De zomervakantie begint! Op zijn Zweeds

Vandaag weer zo'n eerste keer van iets heel erg Zweeds. Iets heel Zweeds waar ik heel blij van word: de skolavslutning voor de zomervakantie. Ik kan me eigenlijk niet zo goed herinneren hoe dat in Amstelveen bij de Triangel ging. Ik geloof gewoon in de klas en dan nog een ijsje of zoiets en daarna stormt iedereen op de gebruikelijke tijd naar buiten en joelt dat het zomervakantie is. 

Hier wordt het serieus aangepakt. Miks groep was al weken in de weer om de liedjes voor het evenement vandaag in te studeren: de varm korv boogie en het alom bekende sommarlov (klapklapklap, niet te vergeten!). Gisteren is er nog in de kerk gerepeteerd door de hele school en vanmorgen was het dus tijd voor het echte werk. 

Mik moest op de gewone tijd op school zijn. Wij zijn na het wegbrengen meteen doorgegaan naar de kerk voor een goed plekje. En dat hadden we! Om half 9 kwam het hele spul binnen. Vanaf school waren ze in optocht achter de schoolvlag en de Zweedse vlag naar de kerk gelopen. Eerst kwamen de 'kleintjes' binnen. Volgend jaar is Mik geen kleintje meer. En het hele spul schoof zo de voorste kerkbanken in. Nadat iedereen zat, werd de presentatie door Vera en Tuva uit jaar 6 gedaan. Die kondigden alle liedjes (en het waren er veeeel!) met verve aan! 

Na een heleboel liedjes - gelukkig ook nog een paar covers van het Melodifestival - was de afsluiting aan de 6:orna. Na een bedankspeech werden de rode rozen door hen uitgereikt aan de kinderen die volgend jaar in de F:an op school komen. Zo'n lief gezicht, van die bomen van kinderen (ze zijn echt groot in de 6:an!) die dan rode rozen uitdelen aan kleintjes die het best allemaal heel spannend vinden. 

En daarna zongen we allemaal de Jämtlandssång en was het fika tijd. 

Nu is het vakantie. 10 weken lang heeft Mik zomervakantie. Behalve dat ik werk, gaan we natuurlijk ook nog een hoop zomerachtige vakantiedingen doen. Nu alleen het zomerweer nog!

Rondje in de kerk

Was ik nog helemaal vergeten te vertellen: gisteren zijn Mik en ik naar de Palmzondag gudtjänst geweest hier in Rödön kyrka. Het was een tijdje geleden dat we in de kerk geweest waren, maar Amanda en het koor moesten zingen in de dienst en die vond het wel heel leuk als we zouden komen.

Om half 11 stonden Mik en ik bij de kerk. Amanda en Fia waren er nog niet, maar Anette en Nathalie wel. Bleek dat er eerst nog gerepeteerd moest worden. Een hele hoop hoeha voordat duidelijk was hoe en waar. Uiteindelijk waren er welgeteld 5 meisjes van het koor en stond het kluppie klaar om te gaan repeteren. Fia, Anette, Mik en ik waren intussen neergestreken op een van de eerste bankjes om goed zicht te hebben. Mik heeft zijn ogen weer uitgekeken en vond het jammer dat het niet zulke rockerige liedjes waren dit keer. In de periode voor kerst zongen ze veel meer swingende liedjes, mam.

Deze dienst werd ook bijgewoond door een bus vol meiden en jongens van een jaar of 16, 17 hier uit de omgeving. Wat ik ervan begreep zijn die soort van op tour, een heel jaar, voordat ze daarna belijdenis doen. En deel van de tour is het bijwonen van minimaal 10 gudtjänsten. Toen de dienst dan eindelijk begon, kwamen zij met de präst binnenlopen. Het was een nieuwe präst, die niet zo goed bij stem was, maar toch heel erg zijn best deed om te zingen. Mik vond vooral zijn jurk en zijn ketting heel erg mooi.

Na het welkom, stond iedereen weer op en gingen we lopen! Mik en ik keken elkaar eens aan en zijn achter Fia en Anette de hele kerk rond geschuifeld. Al grinnikend heeft Fia uitgelegd dat dit hoort bij de Palmzondag dienst omdat deze rondgang de tocht naar Jeruzalem symboliseert. Ik dacht nog: dan hebben we nog wel een paar ronden te gaan, Jeruzalem ligt niet naast de deur. Maar na 1 keer rond mochten we weer gaan zitten en zette de präst weer een volgende psalm in.

Al met al vind ik het eigenlijk altijd wel gezellig hier in de kerk. Het is geen stijve bedoening en er wordt veel gezongen. Na een uur vonden Mik en de präst het wel weer mooi geweest voor Palmzondag en zijn we weer naar huis gegaan. Hadden in ieder geval lekker getraind met ons rondje in de kerk.

Hoe Zweeds wil je het hebben

Vroeger vond ik het Songfestival thuisblijfwaardig. Dan haalde mam lekkere dingetjes (niet alleen dan trouwens hoor) en dan was het de hele avond koeren over de jurken, ons verwonderen over de valse noten en genieten van al het gejoel. Maar dat was dan gewoon met "Het Songfestival". Het Eurovisie Songfestival.

Hier begint het feest al vér voor het grote gebeuren. De voorrondes om te komen tot de 7 of 8 kandidaten voor de Zweedse finale nemen wéken in beslag. Gisteren was de aftrap, de eerste voorronde vanuit Göteborg. Na feestelijke zaterdagstaco's bij Fia en Amanda was het om 8 uur tijd om van de eettafel naar de televisieruimte te verkassen. Mik en Amanda zaten klokslag 8 uur klaar, wij hebben ons rond 10 voor half 9 voor de tele gezet en vielen toen meteen met ons neus in de boter met de briljante inzending One by One van o.a. Rickard Söderberg. Rickard had zijn miezerige snorretje nog eens extra in de krul gezet en deed zijn best om het niet geheel zuivere geluid van zijn zangpartner te overstemmen. Little did we know dat het na Rickard nóg feestelijker zou worden met Dolly Style. Ik bespaar jullie dan nog mijn recensie van Jessica uit Trollhättan.

Na 7 deelnemers werd het tijd om te stemmen. Nou ja, gedurende het hele programma kon men al bellen of via de app stemmen. Na alle optredens werd er met een terugtellende klok in beeld opgeroepen om alsjeblieft zoveel mogelijk te stemmen. Dan denk je: "mooi, na het stemmen weten we wie er naar de finale in Stockholm mag".

Mis!

Na het stemmen moesten er 2 van de 7 het podium verlaten. Na nog een riedeltje van het presentatieduo was er toen weer de mogelijkheid om te stemmen. En natuurlijk kwam de terugtellende klok. Nog éven een samenvatting van alle verrukkullukkuh overgebleven liedjes en ja hoor: Sverige, vi har ett resultat!

Van de overgeschoten 5:
- gaan er 2 naar de tweede kans finale
- gaan er 2 direct door naar de finale in Stockholm
- en valt er 1tje af.

Na dit hele gebeuren waren we zo'n 2 uur verder.

En niet alle muziek die uit Zweden komt is (echt) goed. Vermakelijk misschien wel, maar lang niet allemaal goed.

Op naar ronde 2. Volgende week zaterdag zitten wij er klaar voor!