Eindelijk!

Na 6 lange (hele lange!) zaterdagavonden heeft Zweden nu eindelijk besloten welk liedje het land gaat vertegenwoordigen op 14 mei in Stockholm.

Zes weken geleden begon het feest met de eerste voorronde van het nationale songfestival. Natuurlijk moest en zou Mik kijken, want "het is het Melodifestival mam!". Wij zijn ook de beroerdste niet en daarmee was ons lot bezegeld voor de komende 6 zaterdagavonden. Hoe werkt het (ga er maar eens goed voor zitten):

- eerst krijg je 4 feestelijke voorrondes. Een vreselijke gilmeid was de vaste presentatrice en die had iedere keer een meer of minder feestelijke gastpresentator mee. Uit iedere voorronde worden 2 liedjes direct naar de nationale finale gestemd en gaan er 2 naar de 'Tweede kans finale'. Het liedje moet wel erg dramatisch zijn als je niet in een van die volgende rondes terecht komt als je het mij vraagt...

- na 4 weken voorrondes was het tijd voor de 'Tweede kans finale'. Die hebben we een beetje gemist omdat we toen in Mora waren. Maar lang leve SVT Play. Mik heeft de hele aflevering op de dinsdag erna bekeken. Wij hadden ons wijselijk elders gepositioneerd, maar we kregen van iedere minuut live verslag van Mik.

- en toen was het gisteravond tijd voor de grote nationale finale. Van 8 uur tot ruim 10 over 10. Er stonden 12 liedjes op de rol om gespeeld te worden. De gilmeid had een extra feestelijk gewaad uit de kast getrokken en de kapster had weer een nieuw experimenteel iets met het haar van de gilmeid gedaan. Na de 12 liedjes was het natuurlijk eerst tijd voor een snabbrepris. We mochten eens vergeten zijn welke liedjes ook alweer meededen. En daarna begon het grote stemmen. Je kon via de app stemmen en je kon via sms-jes stemmen (en daarin had je dan ook nog 2 smaken: eentje voor de gewone prijs en eentje waar je iets meer betaalt, dat gaat dan naar het goede doel). En ik was helemaal vergeten dat ze in de grote nationale finale al een soort van Eurovisie gebeuren doen: ineens was Bosnië-Herzegovina ook punten aan het geven! Zelfs Nederland (met Daniël Dekker) heeft nog punten gegeven. Stuk of 10 landen hebben zo de spanning verder opgevoerd en uiteindelijk stond niet Miks favoriet bovenaan.

Maar toen! Toen kwam nog een ander soort van puntentelling: hoeveel procent van het Zweedse volk heeft op welk liedje gestemd. Als je 5,9% van de stemmen had, dan kreeg je 23 punten. Of zoiets. Allemaal heel logisch en goed te volgen. En gelukkig voor Mik, daar kwam toch zijn grote favoriet Frans bovenaan. Nu is in de afgelopen weken - sinds Frans zijn voorronde had gewonnen - een beetje ophef ontstaan over zijn liedje. Want er zijn er die vinden dat het wel erg veel weg heeft van dit liedje van Matt Simons. Benieuwd of dat in de komende weken nog een vervolg gaat krijgen.

Voor nu is het in ieder geval zo dat de 17-jarige Frans in de gloria is en zich voor gaat bereiden op heel veel handjes schudden en naar gillende meiden luisteren. En natuurlijk straks het grote optreden in de Friends Arena (voor de gelegenheid omgedoopt tot Frans Arena) in Stockholm.

Toch wel lekker dat Zweden in ieder geval volgend jaar het Eurovisie Songfestival niet hoeft te organiseren. Sorry Frans.

PS Weer was een van de doventolken die het programma gisteravond deed een hit. Kijk maar eens hier.

Don't worry

Er zijn van die dingen hier in Zweden waar je niet mee moet spotten. En het Melodifestival is er 1 van. Behalve dat ook het grillen van worstjes, fika en het weer in februari. Maar daar gaat dit blog niet over. Na gisteravond deel ik graag mijn Mello sentimenten met jullie!

We hadden nog geprobeerd om het stil te houden. Zo van, niet over hebben, dan waait het misschien over. Dan hoeven we de komende 6 zaterdagavonden niet te spenderen aan het aanhoren van erbarmelijke liedjes en het aanschouwen van feestelijke verkleedpartijen. Maar no such luck. Op vrijdagochtend kijkt Mik op school altijd Lilla Aktuellt (het jeugdjournaal hier in Zweden) en reken maar dat ze daar aandacht hebben besteed aan het Melodifestival. Dus Mik kwam huppelend naar huis en verkondigde zelfs nog voordat hij zijn jas uit had dat we natuurlijk naar het Mello gingen kijken.

Ach, we zijn ook de beroerdste niet en hebben ons gisteravond om 8 uur op de bank genesteld voor het feest. En een feest was het.

De presentatie werd gedaan door een veel te praatgrage dame in een afzichtelijke witte jurk. Deze keer werd ze bijgestaan door een heel erg grote andere praatgrage Zweedse dame. Vast heel bekend, maar zit nog niet zo in mijn Bekende Zweden. Samen begonnen ze al zingend de uitzending. Laten we zeggen dat hun gekweel de toon zette voor de rest van de liedjes. Overigens was het thema van het liedje ook wel bijzonder: het is allemaal de schuld van het Eurovisie Songfestival. Dat SVT geen Olympische Spelen meer uit kan zenden, dat het journaal ingekort wordt, dat er allemaal andere programma's vervallen. Want het is zo'n duur grapje. Het Zweedse gevoel voor humor sloeg in als een bom! Mik vond het maar een vaag lied met een rare sfeer.

Toen begon de 'wedstrijd'. Gisteravond was de eerste voorronde van in totaal 4. Elke voorronde treden er 6 of 7 artiesten op. Van die 6 of 7 artiesten valt er - nadat iedereen zijn lied gezongen heeft - eentje af. Dat is dan degene die de minste stemmen heeft gekregen van mensen die via de app gestemd hebben.
Daarna krijg je nog een keer een samenvatting van alle liedjes. Was per slot al 5 minuten geleden dat je al dat feestelijks gehoord had. Dan een intermezzo van de presentatrice. In haar lelijke witte jurk en dit keer ook nog eens met rode laarzen. Na dat liedje eerst natuurlijk weer een samenvatting van alle overgebleven liedjes. Je mocht er eens eentje vergeten zijn. En dán moet iedereen weer stemmen.

Sverige vi har ett resultat.

Het zoveelste resultaat. Van de 6 liedjes in totaal gisteravond waren er op dit punt dus nog 5. Eerst werd toen de artiest bekend gemaakt die direct doorging naar de finale. Helemaal extatisch was ze natuurlijk. Duurde eindeloos voordat ze het podium weer opgeklommen was, haar haar in de plooi had gebracht en klaar was om haar lied Don't Worry nog een keer te zingen. Maar enfin, toen mina weer juichend de coulissen ingekropen was, werden de artiesten bekend gemaakt die naar de 2e kans finale mogen. I know. Hoe verzinnen ze het?? Na 4 voorrondes is er dus eerst nog een 2e kans finale en dán de finale. En dan moet het Eurovisie Songfestival nog komen!

Na een keer of 5 stemmen (katsjing!) waren er 2 artiesten gekozen voor de finale en 2 voor de 2e kans finale.

En volgende week zaterdag doen we het feest gewoon nog een keer opnieuw.

Sverige, vi har ett resultat

Trijntje kan wel inpakken! Zweden heeft vanavond zijn Eurovisie inzender gekozen en ik ben dit jaar ernstig voor Zweden. Måns Zelmerlöw gaat het voor Zweden doen!

Na 5 weken Melodifestivalen op zaterdagavond, is het vanavond met de finale tot een spectaculair einde gekomen. Måns gaat naar Wenen en wij moeten iets anders verzinnen voor de zaterdagavonden.

Hoe Zweeds wil je het hebben

Vroeger vond ik het Songfestival thuisblijfwaardig. Dan haalde mam lekkere dingetjes (niet alleen dan trouwens hoor) en dan was het de hele avond koeren over de jurken, ons verwonderen over de valse noten en genieten van al het gejoel. Maar dat was dan gewoon met "Het Songfestival". Het Eurovisie Songfestival.

Hier begint het feest al vér voor het grote gebeuren. De voorrondes om te komen tot de 7 of 8 kandidaten voor de Zweedse finale nemen wéken in beslag. Gisteren was de aftrap, de eerste voorronde vanuit Göteborg. Na feestelijke zaterdagstaco's bij Fia en Amanda was het om 8 uur tijd om van de eettafel naar de televisieruimte te verkassen. Mik en Amanda zaten klokslag 8 uur klaar, wij hebben ons rond 10 voor half 9 voor de tele gezet en vielen toen meteen met ons neus in de boter met de briljante inzending One by One van o.a. Rickard Söderberg. Rickard had zijn miezerige snorretje nog eens extra in de krul gezet en deed zijn best om het niet geheel zuivere geluid van zijn zangpartner te overstemmen. Little did we know dat het na Rickard nóg feestelijker zou worden met Dolly Style. Ik bespaar jullie dan nog mijn recensie van Jessica uit Trollhättan.

Na 7 deelnemers werd het tijd om te stemmen. Nou ja, gedurende het hele programma kon men al bellen of via de app stemmen. Na alle optredens werd er met een terugtellende klok in beeld opgeroepen om alsjeblieft zoveel mogelijk te stemmen. Dan denk je: "mooi, na het stemmen weten we wie er naar de finale in Stockholm mag".

Mis!

Na het stemmen moesten er 2 van de 7 het podium verlaten. Na nog een riedeltje van het presentatieduo was er toen weer de mogelijkheid om te stemmen. En natuurlijk kwam de terugtellende klok. Nog éven een samenvatting van alle verrukkullukkuh overgebleven liedjes en ja hoor: Sverige, vi har ett resultat!

Van de overgeschoten 5:
- gaan er 2 naar de tweede kans finale
- gaan er 2 direct door naar de finale in Stockholm
- en valt er 1tje af.

Na dit hele gebeuren waren we zo'n 2 uur verder.

En niet alle muziek die uit Zweden komt is (echt) goed. Vermakelijk misschien wel, maar lang niet allemaal goed.

Op naar ronde 2. Volgende week zaterdag zitten wij er klaar voor!