Ik heb mijn introductie bij de Hemtjänsten inmiddels zo'n week geleden afgesloten. Het was interessant, leuk, boeiend en allemaal compleet nieuw voor mij. Dus je zou zeggen: laat het werk nu maar beginnen.
Dat dacht men bij de planning ook. Dus ik kreeg en krijg al regelmatig smsjes of ik vanavond of morgenochtend in kan vallen voor een dienst. Vlak nadat ik enthousiast op ja had gedrukt, bedacht ik me ineens: maar verhip, ja... in mijn introductie had men nog iets gezegd over een delegering. Juistem. Een delegering. Ik heb er tijdens de introductie niet veel aandacht aan besteed. Het viel bij mij in de categorie: 'zij weten vast waar ze het over hebben, en dat zal nog geregeld worden'.
Maar niet dus.
Een delegering is een officiële toekenning dat je medicijnen mag toedienen. Dus dat je de door de apotheek voorverpakte en gelabelde medicijnen aan de klanten van de Hemtjänsten mag geven. En dat je oogdruppels mag toedienen. Afgelopen vrijdag had ik al een ietwat onthikte chef van de Hemtjänsten aan de lijn: of ik de delegering nou al geregeld had. Huh? Hoe dan? Waar? Wat is het nou precies? Dat moest ik maar met de districtverpleegkundige opnemen. Prima. Zo gezegd, zo gedaan. Vanmorgen kreeg ik haar eindelijk te pakken. Een heel aimabele competente dame die niet blij was met mijn telefoontje. Niet om mij persoonlijk, maar omdat een heel aantal zaken al door de chef van de Hemtjänsten aan mij uitgelegd en gegeven zou moeten zijn. Dus bijvoorbeeld een inlog in het systeem om de klant rapportages te lezen, een heel formulier over wat delegering is, nog een heel formulier met vragen die ik na het doorlezen moet beantwoorden. Tja en dat kon ze allemaal niet meer voor vanavond voor me regelen (daar stond een dienst open die ik wel had willen werken), maar ik mocht wel de papieren bij haar dan op komen halen. Bij wijze van uitzondering.
En hoe dan verder? Tja, nu ga ik de vragen beantwoorden en dan ga ik de papieren maar weer naar de aimabele dame terugbrengen. En dan moet er toch wel ergens een keer een delegering inzitten? Om aan het werk te kunnen?
Je zou zeggen: dat soort dingen regel je allemaal als chef of als vaste kracht van de Hemtjänsten voor de mensen die nieuw zijn. Je legt de formulieren klaar bij hun introductie, gaat even met de mensen zitten en dan ondertekend en wel kan men direct na de introductie ook zelf aan de slag. Hier niet dus. Ach. Ik heb het geregeld. Althans, de eerste stappen voor het verkrijgen van een delegering. En de rest? Zal ook wel goedkomen. Denk ik. En anders bel ik gewoon maar weer.
Dat zeg maar 'minder efficiënte', zou dat nou aan de werkgever liggen? Of aan deze regio? Of aan de landsaard? Of gewoon aan mij? Laat ik het maar op het laatste houden.
PS oh ja, ik heb inmiddels ook geregeld dat als er bij de Swedbank geld wordt gestort met ergens in de aanwijzingen mijn naam en/of persoonsnummer, dat het dan direct naar mijn rekening bij de Handelsbanken wordt overgeschreven. Nadat ik onze contactpersoon bij de Handelsbanken gesproken had, kreeg ik een link naar de - lijkt wel geheime - site van de Swedbank waar je dit soort dingen allemaal kan regelen. Piece of cake. Als je het eenmaal weet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten