maandag 11 januari 2016

En toch vind ik het vreemd

Vandaag heb ik mijn allereerste 'studiedag' met mijn modersmålscollega's gehad. Een verwonderende belevenis.

In een ijskoude aula van een van de middelbare scholen in de stad hield de modersmålsenhet vandaag deze studiedag. Slalommend tussen de sneeuwschuivers door en uiteindelijk gelukkig nog een parkeerplek gescoord op 10 minuten lopen van school, kwam ik 1 minuut voordat het officieel zou beginnen binnen stenderen. Yep, you've guessed it. 9 uur kan ook best 9 uur en een beetje zijn. En nog een beetje meer ook.

Dit bedrijfsonderdeel van Östersunds kommun groeit elke dag omdat er nog steeds meer nieuwe invandrare hier komen die ondersteuning op gebied van taal nodig hebben. Dus allereerst mochten alle nieuwe mensen zich kort voorstellen. Heb ontdekt dat mijn collega's echt uit alle hoeken van de wereld komen: van Canada tot Pakistan tot Uzbekistan en de Verenigde Staten. Thailand, Turkije, Syrië en de Dominicaanse Republiek levert ook modersmålspedagogen en dan heb ik vast nog een dozijn landen niet gehad.

Tot eind 2015 had dit bedrijfsonderdeel 3 opdrachten: moedertaal onderwijs, moedertaal steun (zoals ik met een aantal kinderen onder de 5 doe op verschillende förskolor) en studiebegeleiding. Sinds begin van dit jaar is er een nieuwe opdracht bijgekomen. Bij wet is besloten dat dit bedrijfsonderdeel ook mensen levert om de rector desgewenst te ondersteunen bij de eerste gesprekken die hij/zij voert met een leerling. Doel van zo'n gesprek is om te bepalen wat een goed startpunt voor de leerling is op school. Ook voor het vervolg gesprek, dus als een leerling al een tijdje op school geweest is en bepaald moet worden of de leerling door kan stromen ja of nee, kan inzet van iemand uit mijn bedrijfsonderdeel wenselijk zijn.

Aangezien dit een nieuwe opdracht is en men het best spannend vond, is de hele dag hieraan gewijd. In groepjes hebben we teksten gelezen over deze nieuwe opdracht en vragen beantwoord.

Wat ik hoogst wonderlijk blijf vinden is dat je eigenlijk van te voren al precies weet hoe het gaat in die groepjes. Er zijn er 2 of max 3 die praten en die dingen opschrijven en de anderen, nou ja, die zijn erbij. Vond het helemaal wonderlijk dat de antwoorden opgeschreven waren (heel 2.0 in www.todaysmeet.com), op naar de volgende opdracht. Nou ja. Nu klinkt het alsof er in een hoog tempo gewerkt werd. Was een soort van Zweeds werktempo zeg maar. Lagom. Heb ondertussen mijn mail bij kunnen werken en met een aantal nieuwe collega's gepraat. En wat blijkt nou: eenmaal in jaarcursus 6 moet je als modersmålspedagog ook rapport schrijven voor de betreffende modersmål. En de criteria voor modersmål heeft men op exact hetzelfde niveau gelegd als de criteria voor Zweeds. Zweeds heeft men zo goed als elke dag op school. De leerlingen spelen, lezen, werken in een Zweedse omgeving. En modersmålsundervisning, dat hebben ze 1 uurtje per week. Iets zit hier niet helemaal lekker als je het mij vraagt.

En dan nog een dingetje: blijkt dat de arbeidsovereenkomsten van de modersmålspedagoger tot juni lopen. Niks in de zomervakantie. En daarna begint het hele gebeuren weer opnieuw. Tja, want als ze iedereen moeten doorbetalen in de zomervakantie. Toch vind ik dat vreemd.

Een kort zomervikariaatje thuiszorg is zo gek nog niet.

Geen opmerkingen: