Even iets heel anders

Niet in de zomer. Niet als het zo licht is en je eigenlijk het liefst alleen maar buiten wilt zijn. Nou ja, als het half-way decent weer is. En gelukkig is dat zo deze zomer!.

Maar in de donkerdere dagen treffen we het dat we in het mekka wonen van de scandi noir. Daarom nu eens een keer een andersoortige post, laat me vertellen over een paar series die we gekeken hebben.

Frikjent 
Frikjent (Vrijgesproken) is een Noorse krimi-dramaserie uit 2015. De schrijvers van Frikjent zouden zijn geïnspireerd door de zaak Birgitte die in 1995 heel Noorwegen in zijn greep hield.

Het verhaal begint in Kuala Lumpur. I know, so much for scandi. Aksel Borgen leidt een succesvol bestaan als zakenman in het Verre Oosten, is getrouwd met een beeldschone Aziatische dame en samen hebben ze een 16-jarige zoon.

Maar al snel bereikt het nieuws Aksel dat het bedrijf dat de hoeksteen is van de samenleving in zijn geboortedorp Linfjord wordt bedreigd door faillissement. Businessman Aksel ziet zijn kans schoon om het bedrijf te redden en vooral - nu komt de aap uit de mouw - om zijn onschuld te bewijzen in een zaak uit het verleden. Zonder verder al te veel te verklappen, is het voor Aksel een opeenvolging van ontmoetingen en confrontaties met mensen in het heden en zaken uit het verleden.

Ondanks, of misschien wel juist daardoor, dat Linfjord heel klein is, is het een verhaal met heel veel lijntjes. In de 10-afleveringen van deze serie blijft het wel intrigeren hoe het nou af gaat lopen. Óf het überhaupt af gaat lopen. Na het zien van de laatste aflevering van deze serie, hoop ik wel op een vervolg!

Springfloden
Springfloden (Springtij) is een Zweedse dramaserie uit 2016.

Een jonge politie-studente, Olivia Rønning (Julia Ragnarsson), krijgt als opdracht voor de zomervakantie om onderzoek te doen naar de onopgeloste en beestachtige moord van 1990, de zogenaamde 'beach case'. Een onbekende zwangere vrouw werd begraven op een zandstrand aan de Zweedse westkust en is toen verdronken in een springtij.

Ik moet zeggen dat ik niet direct gegrepen was door de trailer op SVT. Een donker, duister gesmiespel op een strand en een vrouw die helemaal ingegraven is op het strand. Alleen haar hoofd steekt nog boven het zand uit. En dan komt het water hoger en hoger. Maar het was even doorbijten en toen Olivia eenmaal op onderzoek uitging, werd het wel onderhoudend.

De betrokkenheid van Olivia's in de 'beach case' brengt haar samen met Tom Stilton (Kjell Bergqvist), die in de jaren 1990 het onderzoek leidde. Sinds die tijd is hij echter getroffen door een zenuwinzinking en leeft nu als dakloze.

Het idee van de serie is okej. Een jonge studente die op onderzoek uitgaat en van allerlei avonturen mee maakt. De uitwerking is echter minder als je het mij vraagt. Het gaat van hot naar her en er zijn massa's dingen die wel aangestipt worden maar niet uitgewerkt. En toch wil je dan weten hoe het uiteindelijk afloopt.

Anders dan gedacht. Dat in ieder geval. Of ik een tweede serie weer zou gaan kijken? Ik weet het nog niet. Niet als ik een heel leuk boek van de bieb heb denk ik.

Okkupert
Okkupert (Bezet) is een Noorse politieke thrillerreeks uit 2015, bedacht door Jo Nesbø. Deze serie deed al aardig wat stof opwaaien voordat de eerste aflevering überhaupt uitgezonden was. De Russen waren niet onder de indruk van het feit dat ze als de 'bad guys' neergezet werden in deze serie. 

Het verhaal gaat over de overname van de Noorse olie- en gasvelden door Rusland nadat Noorwegen heeft besloten zijn olie- en gasproductie stop te zetten. Het leven lijkt daarna gewoon door te gaan, maar dat is natuurlijk maar schijn. Langzaam maar zeker wordt Noorwegen een bezet land. 

Ondanks dat ik een fan ben van Jo Nesbø, was ik niet direct enthousiast bij het horen van het verhaal in deze serie. Maar ook hier werd ik er na 1 aflevering ingezogen. Een van de hoofdkarakters in de reeks is Hans-Martin Djupvik. Een dappere dodo die alles over heeft voor zijn land en voor schijnbaar onmogelijke taken wordt gezet. Maar met zijn doorzettingsvermogen, zijn coole Noorse blik en zijn vermogen om kaakslagen te incasseren (en the occasional bomaanslag) lijkt hij de redder te worden.

Naarmate de serie vordert, wordt het wel verhaal wel al onwerkelijker. Maar daarom niet minder onderhoudend. Tien minuten voor het eind van de laatste aflevering hebben we ons in verwilderde onrust afgevraagd hoe het nou nog allemaal opgelost moest worden. Tja, hoe dat afgelopen is....

Laten we zeggen dat er vast wel een seizoen 2 aan zal komen!

Blå ögon (Zweeds politiek drama uit 2014) werd aan eind van de winter hier (weer) uitgezonden. Ik vond vooral het politieke deel van het verhaal leuk, het geheel rondom de coup hoefde voor mij niet zo. Wel een onderhoudend tussendoortje, deze serie.

En natuurlijk hebben we ook seizoen 3 van The Bridge gekeken. Er zit gelukkig ook een seizoen 4 aan te komen, al heeft de regisseur wel gezegd dat dit wel de laatste serie zal worden.

Benieuwd waar de SVT ons deze winter weer mee gaat vermaken.

Onze vrienden van Bahnhof

Even kijken, hoe lang wonen we hier nu? Zit toch al dicht tegen de 3 maanden aan. 2 maanden en een beetje geleden zijn we met onze vrienden van Bahnhof begonnen. De internet mensen van Bahnhof zijn ever so patient. Het heeft ons een fortuin gekost met het bellen naar hun customer service (er zijn nog 23 wachtenden voor u... say what?), maar ze konden precies uitleggen dat we nog een wit kastje aan de muur moesten hebben en dat we daarna via een mooi schermpje in de browser een provider konden kiezen. Dat het toch allemaal iets gecompliceerder lag, dat neem ik Bahnhof niet kwalijk.

Anyway, we hebben internet en het is echt heel snel en stabiel. Zijn we heel blij mee.

Nu hebben we op dezelfde tijd als we internet hebben aangevraagd bij Bahnhof ook IP TV aangevraagd. Leek een slimme zet. Keurige uitleg gekregen aan de telefoon dat het Serverado is die de setup boxen verstuurd. Maar dat de Serverado mensen er een heel duidelijke instructie bij zouden stoppen in de box en dat het aansluiten een fluitje van een cent zou zijn.

Je voelt 'm vast al aankomen.

Ruim 3 weken geleden ging ik stralend in Krokom ons pakketje van Serverado ophalen. Setup box: check. Instructie: check. Aan de slag! Tja. En toen bleek dus dat het niet zo eenvoudig was. En is. Na aansluiten zouden er 5 lampjes groen moeten gaan branden. Bij ons komt ie alsmaar niet verder dan 2. Dus weer braaf gebeld met de vrienden. Was dit keer nummer 18 in de rij. En na laaaaaaaaang wachten, ben ik samen met een Bahnhof jongen nog een keer alle stappen nagegaan en kwam hij er na 10 minuten achter dat er geen IP adres geconfigureerd is voor deze setup box. Dan ga je niet ver komen zei hij. Maar, de goeie jongen zou het wel even fixen met de 2nd line support en we zouden snel teruggebeld worden.

Niks, noppes, nada. Geen zin om weer zoveel geld kwijt te zijn aan de telefoon, zijn we toen gaan tweeten en Facebooken. Twitter vindt Bahnhof (@BahnhofAB) maar eng. En Facebook daar moet je verhipte goed zoeken wil je hun pagina kunnen vinden. Maar goed, na een paar dagen social media gebruikt te hebben, kwam er reactie. Of we alsjeblieft even ons verhaal naar ze konden sturen op hun Facebook pagina zodat ze ernaar konden kijken! Huuuuh?? So much for 2nd line support.

En nu vandaag kregen we van onze vrienden een SMS of we alsjeblieft maar even de andere 2 poorten in het beroemde witte kastje willen proberen, want dat zou vast wel werken. Uuuh NEE DUS, want dat hebben we 3,5 week geleden allemaal al 5 keer gedaan. Voor de zekerheid natuurlijk toch nog even geprobeerd en nee, het werkt inderdaad gewoon nog steeds niet.

Dus, 's kijken wat de kracht van social media is. Wij twitteren ze alvast onze welgemeende wensen voor een goed weekend en dat we genieten van het kijken van films via Popcorn. Want die televisie van Bahnhof, ik heb er een hard hoofd in.