannend gemaakt want dan stond er in lettertype 6 schuin gedrukt tussen gefrommeld dat als je het hokje 24 vragen terug had aangekruist, dat je dan deze vraag met 13 subvragen niet hoefde in te vullen. Behalve als je de vraag op bladzijde 21 links boven met ja had beantwoord. Dan moest je de 7e subvraag wel doorlezen en misschien beantwoorden.

Voordat we uit Nederland vertrokken heb ik notabene nog verschillende ochtenden met de vrienden gebeld om te zorgen dat we al het papierwerk afgerond hadden voordat we weg gingen. Zodat we niet tot in lengte van dagen nog van die feestelijke blauwe enveloppen zouden krijgen.

Benieuwd hoe het nou weer gaat met dit ingevulde boekwerk. Ik gok dat ze er zo'n 6 maanden over doen voordat ze dit überhaupt behandeld hebben. En dan sturen ze vast nog een addendum om in te vullen. Wedden?

Einde van deel 1 van de Belastingdienst.

Ja hoor! Nog een mijlpaal! Deel 1 van de Belastingdienst saga is afgesloten. De betaling van de dwangsom is binnen. Dus 1 heel dik dossier van de Belastingdienst is nu opgeborgen.

Op naar het afsluiten van deel 2..... hoe lang zou dat gaan duren?

Ah ja.... die hadden we ook nog

De Belastingdienst. Ik zou ze bijna vergeten zijn. Ware het niet dat ze me nog geld schuldig zijn. En niet zo'n beetje ook.

Na de hele saga van begin dit jaar, kwam op 30 april eindelijk de bevestiging per email dat de opdracht tot betaling gegeven was. De meneer van de Belastingdienst heeft op 30 april j.l. gezegd dat ze het afgesproken bedrag naar me over moeten maken. Niks ingewikkelds, niet naar een buitenlandse rekening, gewoon naar mijn Nederlandse rekening. Ja, schreef de meneer van de Belastingdienst erbij, we streven ernaar dat de betaling binnen 6 weken bij u binnen is.

Yep, je raadt het vast al. In geen velden of wegen is de betaling te bekennen. Niks. Noppes. Nada van de Belastingdienst.

En zo wordt mijn map Belastingdienst voller en voller. Met alle mails en klachtenformulieren en andere brieven die hun kant op gaan. Waarom? Tuurlijk, ik kan ook gewoon stilletjes afwachten. Het zal vast wel een keer komen. Het geld bedoel ik. Maar daar ben ik niet van. Ik wil het gevoel hebben dat ik er ook zelf iets aan gedaan heb om het geld wat per slot van mij is, sneller op mijn rekening te laten komen.

En zo wachten we weer af. A little while that is....

Welgemeende excuses, x 100. De Belastingdienst, the sequel...

Zou meneer Starmans Twitter hebben? Of mijn blog volgen? Ongelofelijk maar waar, hou  je vast: de Belastingdienst heeft geantwoord! En niet zomaar: ze hebben punt voor punt op al mijn vragen en klachten een antwoord gegeven! Zelfs op de ingebrekestelling (wat een briljante tip was dat Viool!).

Zal jullie de gedetailleerde inhoud van het 7 pagina's tellende antwoord besparen. Maar welgemeende excuses, onze verontschuldigingen, ik kan me uw verbazing voorstellen, onverklaarbare redenen, excuses zijn ook hier op zijn plaats, ik betreur het en nog een paar van die termen kwamen veel voor. Op ieder van die 7 pagina's. En bij het bestuderen van mijn klachtdossier hebben ze ook geconstateerd dat ze me teveel automatisch gegenereerde brieven gestuurd hadden. En ja, ook dáárvoor boden ze me verontschuldigingen aan. Als afsluiter van zijn eerste 7 pagina's staat er dat 'de signalen uit de ingediende klachten worden gebruikt ter verbetering van de werkprocessen'. Daar heeft een beetje proces consultant nog wel een paar jaar werk aan denk ik zo. 

De leukste brief is de 3e bijlage in de mail. Daarin staat de uitspraak van de inspecteur, of liever, zijn afgezant (want die inspecteur zal het vast wel heel druk hebben). Met alles wat mis is gegaan en de gebrekkige communicatie, krijgen wij nu nog een leuke som geld van de Belastingdienst. 

Zou de Belastingdienst weten wat ons rentepercentage is? 

Mmmh... het lijkt erop alsof deze soap bijna zijn einde nadert. Of is het de goden verzoeken om dat te zeggen? 

Wachten. De Belastingdienst, the sequel...

Meneer Starmans leek gedecideerd in het willen oplossen van mijn klachten over de Belastingdienst. Nou ja, zo klonk hij in ieder geval toen hij mij belde op 17 april. Na een heel prevelement over alle brieven die ze me in de loop van het jaar gestuurd hebben (alsof ik die had kunnen vergeten), kwamen we overeen dat het verstandiger was als hij alle informatie even in een email zou zetten zodat ik het op mijn gemak zou kunnen nalezen.

En toen mailde meneer Starmans me op maandag 20 april of ik alsjeblieft zo snel mogelijk contact wilde opnemen met hem zodat ik mijn klachten nog eens zou kunnen toelichten.

Per kerende post heb ik meneer Starmans (heel beleefd) gemaild dat ik niet wil bellen met de Belastingdienst, maar dat ik schriftelijk antwoord wil op al mijn vragen en klachten. Zoals ik ook op de verschillende ingediende klachtenformulieren heb aangegeven.

En nu is het stil. Meneer Starmans is misschien wel bezig om een heel beleefde mail te schrijven. Of denkt "als ik niks meer van me laat horen, dan blijft zij misschien ook stil". Of misschien is hij op vakantie.

Het blijft een bijzondere instelling, de Belastingdienst.

PS ik hoop dat de Fransman sneller van zich laat horen dan de Belastingdienst. Dat wachten, ik ben er niet goed in en zal het ook nooit worden.

Snappen ze het zelf nog wel? De Belastingdienst, the sequel...

Op deze druilerige woensdagochtend, past het helemaal om een mailtje te krijgen van de Belastingdienst. 

Vriendelijke meneer Starmans vraagt me om zo spoedig mogelijk contact met hem op te nemen, om hem te laten weten wanneer hij mij telefonisch kan benaderen (klinkt bijna spannend niewaar?). Want dan gaat hij me bellen en mij in de gelegenheid stellen om mijn klacht telefonisch toe te lichten. 

Lief. Tuurlijk. Vind het allang lief dat er eindelijk iemand binnen de Belastingdienst zich druk lijkt te maken om mijn klacht. Maar ook - zoals Maxima zou zeggen - een beetje dom. Want op het klachtenformulier staat notabene in rubriek 4: Uw klacht mondeling toelichten: NEE. Heb het niet met hoofdletters geschreven hoor. Is gewoon zo'n meerkeuze rubriek en ik heb aangekruist dat ik mijn klacht niet wil toelichten. 

Maar waarom dan niet? Is toch attent van deze vriendelijke meneer dat ik het hem allemaal nog een keer mag vertellen? Laten we zeggen dat ik inmiddels door ervaring wijs geworden ben en dat ik de communicatie met de Belastingdienst slechts op schrift wil voeren. Dan heb je altijd iets om op terug te vallen. En daarbij: ben in mijn klachtformulering helder geweest en heb ze zelfs in rubriek 3: Mogelijke oplossing nog een simpele voorzet gegeven voor hoe mijn klacht is op te lossen. 

Kortom: ik heb meneer Starmans een heel vriendelijke mail gestuurd dat ik niet gebeld wens te worden. Dat ik wel antwoord wil op mijn klacht en ingebrekestelling. 

To be continued.....

Excuses! De Belastingdienst, the sequel...

Ik ben er nog een beetje ontdaan van.

Een meneer met een zachte g van de Belastingdienst heeft me net gebeld. Om me excuses aan te bieden voor de behandeling door een van zijn collega's aan de Belastingtelefoon. Ja, want ze hadden via de Nationale Ombudsman mijn klacht binnen gekregen en nu waren ze aan de behandeling ervan begonnen. Daarna stak hij een heel prevelement af over wat ik ingediend had, soort van management summary, maar dan heeeeeeeeel langdradig.

Ik was nog te verschrikt dat de Belastingdienst me überhaupt belde, dat ik hem heb gevraagd of hij alsjeblieft alles op schrift wil zetten zodat ik het nog een keer rustig kan nalezen. In een helder moment heb ik nog gevraagd of hij ook in zijn brief wil zetten hoe de afhandeling van de ingebrekestelling gaat gebeuren.

Daar was de zachte g even stil van. Oh. Uh. Een wat? Een ingebrekestelling? Ah. Tja. Dat zat niet in het dossier. Heb hem aangeboden om hem nog een keer een copy op te sturen. Maar dat hoefde niet. Zachte g ging voor me op zoek.

Ik ben benieuwd.

Het excuus voor de onbeschofte behandeling aan de Belastingtelefoon Buitenland is binnen.

De rest? Ik heb er vooralsnog een hard hoofd in.

De kunst van het communiceren

Na 4 weken betrekkelijke stilte, heb ik me vanmorgen weer eens aan het Belastingdienst debacle gewijd. Geen zorgen, ik ga niet nog een keer opsommen wat ze allemaal niet goed hebben gedaan. De laatste status was dat ik een mail van de Nationale Ombudsman had waarin stond dat ze mijn klacht - samen met 1.000-en andere klachten - hadden voorgelegd aan de Belastingdienst met het verzoek om deze met spoed te behandelen. De Belastingdienst had 2 weken om naar me te reageren.

Nee, je mag niet raden. Het is te makkelijk. De Belastingdienst heeft natuurlijk niks van zich laten horen. Alsof de Nationale Ombudsman dat al wist, want in de laatste mail stond ook wat ik nog kon doen als ik niets had gehoord binnen de gestelde tijd.

Vanmorgen hun advies opgevolgd en een keurige brief met alle bijbehorende documentatie naar de Nationale Ombudsman opgestuurd. In de hoop dat er nu dan toch eindelijk iets gaat gebeuren. Aan de Nationale Ombudsman zal het niet liggen.

Maar die Belastingdienst? Hopeloos geval als je het mij vraagt.

Frustrerend, irriterend, vermoeiend. Yep, de Belastingdienst.

Diepe zucht. Tot 10 tellen. Nee, tot 100. Ben inmiddels al tot 3 miljoen 400 duizend 23. En nog ben ik het gevoel niet kwijt. Gefrustreerd, geïrriteerd (tot de 1000e graad!) en oeverloos vermoeid. 

De Belastingdienst heeft ze echt niet allemaal op een rijtje! Je herinnert je misschien nog wel mijn relaas van februari. Dankzij de tip van Viool heb ik meteen de Ingebrekestelling verstuurd. Ook heb ik mijn klacht gestuurd naar de Belastingdienst maar vooral ook naar de Nationale Ombudsman. 

Nadat ik alles nog een keer gelezen had en gegoogled, heb ik ervoor gekozen om in ieder geval al wel een eerste bedrag (minimaal) over te maken. Als teken van goede wil (ondanks dat ik mijn twijfels heb over hun berekening). Maar om nou straks met bevroren tegoeden in Nederland te zitten, vond ik ook weer zowat. 

En weet je wat we nou vandaag krijgen? Twee brieven. Eentje van meneer Blankestijn van kantoor Enschede. En een acceptgiro uit Heerlen. Zo makkelijk. Dan kon ik meteen vast voor de volgende keer het klaar zetten.

Say what?? Geen reactie op de klachten? Geen reactie op de Ingebrekestelling? 

En nee, ik ga ze niet bellen. Na de feestelijke start van de dag vandaag met mijn Nigeriaanse vrienden en dan nu deze 2 ultiem suffe brieven, heb ik geen behoefte om weer voor oen uitgemaakt te worden door een chaggerijnige telefoonman van de Belastingdienst. Ik denk dat ik mijn Nigeriaanse vrienden eens ga vragen hoe ze dat doen, dat spammen. En dan alleen naar de Belastingdienst!

Leuker kunnen we het niet maken. Spannender wel.

De Belastingdienst maakt het spannend. Het is inmiddels 17 dagen geleden dat ik de ingebrekestelling naar ze heb opgestuurd. 

14 dagen na ontvangst van de ingebrekestelling door de Belastingdienst, gaat de teller lopen. Als ze dan nog niks van zich hebben laten horen, dan moeten ze betalen. Maar ja, wanneer hebben ze precies de brief gekregen? Met de betrouwbaarheid van de Zweedse en Nederlandse post kan dat 3 of 4 of 5 dagen duren. Of misschien wel 6. 

En hoe lang duurt het dan voordat wij hier weer een brief ontvangen. 

Ik vind het maar spannend. Heel benieuwd hoe dit verder gaat. 

I'm not alone!

Lang leve de Nationale Ombudsman.

Behalve mijn klachtenformulieren naar de blafferds van de Belastingdienst, heb ik net ook online een klacht ingediend bij de Nationale Ombudsman. En blijkt dat ik by far niet de enige ben!

Vorige week nog heeft de Nationale Ombudsman een rapport overhandigd met aanbevelingen aan de staatssecretaris. Benieuwd wat er met dat rapport gaat gebeuren.

En met mijn klachten.

En de beschikking.

Zo kwaad

Zo kwaad als ik me nu voel, ben ik heel lang niet geweest. Kan me eigenlijk niet herinneren dat ik zo kwaad was dat ik helemaal tril van binnen.

Watskeburt?

Vorig jaar in september kreeg ik brief van de Belastingdienst Toeslagen dat ik nog een bedrag moest betalen. Ik snapte toen niet (en nu nog steeds niet) waarom, dus ik heb een bezwaar ingediend. Keurig volgens de regelen der kunst zoals beschreven in het dictaat van de Belastingdienst. Overigens vind ik het wel een beetje apart dat de Belastingdienst je een toeslag oplegt, dan mag je bezwaar indienen en dan gaat de Belastingdienst zelf kijken of ze je bezwaar gegrond achten. Iets van slager en eigen vlees keuren?

Op 10 november vorig jaar kreeg ik een brief van Kantoor Utrecht dat ze iets meer tijd nodig hadden maar dat ik uiterlijk 23 januari 2015 uitsluitsel van hen zou krijgen. OK. So far so good. Deze brief vond ik, zeker voor Belastingdienst brieven, behoorlijk heldere communicatie.

Op 12 november vorig jaar kreeg ik toen een brief van Kantoor Utrecht dat ze mijn bezwaar toch maar liever doorstuurden naar Kantoor Buitenland in Heerlen. Niks over een datum waarop ik uitsluitsel zou krijgen, dus ik ging er nog steeds maar vanuit dat dit 23 januari van dit jaar zou zijn.

En nu vandaag 17 februari kreeg ik een brief van Kantoor Enschede dat ik gewoon het bedrag moet betalen. En dat ik de uitslag op mijn bezwaar al gekregen zou hebben.

Soit. Nog niet iets om heel kwaad om te worden toch? Behalve dan dat het slordig is dat ik geen uitslag op mijn bezwaar heb gekregen. En dat ik het teveel vind wat ik moet betalen. Maar OK. Omdat op 23 februari het bedrag al op de rekening bij de Belastingdienst moet staan (jaja, dan houden ze zich ineens wel aan deadlines... wie schreef dat ook alweer van 23 januari?), dacht ik dat het slim was om even te bellen en om opheldering te vragen.

Dankzij de goede tip van Truus het vaste nummer van de Belastingtelefoon Buitenland gevonden en ik werd verrassend snel te woord gestaan. Door een meneer die niet van treuzelen hield. Nadat ik hem mijn BSN gegeven had, mocht ik dan nog net mijn vraag uit de doeken doen. Na 2 keer toegeblafd te zijn "wat is het beschikkingsnummer!", veranderde de toon van het gesprek drastisch. Nadat ik enigszins timide het nummer oplepelde, vertelde de Blafferd dat het systeem van de beschikkingen eruit lag. Uuuuh... ja dus? Bel morgen maar terug, misschien doet het systeem het dan weer. Misschien ook niet, want gisteren lag het er ook uit.

Right!

Tuurlijk.

Ik bel morgen wel terug.

Om me weer af te laten blaffen. En misschien wel weer voor niks.

In een helder moment vroeg ik of de Belastingdienst aan terugbelafspraken doet. Blafferd bevestigde dat men dat fenomeen inderdaad kent. Nou leek het mij slim als ze mij zouden bellen als het systeem het weer doet. Nou, dan had ik toch buiten Blafferd gerekend. Op agressieve toon werd me gezegd: ik vertel het u nog 1 keer rustig en dan beëindig ik het gesprek. Oh? Uh?

Dus ja, de Belastingdienst doet aan terugbelafspraken. Maar alleen als Blafferd er zin in heeft.

Met dit hele telefoontje ben ik dus geen fluit opgeschoten. En ik ben wel enorm kwaad door de behandeling van Blafferd. Heb zijn naam overigens voluit geschreven in de 2 klachtenformulieren die ik zo op de post doe naar de Belastingdienst.

Maar goed. Weet nog altijd niet waarom ik dus nu wel zou moeten betalen.