Na een professioneel sollicitatie gesprek, een heuse referentiecheck, een keurige brief met uitnodiging voor de introductietraining en een herinnerings-SMS was het gisteren eindelijk zover: de introductietraining Basiscompetenties / deel 1 voor vikarier die in de zorg aan de slag gaan voor Östersunds kommun. Nog in de blije verwondering over het verschil in bejegening met wat ik gewend was in Krokoms kommun, meldde ik me gisterochtend even voor 8-en voor de training.
In een nondescript gebouw aan de rand van het centrum was een vergaderzaal geboekt. Als een van de eersten binnen, had ik een goed plaatsje om de andere 20 deelnemers binnen te zien sluipen. Vooral niks zeggen, ook niet naar andere mensen kijken en dan een plaatsje achterin de zaal zoeken waar je zover mogelijk in je jas kunt duiken. Om 10 over 8 kwam de laatste binnen sluipen. Wel met een stralende glimlach, dat dan weer wel. Een oudere dame en een jonge blom van de Kompetensenhet (what's in a name) waren de sprekers van de ochtend.
Guess what er als eerste werd vermeld? Natuurlijk: de fikatijden. Met die info op zak, stak men van wal met - I kid you not - 14 powerpoint presentaties. En geen presentaties van een slide of 8 of zo. Nee, minimaal 25 slides in iedere presentatie. De Kompetensenhet had wel zijn best gedaan om er bewegende plaatjes in te zetten. Het nam niet weg dat de sluipende goegemeente niet enorm enthousiast reageerde bij weer een volgende presentatie.
Om de monotonie van Powerpoint lawine enigszins te doorbreken werden er vlak voor de eerste fikapauze nog een paar filmpjes getoond. Filmpjes van de Universiteit in Uppsala over hoe het vooral níet moet wanneer je in de zorg werkt. Dat laatste werd er niet bij verteld door de Kompetensenhet. Na de hele obvious filmpjes werd ons verteld: zo, nu gaan jullie discussiëren met degene die naast je zit. Het eerste filmpje toonde bijvoorbeeld een jongen die als vikarier bij een oudere dame naar binnen stormde, niet naar haar luisterde en haar met grof geweld onder de douche wilde zetten. Omdat dat nou eenmaal op het schema stond. Varsågod, diskutera.... Right.
De eerste fika was meteen een heel stevige: grote bruine hompen brood lagen klaar waar we kaas of worst op konden doen, al naar gelang behoefte. Voor de sjeuigheid kon je er dan ook nog een schijfje komkommer tussen priegelen. Na de fika was het weer terug naar de obvious filmpjes, het 'discussiëren' en de rest van de 14 powerpoint presentaties.
Het is me (weer) opgevallen dat er zo vaak hetzelfde gezegd wordt, op 4 of 5 verschillende manieren. En gisteren leek de Kompetensenhet zelf iedere keer weer blij verbaasd dat ze nóg een manier hadden gevonden om iets überlogisch te vertellen.
Na de lunchpauze kwam er een nieuwe ster van de Kompetensenhet om ons te vertellen over hoe je eigenlijk je handen moet wassen en waar je het beste kunt gaan staan om te praten met je klant. De middagfika om half 3 was heel welkom, niet alleen bij mij. Nog een uurtje later was het gedaan met de Basiscompetentie training.
Natuurlijk, ik had het kunnen weten, de training heette niet voor niks introductie training basiscompetenties. Dan gaat het dus over handen wassen, hoe is je lichaamstaal, dat je moet luisteren naar de klant en welke 23 wetten, 37 policies, 62 formulieren en 100-en brochures er zijn over werken in de zorg.
De intentie is hartstikke goed. En de middagfika was ook heerlijk. Maar ben in 1 dag nog nooit zoveel open deuren door gegaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten