Supersub

Ik begin zo langzamerhand de tel kwijt te raken van alle invalplekken waar ik nu op de lijst sta.

En na afgelopen maandag is daar weer een plekje bij gekomen. Het was een heel gezellig gesprek met de coördinator moedertaal onderwijs: een Finse dame die al een heel aantal jaar hier in Jämtland woont. In de afgelopen decennia was er niet zo heel veel behoefte aan moedertaal onderwijs (wordt gratis aangeboden door de Zweedse overheid) hier in de kommun, maar daar is de laatste jaren verandering in gekomen. Van Arabisch tot Italiaans, van Somalisch tot Nederlands. De kommun heeft zo'n 20 moedertaal leraren in dienst. En sinds een paar weken hadden ze na wat zoeken dus ook weer een Nederlandse leraar gevonden. Een jonge jongen die net begonnen is. De coördinator dame gaf aan dat ze het wel heel fijn vindt om in ieder geval een goede vervanger voor deze leraar te hebben, want als hij dan een keer ziek is of op vakantie, dan kan de les in ieder geval doorgaan. Ze zei tot 3 keer toe dat ze het jammer vond dat we elkaar niet een paar weken eerder gesproken hadden.

Nadat ik al in de ouderenzorg hier gewerkt heb (zomerperiode in Nälden), met demente bejaarden (invallen hier in Östersund) ben ik dinsdag begonnen met de introductie in een complex waar jongeren wonen die als diagnose Asperger gekregen hebben. Behalve Asperger hebben ze er vaak nog een aantal afkortingen bij ook. De jongeren wonen ieder in hun eigen appartement. Deze appartementen zijn strategisch verdeeld over het complex (waar ook de demente oudjes wonen waar ik af en toe ook inval).

Het is een wereld van verschil tussen deze zorg en de zorg voor (demente) ouderen. Waar je bij de oudere mensen continue aan de gang bent met uit bed helpen, in bed helpen, aankleden, uitkleden, maaltijden bereiden, helpen met eten om maar een paar dingen te noemen, is het in mijn nieuwe werkomgeving vooral zaak dat je de jongeren stimuleert zoveel mogelijk zelf te doen. Het is de bedoeling dat wij als staf ze helpen met bijvoorbeeld schema houden, boodschappen doen en ook gewoon met een praatje. Het is vooral zaak dat de jongeren een zo 'normaal' mogelijk leven kunnen leiden. Al met al is er veel tijd tussen de diverse geplande afspraken met de respectievelijke jongeren. En de tijd dat je niks te doen hebt, dan ben je in het kantoor. Het kantoor is net een show appartement. Omdat deze zorg 24 uur per dag is (dus ook 's nachts zijn er mensen van de staf in het kantoor), is het kantoor een 3 kamer appartement van alle gemakken voorzien. Behalve dat de staf hier veel tijd doorbrengt, komen er ook geregeld jongeren uit het complex buurten. Gewoon voor een praatje of om computer spelletjes te doen.

Behalve het enorme verschil in de hectiek in het werk, merk je ook dat deze tak van de zorg uit een ander potje betaald wordt. En dit potje is goed gevuld! Op de ouderenzorg wordt meer en meer gekort en hier is er heel veel mogelijk, nieuwe computer spelletjes, een nieuwe televisie in het kantoor.

Morgen nog 1 dagje intro hier en dan ben ik ook hier 'volleerd' vikarier.