Promotie

Vanmorgen was het weer tijd voor mijn 3-maandelijkse chat met läkare Bengt.

En ook al voel ik me zo gezond als een vis, stralend van top tot teen, toch sluipt er altijd zo vlak voor de afspraak met läkare Bengt een onbestemd gevoel in me. Het zal toch allemaal echt wel goed zijn? Ik zal mezelf toch niet voor de gek gehouden hebben?

Voordat je eenmaal bij läkare Bengt aanbeland bent, moet je wel even wat tijd nemen. Het begint al bij het binnenkomen in het ziekenhuis: nummertje trekken om naar een receptiedame te mogen. Daar moet je je aanmelden met alle nodige papieren én betalen. Blijf het wonderlijk vinden dat je bij een eerste bezoek aan een arts 'maar' 100 kroon hoeft te betalen en voor vervolgbezoeken meer dan dubbel zoveel.

Nadat je met 3 extra bonnetjes aangemeld bent, mag je door naar de wachtgang van läkare Bengt. De gemiddelde leeftijd lag vandaag ook weer ver boven de 70. Eens in de zoveel tijd komt er dan een sjuksköterska uit een van de kamertjes naar buiten stuiven (of schuifelen) en die roept dan een naam. Als er iemand opstaat, blijft het kamertje daarna voor een minuut of 10 dicht. Als er niemand opstaat, druipt de sjuksköterska ietwat beteuterd af om na ongeveer 5 minuten weer naar buiten te komen om weer te roepen. Ook al is mijn naam niet extreem ingewikkeld, voor de dienstdoende sjuksköterska was het alsof ze Chinees moest praten. Ok, toegegeven... is wel iets anders dan Nilsson, Andersson, Bengtsson of Persson. Veel verder dan Kraa kwam ze niet. Heb haar meteen gerustgesteld dat Kraa indeed in the building was en dat ik haar graag naar läkare Bengt wilde volgen.

Läkare Bengt liet nog even op zich wachten. Na een minuut of 10 in een heel saaie spreekkamer kwam läkare Bengt binnen stenderen. Al foeterend op het nieuwe computer systeem. Want het duurde zo lang om in te loggen. En als je dan ingelogd was, dan kon je nog niet alle informatie vinden. Of zeg maar liever: helemaal geen. Bij mij stond helemaal niks. ('s werelds beste software tester is beschikbaar om hier zijn licht over te laten schijnen!) Via het oude systeem was de geschiedenis toch nog tevoorschijn te toveren.

Het gedoe met de computer duurde langer dan zijn gesprek met mij. Hoe gaat het? Goed. Heel goed. Heb je ergens last? Nee. Voel me kiplekker. Ok, dan ga ik nog even voelen. Mijn favo onderdeel van de chat. Not. Läkare Bengt was toen ook zelf tevreden met alles. En wilde alleen voor het protocol nog dat er röntgenfoto's gemaakt worden. Leek hem leuk als ik dan de nieuwe Nederlandse röntgenverpleegkundige zou treffen. Gelukkig krijg ik daar weer een nieuwe brief voor. En moet ik me weer opnieuw aanmelden bij de juffen van de receptie. Maar pas nadat ik een nummertje getrokken heb natuurlijk.

Het leek läkare Bengt een prima idee om onze chat frequentie bij te stellen naar om de 6 maanden. Dat voelde als een promotie toen hij dat zei! Probeerde meteen of er ook te sleutelen viel aan de medicijnen. Ik zit per slot nu al op de helft van mijn 5 jaar Tamoxifen. Daar moest läkare Bengt even over nadenken. Dat ik op de helft van de 5 jaar ben, dat kon en wilde hij wel beamen. Maar sommige mensen moeten tegenwoordig al 10 jaar Tamoxifen nemen, aldus Bengt. Hij moest beetje grinniken toen ik hem bezwoor dat ik toch echt niet 'sommig' ben.

Dat zien we wel tegen die tijd Jojanneke.

Ok läkare Bengt. Maar voor nu alvast gelukkig nieuwjaar!

We zien elkaar pas weer in het nieuwe jaar!