vrijdag 22 januari 2016

Uuuuh, tja, mmmmmmh....

Rare jongens die Zweden.

Herinner je je nog dat ik een eeuwigheid geleden (10 maanden of zo) gesolliciteerd had op een functie als controllant op het vliegveld hier? Ik was het eerlijk gezegd allang weer vergeten.

Totdat de mina van het bedrijf me 3 maanden geleden belde. Of ik nog in de markt was. Ach, in de markt ben ik altijd. En toen was het modersmålsverhaal nog net niet rond. Ik dacht al (enigszins hebberig): misschien kan ik ze wel tegen elkaar uitspelen. Little did I know!

Goed. Ik was dus nog in de markt. Toen kreeg ik, vrij snel na het telefoontje eigenlijk, allemaal testen gemaild die ik moest gaan doen. Vragen over mijn mensenkennis, mijn technische kennis (ik moest ook lachen toen ik die test opende) en over mijn taalkennis. Niet gezegend met veel geduld, heb ik alles meteen ingevuld en teruggestuurd.

En toen bleef het stil. Zal vast aan die testen hebben gelegen dacht ik al. Ze hebben zeker heel technische mensen nodig.

Tot deze week! Werd ik gisterochtend ineens gebeld door de mina van het bedrijf! Of ik morgen (vandaag dus)  op gesprek kon komen. Uuuuh, tja, mmmmmmmmh... zonde eigenlijk om nee te zeggen. Dus in het kader van je weet nooit heb ik ja gezegd en had ik voor vandaag om 1 uur afgesproken. Precies tussen mijn 2 jobs door.

En nu heeft mina afgebeld. Tja, ze moest ineens naar Stenstavik. Sure. En of we het even konden verschuiven.

Nu is het klaar. Nu heb ik wel geduld genoeg gehad. En ik heb het ook veel te leuk met mijn modersmålskinderen. Vanmorgen kwam de 3-jarige Engels Zweedse me al stralend tegemoet rennen. Heeft ze hiervoor nog nooit gedaan, toen dook ze alsmaar weg bij haar vader. Vanmorgen niet hoor. "Jooooo!" en we hebben het reuze gezellig gehad met The Wheels on the Bus (krijg je dan de hele dag niet meer uit je hoofd, dat wijsje) en met de andere liedjes van Fun English. En daarna bij de Amerikaans Zweedse zusjes was het een hele club kids die zich om me heen en op me installeerde. We hebben Engelse spelletjes gedaan en liedjes gezongen en waar de zusjes eerst pertinent weigerden om iets Engels te zeggen, beginnen ze nu langzaam maar zeker ook in het Engels te antwoorden.

Die mina kan lekker in haar sop gaar koken.

Ik blijf bij mijn kids!