Twee keer per schooljaar heeft Mik een extra belangrijke rol op school. Mik is altijd super belangrijk (natuurlijk), maar 2 keer per jaar is Mik behalve heel belangrijk ook "meneer de voorzitter".
In plaats van rapporten en rapportgesprekken, worden er hier utvecklingssamtal gehouden. Dat is een gesprek met de juf (of meester), de ouders en de hoofdpersoon: de voorzitter. Mik dus, in ons geval. Veertien dagen van te voren begint de voorbereiding al. Dan worden er in de klas formulieren ingevuld door de voorzitters. Over wat ze vonden dat goed ging. En waarom. En worden er tips en tricks gedeeld over hoe je dat nou doet: voorzitter zijn. Voor Mik was het de derde keer dat hij voorzitter was.
Ben helemaal niet zenuwachtig hoor mam. Totdat wij om 9 uur vanmorgen ook op school waren. Toen was het uur aangebroken en zag je aan Mik dat het toch best een pietsie spannend was. De juf die erbij zat vanmorgen, is Miks juf van het eerste uur. Een magnifiek mens dat zich zo heeft ingespannen (net als de rest van de staf van school trouwens) om Mik zich thuis te laten voelen hier. Nadat we welkom geheten waren door de voorzitter, kregen we een heerlijk bekertje perensap van zijn assistent en werd het schoteltje Maria biskwietjes naar het midden van de tafel geschoven.
Mik heeft danig zijn best gedaan om niet in zijn gebruikelijke race tempo de formulieren door te nemen. We hebben zitten genieten van alle verhalen over Miks vorderingen met Zweeds en Engels, over Miks wens om meer gedichten en verhalen te schrijven en over de leestest die Mik recent gedaan heeft en hoe goed die gegaan is.
Mik verteld best aardig wat over hoe het op school gaat. Maar dat van die test: "oh ja mam, was ik alweer helemaal vergeten".
Juf kan er niet over uit dat Mik zo'n duktig kille is. En ambitieus.
De voorzitter was blij toen het erop zat en rende met hoogrode wangen naar buiten om met zijn vrienden rast te houden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten