Het 10-minuten gesprek

Eens in de 2 maanden is het tijd voor het utvecklingssamtal. De Zweedse versie van het 10-minuten gesprek. Er hangt, net als op Miks oude school in Nederland, een briefje in de gang waarop je aan kunt geven wat een goede tijd voor je is voor het gesprek.

Tot zover de overeenkomsten.

De tijden waaruit je kunt kiezen voor het gesprek lopen van 7 uur 's morgens tot 10 uur. En als je denkt dat je met 10 minuten klaar bent, dan kom je bedrogen uit, want ze vragen je om voor het utvecklingssamtal minstens 45 minuten vrij te houden. De eerste keer dachten we nog dat het een gesprek voor (een van) de ouders met de juf was, maar nee: het is de bedoeling dat de leerling erbij is. En bij dit tweede utvecklingssamtal is het Mik die de voorzitter is van het gesprek. Mik en de juf gaan praten over wat er goed ging in de afgelopen periode, wat er nog beter kan en of het Individueel Ontwikkelings Plan (IUP) nog voldoet of dat er aanvullingen nodig zijn.

Al met al een gezellig en informatief uurtje waarin we (nog) meer te weten komen over wat Mik hier zoal op school doet.

Mik verheugt zich nu al op de 17e, dan is het volgende utvecklingssamtal.

Rust, ruimte en regelmaat. Of zoiets.

In Nederland kenden we een redelijk voorspelbaar schema. Nou ja, niet helemaal natuurlijk. Sinds november 2012 was het een beetje screwed door al het ziekenhuisgedoe. Maar zelfs daar kwam na verloop van tijd een zekere regelmaat in.

Het was altijd: wekker vroeg, ontbijt, op weg naar school, rennen voor bus, werk, rennen voor metro, huis, koken, chill en naar bed. In het weekend dan de hort op. Leuke dingen doen. Naar evenementen, naar zwemles, naar wielerwedstrijden. In short: gewoon weg. En het laatste jaar was het VU, prikken, nog meer prikken, Mrs Oncologist, chemo en weer terug naar huis. In de weekenden was het weinig anders dan voorheen eigenlijk. Zoveel mogelijk weg.

Hier begint er nu ook wel een zekere regelmaat in te komen. Maandag thuiswerkdag, dinsdag en donderdag naar SFI, woensdag thuiswerk- en schoonmaakdagje en vrijdag werk ik thuis, Marco naar SFI en doen we 's middags in de stad de wekelijkse boodschappen. En nu komt er dan met het thuiswerken steeds vaker bij dat er dan opdrachten komen. Portretopdrachten, schrijfopdrachten, of brainstormen over nieuwe ideeën. De regelmaat gaat trouwens vanaf donderdag wel een weekje op de schop, want dan komt mam. Hebben massa's om mam te laten zien en gaan allemaal gezellige dingen doen.

En dan zijn er nog de losse flodders:
Morgen aan het eind van de middag gaan we naar Östersund. Dan wordt daar een Inflyttarträff georganiseerd door de Marketingmensen van de Kommun. Met lekkere peuzels en Birger en info over wat er allemaal zoal gebeurt hier. Is wel gezellig om weer nieuwe mensen te treffen en vooral ook lekker praktisch, hoef niet meer te koken want er wordt voor het eten gezorgd.
Op 11 december mag, nou ja.. meer soort van moeten want ik sta op de uitnodiging, ik optreden op de kwartaalbijeenkomst van het Nya Företagar Centrum. Ik word geacht daar voor een gezelschap van zo'n 100 man in 10 minuten te vertellen wie ik ben, wat ik kom doen hier in Jämtland en hoe het allemaal zo gekomen is. Weet nog niet of ik er zin in heb of dat ik er als een berg tegenop zie.
En dan is het natuurlijk nu het festive season. Lucia, Julafton, Juldagen, Nyårsafton, Marco's verjaardag, mijn verjaardag. En tussendoor willen we ook nog langlaufen leren.

Ruimte ja, regelmaat ook. Maar rust? Neeeeeeh.. daar heb ik geen tijd voor.