Wie had dat gedacht

De meeste mensen die ons een beetje kennen, weten wel dat ik niet van het dag voor dag plannerige soort ben. Sommigen zouden het flierefluiten noemen, ik zeg dat ik van avontuur hou. Ik blijf mezelf iedere dag gelukkig prijzen dat ik een like-minded avonturier aan mijn zijde heb.

Na een avontuur in Nieuw-Zeeland, weer moed (en financiën) verzamelen in Amstelveen, wonen we nu ruim 1,5 jaar in Zweden en hebben we massa's dingen gedaan die ik van te voren niet echt had kunnen bedenken. Een presentatie houden in het Zweeds op een conferentie voor lokale ondernemers, een fototentoonstelling organiseren in het nieuwe ontmoetingscentrum hier in de kommun en een zwarte piste skiën om maar wat te noemen.

En 1,5 jaar geleden had ik ook nooit kunnen bedenken dat ik nu als modersmålspedagog zou werken. Inmiddels is mijn lijst scholen uitgegroeid tot 9 en heb ik al vragen gekregen of ik alsjeblieft volgend jaar weer terug wil komen (I know, irritant, maar het blijft een tijdelijk contract wat je hebt als je in deze job bij Östersunds kommun werkt).

En guess what: we hadden geen van twee ooit van te voren kunnen bedenken dat we allebei als modersmålspedagog zouden werken, maar toch is het zo! Na de paasvakantie begint Marco in Krokoms kommun.