Van röntgenfoto tot sneeuwhol

Toen we vanmorgen wakker werden, sneeuwde het nog steeds. Gelukkig waren de bulldozerboys vannacht al wel langs geweest, dus tussen de sneeuwwallen ligt er nu een keurig pad. 

Mik had vandaag maar een kort dagje op school, want om 11 uur heb ik Mik van school opgehaald om naar de tandarts te gaan. Natuurlijk eerst nog even een keertje extra poetsen en daarna op naar de Folktandvård in Krokom. Op de eerste verdieping van het ziekenhuis zit een hypermoderne tandartsenpraktijk met ik denk wel een stuk of 10 behandelkamers. Mik vond de wachtkamer al helemaal prima omdat daar een televisie hing en de afstandsbediening erbij lag. 

Blijf het toch een grappige gewoonte vinden dat veel mensen op kousenvoeten door de gang schuifelen in het ziekenhuis, bij de tandarts en in de huisartsenpraktijk. Voor alle sneeuwlaarzen, sneeuwpakken en andere sneeuwkleren die men dezer dagen aan heeft, is bijna overal een grote garderobe gemaakt. 

De tandarts is een aardige meneer van in de 50 die het gezellig vond om Mik in de stoel te hebben. Mik vond het ook allemaal wel prima en 3 röntgenfoto's en wat gepunnik later stonden we weer buiten. Voor een feestelijk lunchbroodje zijn we nog even bij ICA naar binnen gewandeld en daarna terug naar ons eigen Rödön.  

Onze oprijlaan ziet er nu wel OK uit, maar aan het eind ligt een berg sneeuw waar je als een soort van giraf omheen moet kijken iedere keer als je van Rödön weg wilt rijden. Ach ja, de uitdagingen van het hier wonen zullen we maar zeggen. 

Vanmiddag uitgebreid met Mik in de sneeuw gerotzooid. Sneeuwholen gegraven, glijbanen gemaakt, gesleed en sneeuwballen geprobeerd te maken. Op sommige stukken was het lastig om weer uit de sneeuw weg te komen omdat het best diep is, wel poeder maar diepe poeder! 

Hieronder staat een auto. Is de 3e auto van een van de buren hier. Geen idee of die nog van zijn plek gaat komen tegen de tijd dat alle sneeuw weer weg is! 

Gympa hier, gympa daar

Jawel! Was vanavond weer gympa avond! En sinds afgelopen zondag hebben we een nieuwe juf. Niet dat ik nu stond te springen om te gaan, maar toen ik 5 minuten bezig was voelde het weer goed. Deze juf is minder van het rennen, meer van het trainen van de benen en de balans. 

Maar nieuwe juf betekent ook nieuwe routines. Had de routines van de oude juf net een beetje onder de knie. Botste niet meer tegen buurvrouw aan omdat ik naar rechts ging en iedereen naar links en vice versa. Maar goed, nieuwe dansjes dus. Was zondag volledig gefixeerd op de benen van nieuwe juf. Dat hielp wel. Vanavond heb ik eens een beetje in de rondte gespiekt tijdens het hopsen. Ontdekte voor het eerst dat ik niet de enige ben die af en toe een beetje de weg kwijt is. We lachen overigens wel een hoop hoor, tijdens gympa. Nadat we uitgehijgd zijn en voordat we de volgende routine onder de knie proberen te krijgen.

Alles voor de integratie.