T - 19

Over 19 uur begint Miks eerste Zweedse verjaarsfeest. Zijn kalas (kahlaaahs heb ik vandaag van mijn SFI juf geleerd) begint zodra de school klaar is. En 3 uur later worden ze weer opgehaald. Als het goed is. Het plan is om in de tussentijd oud Hollands te gaan koekhappen, spijkerpoepen en sneeuwpoppen bouwen. En we sluiten af met een schijnbaar oer Zweedse traditie: korv med bröd (worstenbroodje).

En voor daarna kan ik wel een paar opties bedenken:

A. ik stort innig tevreden op de bank met een imaginary glas wijn en geniet na van een zeer geslaagd feest
B. ik ben totally hyper van het gebeuren en ga naar de heftige gympa om alles eruit te rennen en te springen
C. ik bied me spontaan aan als kinderfeestjes-organiseerder voor alle verjaardagen van Miks klas die nu nog gaan komen
D. ik kruip diep onder de dons en val subiet in een diepe droomloze slaap
E. of?

Wat denken jullie?

Uitnodiging

De eerste uitnodiging voor een kinderfeest is binnen.

Mik is uitgenodigd om zaterdag op Albins feestje te komen. Jaar 1, 2 en 3 zijn uitgenodigd op zijn Halloween-themed verjaarspartij. Als je alle kinderen van je jaar (of meerdere jaren) uitnodigt, dan mag je de uitnodigingen op school uitdelen. Als je minder kinderen uitnodigt, dan dien je op een andere manier te zorgen dat je vrienden hun uitnodiging krijgen. Want anders is het zielig voor de kinderen van je jaar die niet uitgenodigd worden. Zegt men.

Binnenkort mogen wij er ook aan. Het eerste verjaarsfeest in Zweden. Vond het in Nederland altijd al een hele happening. Nerve wrecking op voorhand, maar wel om van te genieten als alles voorbij is. We gaan het zien.

Zelluf doen

Volgens mij een sure sign of getting older. Ik betrap me er steeds meer op dat ik me realiseer dat ik het echt allemaal zelf mag bedenken, beslissen en doen.

Ik ben groot nu. Ik mag zelf bedenken hoe laat ik naar bed ga. Ik beslis wat ik eet. Ik, nou.. nee, samen beslissen we waar we heen gaan. Wat we doen. Is heerlijk hoor, zo'n keuze vrijheid. Zoveel zelf mogen en kunnen en doen. Maar soms is het ook best vermoeiend. En zou het soms ook niet gewoon hardstikke makkelijk zijn als iemand anders eens zou beslissen? Maar dan wel alleen de dingen waarover ik niet wil bedenken wat ik er mee wil of moet natuurlijk..

Mik verheugt zich erop dat hij steeds meer zelf mag en kan beslissen en doen. Hij kan niet wachten totdat het echt totally up to him is. "Mam, als ik later groot ben...".

At the risk of sounding totally old for my age denk ik dan "Ach lieve schat, geniet er nog maar even van dat het gaat zoals het gaat".

En nu alsjeblieft even je speelgoed opruimen.