Aaaaaaaargh!!!

Right. Dus je weet nog wel van die Fransman heh? Van die Fransman die hier die hele leuke baan had geadverteerd.

Het is inmiddels 6 weken geleden dat ik het gesprek bij Peak Innovation gehad heb. En ik had (en heb) er wel een beetje genoeg van dat ik helemaal niks hoor uit Frankrijk. Gisteren heb ik de stoute schoenen aangetrokken en naar ze gebeld. Mijn beste Frans kon de telefoniste niet bekoren en - nadat ze zei dat ze had geprobeerd om de baas te pakken te krijgen - werd ik afgepoeierd dat ik maar een mail moest sturen. Pff.. ja, nóg maar een mail. Heb het natuurlijk wel gedaan.

En weer geen antwoord.

Vanmiddag heb ik toen de Zweedse contactpersoon gepolst. Of hij misschien nog iets gehoord had. Aardige kerel hoor (dat is die leukerd van het interview) en die reageert tenminste ook meteen. Die snapt wat communicatie is. Het is nu dus echt zo dat deze ronde van de rekrutering in handen is van de Fransen en het enige dat hij wist is dat er wel 1 iemand geïnterviewd is.

KLOENK! Daar zakte de moed me in de schoenen. En ik ben dus niet geïnterviewd. Tja, who knows misschien gaat dat nog komen. Maar ik heb sterk mijn twijfels.

En ik ben teleurgesteld.

Maar goed dat ik in ieder geval de Hemtjänsten nog heb.