Nummer 47

Vanmorgen voorspelde SMHI nog dat het de hele dag een beetje bewolkt zou zijn. Echt zo'n grijze zondag. So much voor het Zweedse KNMI. We hebben de hele dag onder een stralend blauwe hemel in het skistadion vertoeft. Was wel een fris briesje die maakte dat zelfs 3 lagen kleren, 2 paar sokken en nog wat andere winterse voorzorgsmaatregelen niet genoeg bleken om het alsmaar warm te hebben.

Was weer een mooie wedstrijddag. Met Zweeds succes. Bij de dames heeft Charlotte Kalla de 10 km freestyle gewonnen en bij de heren was Marcus Hellner derde in de 15 km freestyle. Een goede generale voor de wereldkampioenschappen die komende week in Falun beginnen. Nu duurt het weer even voor er een groot evenement naar het skistadion in Östersund komt. We hebben in ieder geval de wereldkampioenschappen biathlon van 2019 alvast in de agenda gezet!

Oh ja, had vandaag nummer 47. Prima nummer. Stuk minder fotografen dan gisteren. En een paar fotografen bleven tijdens de wedstrijd liever rondlopen dan foto's maken. Die hadden het zeker nog kouder dan ik.

Deze collega fotograaf bleef tijdens de wedstrijd van de mannen gelukkig wel in mijn buurt.

Nummer 10

Het was vroeg dag vanmorgen. Om 10 voor half 7 ging de wekker, en dat op een zaterdag. Om 8 uur waren we in het skistadion voor een press möte met de photo chef. Aardige Duitser die ons ging vertellen waar we allemaal mochten staan. 

Vandaag heb ik me ook in een hesje gehuld, want het was een stuk drukker dan bij de wereldbeker biathlon. En dan scheelt het als je een hesje hebt, dan heb je wat meer plekken om rustig te kunnen staan. Ik had hesje nummer 10. Marco nummer 88. Nope. Zit geen logica in. 

Het was wel een magnifiek evenement. Super parcours, dwars door het stadion en heel spannend omdat de sprint was. Morgen gaan we weer, dan is het tijd voor het lange werk: 10 en 15 kilometer. 

Benieuwd of ik weer hesje nummer 10 zal krijgen. 

Feest!

Vorige week zondag zijn we (met mam!) naar de openingsceremonie geweest van de Worldcup Biathlon en vandaag zijn we bij de afsluitende wedstrijden geweest. Is gewoon jammer dat het nu klaar is! Dit was voor het eerst dat we bij biathlon wedstrijden geweest zijn, let alone een Worldcup en ik ben seriously hooked. Wat een gave atmosfeer en wat een magnifiek mooie sport! 

Ik had verwacht dat er meer publiek zou zijn. De tribunes zaten niet vol dit weekend, maar wat er aan mensen was, had het wel heel gezellig. Mik is sinds dit weekend fan van Martin Fourcade. Nou ja, eigenlijk is Mik altijd fan van alle atleten die voorop liggen. En dat is bij Martin Fourcade heel vaak het geval! 

Als het een beetje meezit, zijn we volgend weekend in Åre bij de Worldcup Slalom voor dames en heren. 

Maar eerst nog de komende week, met onder andere een presentatie die ik donderdag moet houden voor een grote groep bankiers en andere bigwigs in het conferentiecentrum in Östersund. Jippie. 

De opening

Weer een dag voor een eerste keer. En wat voor eerste keer! Dat er nog maar heeeeeeeeeeeeeeeel veel keren gaan volgen op deze eerste keer! Vandaag zijn we naar de openingsdag van de Wereldbeker biathlon geweest. In ons 'eigen' stadion in Östersund is tot 7 december de hele internationale top vertegenwoordigd in de Wereldbeker die geldt als de opening van het seizoen. Vorige week waren we al even in het stadion gaan kijken om wat sfeer te proeven, maar wat er toen al stond aan feestelijkheden, was nog niks vergeleken met vandaag! Het is echt een happening! 

We hadden de kaarten van de week al gekocht in de stad (iets van 12 euro per persoon). De auto konden we bij de Maxi ICA kwijt en daarna tippel je zo over de houten brug het terrein van de Swedish National Biathlon Arena op. Buitenkaarsen langs de paden en vriendelijke vrijwilligers die je vlaggetjes toestoppen onderweg. Allemaal verschillende vlaggetjes van alle deelnemende landen. Net buiten de Arena hebben ze het entertainment gebied ingericht met allemaal vuurkorven, een grote verwarmde tent met een 'levendige' band (zijn ze gek op hier, levendige muziek!) en ook een kids corner. Daar kon je stapels blikken omgooien, lasso werpen om elanden geweien, met een slee de heuvel af racen en hockey op de sneeuw. Da's nog eens wat anders dan een springkussen!

Op de tribune was plenty plek. Met onze dekentjes en thermos thee hebben we ons middenvoor geposteerd en ons prima vermaakt met eerst al het gedoe voor de start en toen met de openingsceremony. Voor het eerst heb ik vanmiddag live iemand horen joiken. Het paste helemaal in de sfeer. 

En daarna ging het sportieve spektakel van start met de mixestafette. Eerst moesten de 2 meiden ieder 6 km met 2 keer schieten (eerste liggend en daarna staand) en daarna de 2 mannen. Die moesten in totaal 7,5 km. Met een zinderende eindsprint heeft Martin Fourcade (Franse Olympische held!) de Fransen de overwinning bezorgd. De fotofinish wees uit dat Noorwegen 2 is geworden en Duitsland 3. Als we de experts mogen geloven, kennen de Zweden nu even niet heel veel heel grote namen op biathlon gebied. Een aantal groten is gestopt na de Olympische Spelen van dit jaar en nu werkt men met nieuwe namen weer toe naar succes over 4 jaar in Azië. 

En ja, een groot deel van dat succes wordt gemastermind hier op de Mittuniversitetet in het Winter Sports Research Centre. 

Ik verheug me nu al op komend weekend, dan gaan we weer naar het stadion toe voor de afsluitende Wereldbeker wedstrijden!