Deze week is het buitenshuis werkende leven voor ons allemaal begonnen. Op dinsdag en op donderdag begint de dag iets eerder dan op de andere dagen en is het een kwestie van strakke planning. And I mean: strákke planning.
Zo ziet de donderdag er tegenwoordig uit:
Ontbijtjes, lunchpakketten en de rest klaarzetten voor allemaal. Met de auto naar Krokom om Marco bij het Kommunhus af te zetten. Rechtsomkeert naar huis om Mik naar school te brengen. Even snel bedden verschonen, was regelen en mails beantwoorden en dan naar mijn eerste school van de dag. Na 1,5 uur matte heb ik dan precies een uurtje tussendoor om de wekelijkse boodschappen te doen. Snelle tocht door de onvolprezen Willy:s en dan door naar de volgende school helemaal aan de andere kant van Östersund. Zoeken naar een parkeerplek en dan een feestelijk uurtje met een van mijn 2 Nederlandse kids. Daarna weer terug naar die ene kant van Östersund voor Engelse les. Na dat uurtje sprint ik naar de auto om naar Rödön te rijden om Mik van de fritids te halen. Samen rijden we dan naar Krokom om Marco op te halen.
Het is even wennen. Maar na 2 dagen kan ik zeggen dat het ook zeker een goed gevoel geeft. Na zo'n dag heb ik wel het gevoel dat ik een hele hoop gedaan heb. En het is genieten om alle verhalen van Marco te horen. Zeker omdat we in hetzelfde werkveld aan de slag zijn, is het leuk om te vergelijken en ideeën van elkaar te kunnen gebruiken.
Maar nu ga ik even uitpuffen. Na 12 uur heel efficiënt geweest te zijn, ga ik nu even heel inefficiënt op de bank van een heerlijk theetje genieten!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten