De hemtjänst dus. Die zei op het laatste moment: Nee dank je, je hoeft niet naar Nälden te komen. Daar hebben we je niet nodig. Maar je kunt wel naar Krokom als je wilt. Maar misschien moet dan je schema wel helemaal omgegooid worden. Nou was ik al niet zo happig op het hemtjänst gebeuren. Maar ach, money is money en ik kende alle mensen daar al. Dus eigenlijk wel zo makkelijk. Maar helemaal opnieuw beginnen in een omgeving waarover ik al aardig wat verhalen gehoord heb... mwah, dat vond ik niet zo aanlokkelijk.
Enter: onze allerliefste buurvriendin M. Sinds bijna 1,5 jaar woont ze in het appartement schuin onder ons en zulke buren zijn goud waard. Behalve dat ze gezellig, pienter en hardwerkend is, vindt ze ons ook nog eens gezellig en zorgen we in onze respectievelijke vakanties voor elkanders katten. Zij heeft 2 lieve mooie op leeftijd zijnde langharige katten. En onze Bo vindt M het beste wat haar overkomen is want van haar krijgt Bo altijd lekkere verwenhapjes.
Nu is M vikarier in zo'n beetje dezelfde omgeving als waarin ik vikarier ben in Östersund. Alleen zijn we elkaar nog nooit tegengekomen. Tot nu! Want, M en ik gaan samenwerken! Heb gisterochtend met haar chef gesproken en na 10 minuten waren we er al uit: hup, aan het werk. Plannen van de introductieshifts (dan loop je met iemand mee in een dienst) en daarna zelf aan de slag.
Net als mijn andere vikarier job in de stad, is dit een job in het LSS werkveld. Officieel staat LSS voor: de inspanningen die gedaan moeten worden ter speciale ondersteuning voor mensen
1. met retardatie, autisme of autisme-achtige omstandigheden,
2. met een significante en blijvende verstandelijke beperking na hersenletsel bij volwassenen veroorzaakt door extern geweld of lichamelijke ziekte, of
3. met andere blijvende lichamelijke of geestelijke handicap die duidelijk niet het gevolg is van normale veroudering.
En Krokom? Heb heel keurig op hun mailtje geantwoord dat ik van de mogelijkheid om in Krokom te gaan werken af zie. Omdat ik een sommarjobb heb gevonden die veel beter betaalt!
Dan kan je nog zoveel sollicitatiebrieven sturen (heb er trouwens deze week nog een paar de deur uit gedaan), maar dan komen de meest praktische mogelijkheden zomaar uit je eigen netwerk rollen.
That's how we roll hier in Jämtland...
By the way, heb natuurlijk ook nog gewoon mijn Engelse tutoring klantjes erbij. Nu helemaal spannend voor ze, de reis naar Saudi. Ze zouden met Turkish Airlines vliegen. Ze hebben na gisteravond toch maar even omgeboekt.
Posts tonen met het label samenwerken. Alle posts tonen
Posts tonen met het label samenwerken. Alle posts tonen
zaterdag 16 juli 2016
donderdag 14 april 2016
Efficiency to the max
Deze week is het buitenshuis werkende leven voor ons allemaal begonnen. Op dinsdag en op donderdag begint de dag iets eerder dan op de andere dagen en is het een kwestie van strakke planning. And I mean: strákke planning.
Zo ziet de donderdag er tegenwoordig uit:
Ontbijtjes, lunchpakketten en de rest klaarzetten voor allemaal. Met de auto naar Krokom om Marco bij het Kommunhus af te zetten. Rechtsomkeert naar huis om Mik naar school te brengen. Even snel bedden verschonen, was regelen en mails beantwoorden en dan naar mijn eerste school van de dag. Na 1,5 uur matte heb ik dan precies een uurtje tussendoor om de wekelijkse boodschappen te doen. Snelle tocht door de onvolprezen Willy:s en dan door naar de volgende school helemaal aan de andere kant van Östersund. Zoeken naar een parkeerplek en dan een feestelijk uurtje met een van mijn 2 Nederlandse kids. Daarna weer terug naar die ene kant van Östersund voor Engelse les. Na dat uurtje sprint ik naar de auto om naar Rödön te rijden om Mik van de fritids te halen. Samen rijden we dan naar Krokom om Marco op te halen.
Het is even wennen. Maar na 2 dagen kan ik zeggen dat het ook zeker een goed gevoel geeft. Na zo'n dag heb ik wel het gevoel dat ik een hele hoop gedaan heb. En het is genieten om alle verhalen van Marco te horen. Zeker omdat we in hetzelfde werkveld aan de slag zijn, is het leuk om te vergelijken en ideeën van elkaar te kunnen gebruiken.
Maar nu ga ik even uitpuffen. Na 12 uur heel efficiënt geweest te zijn, ga ik nu even heel inefficiënt op de bank van een heerlijk theetje genieten!
Zo ziet de donderdag er tegenwoordig uit:
Ontbijtjes, lunchpakketten en de rest klaarzetten voor allemaal. Met de auto naar Krokom om Marco bij het Kommunhus af te zetten. Rechtsomkeert naar huis om Mik naar school te brengen. Even snel bedden verschonen, was regelen en mails beantwoorden en dan naar mijn eerste school van de dag. Na 1,5 uur matte heb ik dan precies een uurtje tussendoor om de wekelijkse boodschappen te doen. Snelle tocht door de onvolprezen Willy:s en dan door naar de volgende school helemaal aan de andere kant van Östersund. Zoeken naar een parkeerplek en dan een feestelijk uurtje met een van mijn 2 Nederlandse kids. Daarna weer terug naar die ene kant van Östersund voor Engelse les. Na dat uurtje sprint ik naar de auto om naar Rödön te rijden om Mik van de fritids te halen. Samen rijden we dan naar Krokom om Marco op te halen.
Het is even wennen. Maar na 2 dagen kan ik zeggen dat het ook zeker een goed gevoel geeft. Na zo'n dag heb ik wel het gevoel dat ik een hele hoop gedaan heb. En het is genieten om alle verhalen van Marco te horen. Zeker omdat we in hetzelfde werkveld aan de slag zijn, is het leuk om te vergelijken en ideeën van elkaar te kunnen gebruiken.
Maar nu ga ik even uitpuffen. Na 12 uur heel efficiënt geweest te zijn, ga ik nu even heel inefficiënt op de bank van een heerlijk theetje genieten!
dinsdag 17 november 2015
Ienemienemutte
De lieve Fransoos met de chocolaatjes wil verder met me praten over een contract en vast langs scholen gaan om me voor te stellen.
Östersunds kommun was per ongeluk vergeten me te betalen voor de uren die ik de afgelopen maand in de thuiszorg bij de demente oudjes gewerkt heb.
Van Thomas heb ik voor mijn invalwerk bij jongeren met een psychische handicap deze week een half jaar contract voorgelegd gekregen met prima voorwaarden.
En langzame Karin van Securitas had me vrijdag een mail gestuurd met een link naar een berg online testen. Stond ik van te kijken. Na eerst 7 maanden wachten met een antwoord op mijn mail, kreeg ik nu binnen 5 dagen een reactie. Heb me kostelijk vermaakt bij het invullen van de testen. Een persoonlijkheidstest, een test hoe goed ik schriftelijke instructies begrijp en opvolg, daarna een test van mijn beheersing van het Zweeds, toen nog een over logisch nadenken en als uitsmijter een test over allerlei tandwielen in ingewikkelde machines die allemaal een eigen kant op draaien en waarheen tandwiel A dan gaat. Geen idee hoe ik de testen gedaan heb, maar het zal niet al te dramatisch zijn (ondanks de tandwielen), want begreep uit een mail die ik gisteren van haar kreeg dat ze graag een gesprek met me wil.
Östersunds kommun staat als eerste op de nominatie om weggestreept te worden. Thomas' invalwerk is mooi voor erbij en dan is het de vraag hoe snel langzame Karin gaat zijn met het plannen van het gesprek.
Ienemienemutte....
PS as we speak is bulldozer boy weer blij aan het schuiven. Na zo'n 24 uur sneeuw en temperaturen van een beetje boven en een beetje onder nul ligt er nu her en der behoorlijk wat rommel voor hem om opzij te schuiveren. Voor de komende dagen voorspellen ze dat de temperaturen verder gaan zakken. Laat de winter nu maar echt beginnen!
Östersunds kommun was per ongeluk vergeten me te betalen voor de uren die ik de afgelopen maand in de thuiszorg bij de demente oudjes gewerkt heb.
Van Thomas heb ik voor mijn invalwerk bij jongeren met een psychische handicap deze week een half jaar contract voorgelegd gekregen met prima voorwaarden.
En langzame Karin van Securitas had me vrijdag een mail gestuurd met een link naar een berg online testen. Stond ik van te kijken. Na eerst 7 maanden wachten met een antwoord op mijn mail, kreeg ik nu binnen 5 dagen een reactie. Heb me kostelijk vermaakt bij het invullen van de testen. Een persoonlijkheidstest, een test hoe goed ik schriftelijke instructies begrijp en opvolg, daarna een test van mijn beheersing van het Zweeds, toen nog een over logisch nadenken en als uitsmijter een test over allerlei tandwielen in ingewikkelde machines die allemaal een eigen kant op draaien en waarheen tandwiel A dan gaat. Geen idee hoe ik de testen gedaan heb, maar het zal niet al te dramatisch zijn (ondanks de tandwielen), want begreep uit een mail die ik gisteren van haar kreeg dat ze graag een gesprek met me wil.
Östersunds kommun staat als eerste op de nominatie om weggestreept te worden. Thomas' invalwerk is mooi voor erbij en dan is het de vraag hoe snel langzame Karin gaat zijn met het plannen van het gesprek.
Ienemienemutte....
PS as we speak is bulldozer boy weer blij aan het schuiven. Na zo'n 24 uur sneeuw en temperaturen van een beetje boven en een beetje onder nul ligt er nu her en der behoorlijk wat rommel voor hem om opzij te schuiveren. Voor de komende dagen voorspellen ze dat de temperaturen verder gaan zakken. Laat de winter nu maar echt beginnen!
maandag 22 juni 2015
Nog een baan!
Vaak gaat het niet zo heel snel in sollicitatieprocedures hier in Zweden. Of althans, hier in Jämtland. Maar soms kan het ook wél snel gaan. Heul snel!
Vorige week donderdagavond zag ik een leuke advertentie op de website van het Zweedse arbeidsbureau. Daarin werd een English teacher gevraagd voor hier in Östersund. Niet heel veel meer informatie, maar wel genoeg om het aantrekkelijk te doen klinken. Meteen een CV gemaakt, een kekke mail erbij geschreven en de volgende dag naar Åre vertrokken.
Wat schetst mijn verbazing dat ik op zaterdagmiddag al een antwoord had van de meneer die de advertentie had geplaatst! De meneer in kwestie was (en is) de CEO van CELT. Het Centre for English Language Training. In de mail schreef hij dat hij enthousiast was over mijn CV en hij heeft me wat meer info over het project gegeven. En als ik na het lezen van zijn mail nog steeds interesse had in het project, dan zou hij me gaan bellen op maandag.
Nou en óf ik interesse had! Vanmiddag net voor het eten een heel gezellig gesprek gehad met Dónal en nu heb ik dus de klus! Ik ga vanaf juli dus ook werken als English language training consultant. Ik ga 3 kinderen Engelse les geven. Ze verhuizen in augustus naar Saudi Arabië (met vader en moeder) en voordat ze daarheen gaan, willen vader en moeder graag dat de kinderen zich wat zekerder voelen in het Engels.
Ik heb er heel veel zin in!
Vorige week donderdagavond zag ik een leuke advertentie op de website van het Zweedse arbeidsbureau. Daarin werd een English teacher gevraagd voor hier in Östersund. Niet heel veel meer informatie, maar wel genoeg om het aantrekkelijk te doen klinken. Meteen een CV gemaakt, een kekke mail erbij geschreven en de volgende dag naar Åre vertrokken.
Wat schetst mijn verbazing dat ik op zaterdagmiddag al een antwoord had van de meneer die de advertentie had geplaatst! De meneer in kwestie was (en is) de CEO van CELT. Het Centre for English Language Training. In de mail schreef hij dat hij enthousiast was over mijn CV en hij heeft me wat meer info over het project gegeven. En als ik na het lezen van zijn mail nog steeds interesse had in het project, dan zou hij me gaan bellen op maandag.
Nou en óf ik interesse had! Vanmiddag net voor het eten een heel gezellig gesprek gehad met Dónal en nu heb ik dus de klus! Ik ga vanaf juli dus ook werken als English language training consultant. Ik ga 3 kinderen Engelse les geven. Ze verhuizen in augustus naar Saudi Arabië (met vader en moeder) en voordat ze daarheen gaan, willen vader en moeder graag dat de kinderen zich wat zekerder voelen in het Engels.
Ik heb er heel veel zin in!
maandag 1 juni 2015
Efficiëncy is zoooooo 2014
Ik heb mijn introductie bij de Hemtjänsten inmiddels zo'n week geleden afgesloten. Het was interessant, leuk, boeiend en allemaal compleet nieuw voor mij. Dus je zou zeggen: laat het werk nu maar beginnen.
Dat dacht men bij de planning ook. Dus ik kreeg en krijg al regelmatig smsjes of ik vanavond of morgenochtend in kan vallen voor een dienst. Vlak nadat ik enthousiast op ja had gedrukt, bedacht ik me ineens: maar verhip, ja... in mijn introductie had men nog iets gezegd over een delegering. Juistem. Een delegering. Ik heb er tijdens de introductie niet veel aandacht aan besteed. Het viel bij mij in de categorie: 'zij weten vast waar ze het over hebben, en dat zal nog geregeld worden'.
Maar niet dus.
Een delegering is een officiële toekenning dat je medicijnen mag toedienen. Dus dat je de door de apotheek voorverpakte en gelabelde medicijnen aan de klanten van de Hemtjänsten mag geven. En dat je oogdruppels mag toedienen. Afgelopen vrijdag had ik al een ietwat onthikte chef van de Hemtjänsten aan de lijn: of ik de delegering nou al geregeld had. Huh? Hoe dan? Waar? Wat is het nou precies? Dat moest ik maar met de districtverpleegkundige opnemen. Prima. Zo gezegd, zo gedaan. Vanmorgen kreeg ik haar eindelijk te pakken. Een heel aimabele competente dame die niet blij was met mijn telefoontje. Niet om mij persoonlijk, maar omdat een heel aantal zaken al door de chef van de Hemtjänsten aan mij uitgelegd en gegeven zou moeten zijn. Dus bijvoorbeeld een inlog in het systeem om de klant rapportages te lezen, een heel formulier over wat delegering is, nog een heel formulier met vragen die ik na het doorlezen moet beantwoorden. Tja en dat kon ze allemaal niet meer voor vanavond voor me regelen (daar stond een dienst open die ik wel had willen werken), maar ik mocht wel de papieren bij haar dan op komen halen. Bij wijze van uitzondering.
En hoe dan verder? Tja, nu ga ik de vragen beantwoorden en dan ga ik de papieren maar weer naar de aimabele dame terugbrengen. En dan moet er toch wel ergens een keer een delegering inzitten? Om aan het werk te kunnen?
Je zou zeggen: dat soort dingen regel je allemaal als chef of als vaste kracht van de Hemtjänsten voor de mensen die nieuw zijn. Je legt de formulieren klaar bij hun introductie, gaat even met de mensen zitten en dan ondertekend en wel kan men direct na de introductie ook zelf aan de slag. Hier niet dus. Ach. Ik heb het geregeld. Althans, de eerste stappen voor het verkrijgen van een delegering. En de rest? Zal ook wel goedkomen. Denk ik. En anders bel ik gewoon maar weer.
Dat zeg maar 'minder efficiënte', zou dat nou aan de werkgever liggen? Of aan deze regio? Of aan de landsaard? Of gewoon aan mij? Laat ik het maar op het laatste houden.
PS oh ja, ik heb inmiddels ook geregeld dat als er bij de Swedbank geld wordt gestort met ergens in de aanwijzingen mijn naam en/of persoonsnummer, dat het dan direct naar mijn rekening bij de Handelsbanken wordt overgeschreven. Nadat ik onze contactpersoon bij de Handelsbanken gesproken had, kreeg ik een link naar de - lijkt wel geheime - site van de Swedbank waar je dit soort dingen allemaal kan regelen. Piece of cake. Als je het eenmaal weet.
Dat dacht men bij de planning ook. Dus ik kreeg en krijg al regelmatig smsjes of ik vanavond of morgenochtend in kan vallen voor een dienst. Vlak nadat ik enthousiast op ja had gedrukt, bedacht ik me ineens: maar verhip, ja... in mijn introductie had men nog iets gezegd over een delegering. Juistem. Een delegering. Ik heb er tijdens de introductie niet veel aandacht aan besteed. Het viel bij mij in de categorie: 'zij weten vast waar ze het over hebben, en dat zal nog geregeld worden'.
Maar niet dus.
Een delegering is een officiële toekenning dat je medicijnen mag toedienen. Dus dat je de door de apotheek voorverpakte en gelabelde medicijnen aan de klanten van de Hemtjänsten mag geven. En dat je oogdruppels mag toedienen. Afgelopen vrijdag had ik al een ietwat onthikte chef van de Hemtjänsten aan de lijn: of ik de delegering nou al geregeld had. Huh? Hoe dan? Waar? Wat is het nou precies? Dat moest ik maar met de districtverpleegkundige opnemen. Prima. Zo gezegd, zo gedaan. Vanmorgen kreeg ik haar eindelijk te pakken. Een heel aimabele competente dame die niet blij was met mijn telefoontje. Niet om mij persoonlijk, maar omdat een heel aantal zaken al door de chef van de Hemtjänsten aan mij uitgelegd en gegeven zou moeten zijn. Dus bijvoorbeeld een inlog in het systeem om de klant rapportages te lezen, een heel formulier over wat delegering is, nog een heel formulier met vragen die ik na het doorlezen moet beantwoorden. Tja en dat kon ze allemaal niet meer voor vanavond voor me regelen (daar stond een dienst open die ik wel had willen werken), maar ik mocht wel de papieren bij haar dan op komen halen. Bij wijze van uitzondering.
En hoe dan verder? Tja, nu ga ik de vragen beantwoorden en dan ga ik de papieren maar weer naar de aimabele dame terugbrengen. En dan moet er toch wel ergens een keer een delegering inzitten? Om aan het werk te kunnen?
Je zou zeggen: dat soort dingen regel je allemaal als chef of als vaste kracht van de Hemtjänsten voor de mensen die nieuw zijn. Je legt de formulieren klaar bij hun introductie, gaat even met de mensen zitten en dan ondertekend en wel kan men direct na de introductie ook zelf aan de slag. Hier niet dus. Ach. Ik heb het geregeld. Althans, de eerste stappen voor het verkrijgen van een delegering. En de rest? Zal ook wel goedkomen. Denk ik. En anders bel ik gewoon maar weer.
Dat zeg maar 'minder efficiënte', zou dat nou aan de werkgever liggen? Of aan deze regio? Of aan de landsaard? Of gewoon aan mij? Laat ik het maar op het laatste houden.
PS oh ja, ik heb inmiddels ook geregeld dat als er bij de Swedbank geld wordt gestort met ergens in de aanwijzingen mijn naam en/of persoonsnummer, dat het dan direct naar mijn rekening bij de Handelsbanken wordt overgeschreven. Nadat ik onze contactpersoon bij de Handelsbanken gesproken had, kreeg ik een link naar de - lijkt wel geheime - site van de Swedbank waar je dit soort dingen allemaal kan regelen. Piece of cake. Als je het eenmaal weet.
woensdag 20 mei 2015
Hotel California
Vandaag was het net echt! Ik werkte in de vroege dienst met Anna Lena en die had er zoveel vertrouwen in dat ze me vanmorgen meteen de autosleutels gaf.
Jij rijdt vandaag. En hier is de telefoon en hier zijn alle andere sleutels. Leuk om zo met een andere collega te werken, weer nieuwe klanten te ontmoeten en me te blijven verwonderen over de schitterende werkomgeving (met uitzicht op Åreskutan!).
Krijg wel meer en meer het idee, door wat collega's zeggen en wat de chef zegt, dat het hier niet alleen om een zomer vervanging gaat. Men wil mensen die een beetje kunnen werken volgens mij het liefst langer houden. Wat zeg ik: zo lang mogelijk. Vandaag sprak men zelfs al over training volgen tot undersköterska. Lief, maar dat is echt niet mijn ding.
Vrijdag nog 1 dag introductie en dan is de volgende officieel geplande dag vrijdag 12 juni. Dan is het de officiële introductie dag voor alle sommar vikarier. Dan krijg ik ook het schema uitgereikt voor de zomer.
Benieuwd of de Fransman voordien van zich laat horen.
Jij rijdt vandaag. En hier is de telefoon en hier zijn alle andere sleutels. Leuk om zo met een andere collega te werken, weer nieuwe klanten te ontmoeten en me te blijven verwonderen over de schitterende werkomgeving (met uitzicht op Åreskutan!).
Krijg wel meer en meer het idee, door wat collega's zeggen en wat de chef zegt, dat het hier niet alleen om een zomer vervanging gaat. Men wil mensen die een beetje kunnen werken volgens mij het liefst langer houden. Wat zeg ik: zo lang mogelijk. Vandaag sprak men zelfs al over training volgen tot undersköterska. Lief, maar dat is echt niet mijn ding.
Vrijdag nog 1 dag introductie en dan is de volgende officieel geplande dag vrijdag 12 juni. Dan is het de officiële introductie dag voor alle sommar vikarier. Dan krijg ik ook het schema uitgereikt voor de zomer.
Benieuwd of de Fransman voordien van zich laat horen.
maandag 4 mei 2015
De ene baan is de andere niet
Het is mei. En in mei zou ik met mijn introductie voor de thuiswerk klus beginnen. Ik probeerde stiekem het nog een beetje uit te stellen. Tuurlijk, ben heel blij met de baan. Überhaupt met een baan, maar ik hoop nog altijd heel erg dat de Fransoos de hoek om komt zeilen met een uitnodiging voor een 2e interview.
Maar goed, nu nog niet dus. En Jonathan van de thuiswerk klus belde wel. Dus nu staan mijn inwerkdagen gepland. Een keer van 7-16, een keer van 7-14, een keer van 15-22 en dan meteen de volgende dag van 7-16. Al die dagen ga ik met Sandra mee.
Vind het best spannend. En blijf ondertussen nog hopen dat de Fransoos van zich laat horen.
woensdag 1 april 2015
In da pocket!
Het is over met het luxe leven! Nou ja.... een beetje dan. Het blijft natuurlijk een enorme luxe om op dit plekje te wonen en te leven, maar ondertussen moet er ook gespaard worden. En nu kan dat weer want ik heb de baan gekregen. Maandag was ik bij Jonathan van de Hemtjänsten Nälden op sollicitatie gesprek en vanmorgen belde hij me om te vragen of ik ook echt wilde komen werken daar. Reken maar van yes Jonathan!
Hemtjänsten kan je denk ik het best vergelijken met de Nederlandse thuiszorg. Mensen doen een aanvraag voor hulp thuis, hulp met uit bed komen, wassen etc. Of met boodschappen doen, schoonmaken, of sneeuw schuiven (geen grap, er ligt hier nog steeds een behoorlijke laag sneeuw en ze voorspellen nog meer!) of zelfs om een fika te doen bij erg eenzame mensen. De clientèle van Hemtjänsten hier is 90% boven de 80 jaar oud. Dus zal mijn Jämtska nog maar even oefenen zodat ik me meteen goed verstaanbaar kan maken!
Ik begin in mei. Ga dan op uurbasis aan de gang. Om het gebeuren een beetje te leren kennen, eigenlijk dus om ingewerkt te worden. En dan na midzomer ga ik sommarvikariat doen. Dat houdt in dat als een vaste medewerker op vakantie gaat, ik voor hem/haar inval. Dat duurt dan tot zo ongeveer half augustus. In de tussentijd kan ik mijn uren aanvullen via de bemanningspool: een pool van medewerkers die op afroep beschikbaar is en in de hele kommun ingezet kan worden.
Het begin is er! Nu kunnen we echt gaan sparen voor ons eigen huis hier.
dinsdag 24 maart 2015
Aan het werk!
Na 100 sollicitaties, give or take a few, werd ik vandaag gebeld door Jonathan. Jonathan werkt bij de Hemtjänst in Nälden en was blij om te lezen dat ik geïnteresseerd ben in een sommer vikariat. De Hemtjänst is zoiets als de thuiszorg in Nederland en een sommer vikariat betekent dat je voor de zomer inzetbaar bent. Als alle anderen op vakantie zijn of gewoon even vrij, dan val ik voor ze in. Waarin? Dat kan van alles zijn. Kokswerkzaamheden: lijkt me niet verstandig om mij in de keuken te zetten... behalve als het alleen gaat om brood bakken. Schoonmaken en boodschappen doen voor mensen, invallen bij kinderopvang.
Komende maandagochtend om 10 uur ga ik met Jonathan praten en bespreken we de opties. Althans, als hij het in me ziet zitten natuurlijk. Ik heb er zin in!
Komende maandagochtend om 10 uur ga ik met Jonathan praten en bespreken we de opties. Althans, als hij het in me ziet zitten natuurlijk. Ik heb er zin in!
woensdag 17 december 2014
Bij de buren
Vandaag ben ik op bezoek geweest bij de buren. Niet bij onze direct naast de deur buren, maar bij de buren die achter ons wonen. De buren van Bo På Rödön. Op de tekening op de website zie je meer huizen staan, maar vooralsnog is er 1 huis echt gebouwd. De showvilla. In de showvilla wonen Marit en Oskar en hun 3 kinderen.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik het huis van buiten niet echt spetterend mooi vind. Om niet te zeggen lelijk. Maar toen we binnen kwamen, wat een mooi kot is het!
Cecilia en ik waren door de projectleider van Bo På Rödön uitgenodigd om eens in het huis te komen kijken en om te praten over de marketingmogelijkheden. Het is een super ruim en licht huis. Het geeft echt zo'n Scandinavisch opgewekt gevoel zodra je binnen stapt. Het is praktisch ingericht en er zijn mooie en duurzame materialen gebruikt voor het huis.
Het was een leuke kennismaking met onze buren. En met de projectleider hebben we geanimeerd zitten praten over het gebruik van bijv. sociale media. Een onbekend en nu nog enigszins angstaanjagend fenomeen leek het. In de komende weken gaat de projectleider met een marketingdame om tafel om de strategie te bepalen en daarna komen wij weer aan de beurt om de verschillende elementen in te gaan vullen.
Dus, stay tuned en je hoort over een heel interessant nieuwbouw project hier vlakbij ons in het wonderschone Rödön!
Ik moet eerlijk zeggen dat ik het huis van buiten niet echt spetterend mooi vind. Om niet te zeggen lelijk. Maar toen we binnen kwamen, wat een mooi kot is het!
Cecilia en ik waren door de projectleider van Bo På Rödön uitgenodigd om eens in het huis te komen kijken en om te praten over de marketingmogelijkheden. Het is een super ruim en licht huis. Het geeft echt zo'n Scandinavisch opgewekt gevoel zodra je binnen stapt. Het is praktisch ingericht en er zijn mooie en duurzame materialen gebruikt voor het huis.
Het was een leuke kennismaking met onze buren. En met de projectleider hebben we geanimeerd zitten praten over het gebruik van bijv. sociale media. Een onbekend en nu nog enigszins angstaanjagend fenomeen leek het. In de komende weken gaat de projectleider met een marketingdame om tafel om de strategie te bepalen en daarna komen wij weer aan de beurt om de verschillende elementen in te gaan vullen.
Dus, stay tuned en je hoort over een heel interessant nieuwbouw project hier vlakbij ons in het wonderschone Rödön!
donderdag 6 november 2014
In de schoolbanken
Na het grote feest van gisteren, was het vanmorgen tijd voor een volgend feest: de donderdagse SFI.
Na de chaos van afgelopen dinsdag, had ik niet bijster veel zin maar natuurlijk zijn we wel gegaan. In het kader van "je leert er altijd wel iets van". Met het nieuwe rooster waarin we een uur eerder beginnen is het voor onze medestudenten nog wel een uitdaging om (enigszins) op tijd aanwezig te zijn. We waren met een groepje van 5 toen we begonnen om 9 uur. En het was echt leuk vandaag!
Juf Carola en juf Gabriela hebben een soort van winteropruiming gehouden lijkt wel. De lokalen zijn nu veel praktischer ingericht. Minder troep overal en het belangrijkste: er wordt nu meer gewerkt! Geen pauzes meer van een uur, niet pas 45 min nadat de les begonnen is een keer aan het werk gaan. Nee, het was direct actie vanmorgen. Prima!
Marco en ik werden in een apart lokaal gedropt. Daar hebben we eerst met juf Carola ons ingeleverde huiswerk doorgesproken en hebben toen nog over wat andere dingen gekletst. Daarna zijn we hard aan de gang geweest met een aantal nieuwe oefeningen en als laatste heeft juf Gabriela samen met ons nog wat luisteroefeningen gedaan. Het was vandaag bijna privéles!
Elke vrijdag is het tijd voor de test. Nou ga ik op vrijdagen niet omdat Mik dan maar zo kort school heeft, dat ik een heen en weer bootje lijk als ik zou gaan. Marco gaat wel, dus vanavond nog even overhoren!
Na de chaos van afgelopen dinsdag, had ik niet bijster veel zin maar natuurlijk zijn we wel gegaan. In het kader van "je leert er altijd wel iets van". Met het nieuwe rooster waarin we een uur eerder beginnen is het voor onze medestudenten nog wel een uitdaging om (enigszins) op tijd aanwezig te zijn. We waren met een groepje van 5 toen we begonnen om 9 uur. En het was echt leuk vandaag!
Juf Carola en juf Gabriela hebben een soort van winteropruiming gehouden lijkt wel. De lokalen zijn nu veel praktischer ingericht. Minder troep overal en het belangrijkste: er wordt nu meer gewerkt! Geen pauzes meer van een uur, niet pas 45 min nadat de les begonnen is een keer aan het werk gaan. Nee, het was direct actie vanmorgen. Prima!
Marco en ik werden in een apart lokaal gedropt. Daar hebben we eerst met juf Carola ons ingeleverde huiswerk doorgesproken en hebben toen nog over wat andere dingen gekletst. Daarna zijn we hard aan de gang geweest met een aantal nieuwe oefeningen en als laatste heeft juf Gabriela samen met ons nog wat luisteroefeningen gedaan. Het was vandaag bijna privéles!
Elke vrijdag is het tijd voor de test. Nou ga ik op vrijdagen niet omdat Mik dan maar zo kort school heeft, dat ik een heen en weer bootje lijk als ik zou gaan. Marco gaat wel, dus vanavond nog even overhoren!
Abonneren op:
Posts (Atom)